BELA İKİZLER

BÖLÜM :1

Yeni bir okul yeni bir hayat.Ben Deniz Sönmez 17 yaşındayım.Lise sona gidiyorum.Annem Selin Babam Soner .Kardeşim var mı diye sorarsanız?Olmaz mı?Hemde başı hiç beladan kurtulmayan bir ikizim var. Derin Sönmez.Buraların belalı kötü Bad Girl lü..Ben ise Derin in peşine takılmış onun peşinden her işe koşan masum kardeşi olan Deniz..Ama yineden bizim buralardaki lakabımız 'Bela İkizler'..

Önceden İzmir de güzel bir hayatımız  vardı.Derinle başımız yine beladan kurtulmasa da mutluyduk.Simdi bilmediğimiz bir şehirde bilmediğimiz bir hayata doğru sürüklenmiştik. Bize neler katacağını neler getireceğini bilmeden.

Arabada yeni okulumuza doğru ilerliyorduk.Babam şoför koltuğunda Derin ise yanında oturuyordu.Bense arka koltukta takılıyordum.Ben hep arka koltukta otururdum.Derin öne oturmazsa arabada seyahat etmezmiş hanımefendi.."Neden hep taşınmak zorundayız ki?" dedi Derin ukala bir şekilde."Taşınmaktan nefret ediyorum".Derin i onaylarcasına kafamı salladım.Babam "Elimde olan bir şey değil prenseslerim.İşim nedeniyle çok seyahat ediyoruz.Eğer ben çalışmazsam da üstünüzdeki o 500 tl lik elbiseleri alamazsınız."dedi.Derin "Taşınmayı ve senin çalışmanı çok seviyorum baba.."dedi.Hepimiz kahkahalarla gülmeye başladık.

Okula varmıştık.Babam arabayı boş bulduğu bir yere park etti.Etrafta öğrenciler vardı.Ama garip olan bir şey de vardı.Genelde tüm öğrenciler grup grup bir yerlerde oturuyorlardı.Bir kaç kişi tek takılıyordu.Bu durum biraz enteresandı.Arabadan indik.Bir anda herkesin gözü bizim üzerimize çevrildi.Bu durumdan rahatsız olmuştum.Ama Derin in rahatsız olduğu falan yoktu.Babam arabanın içinden bize seslendi."Kızlar okulda ilk gününüzde size başarılar.Ve Derin seni uyarıyorum güzelim.Fazla belaya bulaşma." Derin yüzünü ekşiterek "Ne zaman belaya bulaştım ki baba?" dedi.Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.Babam " Sana güveniyorum ".Babam gülümseyerek yanımızdan ayrıldı.Artık Derin ile baş başa kalmıştım. "Neden herkes bize bakıyor?" dedim. Derin "Çünkü fazla güzeliz de ondan." diyerek bana egolu bir cevap verdi.Gülümsedim."Fazla belaya bulaşmayalım.Ama onlara neden bize Bela İkizler dediklerini de gösterelim."dedi ve gülümsedi Derin .

Giriş kapısının önüne geldik.Bir an duraksadım."İçimde kötü bir his var.Bu okul bize iyi gelmeyecek." Derin "Bize hiç bir şey iyi gelmez.Şimdi yürü.İlk günden derse geç kalıp babamın tepkisini almak istemiyorum."

Derin kapıyı hızlıca iterek içeri girdi.Bende peşinden gözlerimi devirerek içeri girdim.Ne kadar kötü olabilirdi ki?

Derin hızlı adımlarla yürümeye başladı.Sınıfımız 2. katta idi.İçeride normal bir okul havası vardı.Korkunç ve ya başımıza bela açacak tipten bir şey yoktu.Hızlıca ikinci kata çıktık.Bizi süzen bakışları aldırmıyorduk.Derin merdivenlerde yavaşladı.Basamakları ağır ağır çıkıyordu. "Burası ne kadar sıkıcı bir okul.Hiç kavga olmaz mı okulda?" dedi."Bela istemediğini söylemiştin."."Şimdi fikrimi değiştirdim".Derin gülümsedi."Hayır Derin,bela yok.".Derin "Şaka yapıyordum sadece."Derin kahkahalarla gülmeye başladı.Kafamı sağa çevirdim.O anda karşımda duran iki çocuğu fark ettim.Onlarda bana bakıyorlardı.Daha doğrusu bize.İkisi de uzun boyluydu.Tahminimce 1.80 den uzundular.İkisi de çok karizmatik ve çekiciydiler.Hemde fazlasıyla.Çok tanıdık geliyorlardı daha önce görmüş gibiydim.Birden Derin in sesi ile irkildim. "Deniz nereye bakıyorsun sen?" Derin bakışlarını benim baktığım yere çevirdi.Yüzünde birden şeytani bir gülümseme oluştu.Derin "Bunlar belalı tiplere benziyorlar.Fazla takılma bence" dedi. "Takılacak halim yok zaten." dedim.

Kafamı yeniden onlara bakmak için çevirdim.Ama yerlerine yoklardı.Birden arkamdan gelen bir ses ile irkildim."Neden bize bakıyorsun?".Kafamı çevirip konuşan çocuğa baktım.Bu o demin baktığım çocuktu.Kekelemeye başlamıştım. "Sana bakmıyordum."  biraz daha büyük olan konuşmaya başladı."Herkes bize bakar.Hadi çekinmede itiraf et." Derin gülümsedi.Daha fazla dayanamamıştı. "Selam".Sonradan konuşan çocuğu  işaret etti."Senin adın ukala.." Sonrada ilk konuşan çocuğu işaret etti."Senin adında Bay Ego mu?"