Derin kötü huylu bir kız.
Deniz ise iyi huylu ikiz.
Ama Deniz,Derin 'in kötü düşüncelerine uymak zorunda.
Sadece bela ikizler..
Ama bu hikayede yalnızca kötü kızlar yok.
Belalı erkeklerde burada dört geziyor.
Ulaş,Derin kadar gizemli,asi ve kötü.
Ay...
SELAM CANIM BENI ANLAYAN AILEM .. SAYFAMDA KI YENI KITABA BAKARSANIZ SEVINIRIM BEETOWIN ILE DANS DESTEKLERINIZi BEKLIYORUM O KITABA SILA BAKIYOR CANLAR NEYSE UZATMADAN KALDIGIMIZ YERDEN DEVAM EDIYORUM :) :) : ) Miltimedia derin var ve kitabin videosu izleyin.....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DERİN
Yağmur öyle şiddetliydi ki gidişime ağlıyordu adeta .. Kim derdi ki böyle ölceksin .. Gözlerimi açmaya kendimi zorlasamda o çarpmadan sonra gözlerimi açacak hali kendimde bulamadığım dan kendimi gittikçe serbest bıraktım ..
ULAŞ
Çıldırmak üzeriydim. Derin aradiktan sonra elim ayağıma dolanmıstı . Son duyduğum Derin in "elveda " demesi ve patlama gibi ses anlamıştım kaza yaptığını ve şu an kafayı yemek üzeriyim . Arabama atlayarak direk havaalanina doğru hızla sürüyordum . Aybars Deniz in burda olduğunu onun yanına gidecegini söylemişti . Onlara da haber vermeliydim . Ama numarayı bulmak bile bana zor geliyordu . Gozlerinin mavisinde ki kendine çeken karanlığını sevdigim kadın ölmek üzereydi . Aklıma geldikçe daha da hızlı sürmeye başladım . Telefonumu elime alarak zorla da olsa Aybars ın numarasini bula bilmiştim . Ikinci çalışta telefonu açtı . " Efendim kuzen . " neşeli çıkan sesiyle şakıdı adeta . " Derin gitti . " bir nefeste söylemiştim . " Ne diyorsun Ulaş anlamıyorum . " kendinden emin oncekine kıyasla daha ciddi bir tonla "Havaalanina gidiyorum .Derin kaza yaptı . " dedim arabanin içini dolduran sesimle "Ne tamam bizde geliyoruz . " cevabini aldiktan sonra telefonu kapattim ve arabadan inerek lobiye geldim . " Bana ilk Istanbul uçağına bilet acil . " dedim sinirli çıkan sesimle , çalışan kadını da korkutmustum ama şu an onu düşünecek halde degildim daha doğrusu sağlıklı düşünemiyordum . Benim canım dan can gidiyor ..
DENİZ
O kadar mutluydum ki yanımda sevdigim adam vardi .. ama içimde bir huzursuzluk doğmadi da degil .Sanki bu güzel an bozulcakmıs gibi bir huzursuzluk tu. Sessizlik içinde Aybarsla sarılmış oturuyorduk . Odanın içini dolduran telefon melodisi ile Aybars telefonu açtı . " Efendim kuzen . " hemen arayanin Ulaş olduğunu anlamıştım . " Ne diyorsun Ulaş anlamıyorum . " dedikten sonra benden ayrılarak diklesti o an anlamıştım bir sey olduğunu ve ben de yerimde dik oturdum . Aybars bir an da telefonu kapatip ayağa fırladı . Korkmustum yine bir sey olmuştu . Biz hic mutlu olamayacak mıyız ? Bana dönerek " Denizim sakin ol tamam mi ? " kesin birine bir sey olmuştu . Ayağa kalkarak önünde dikildim . Sorab gözlerle ona baktım. " Derin kaza yapmış . " bir nefeste söylemişti ve ilkte hazmedemesem de Derin lafını duyduktan sonra gözlerim dolmuştu . Aybars beni kendine çekerek sımsıkı sarıldı ama şuan düşündüğüm tek sey vardi o da can parçamdi . " Lütfen beni ona getir " güçlükle çıkan sesimle yalvarıdım .
Havaalanina geldiğimiz de Ulaş ı bulduk . Bize de bilet almıştı . Ilk uçağın yarım saat sonra olduğunu öğrendik . Annemleri aramam lazimdi ama korkuyordum . Ya haberleri yoksa ? Ulaş nerden öğrenmişti ? Hepsini merak ediyordum ama konuşacak halim dahi yoktu . Sadece kardesimin yanında olmak istiyordum . Ondan özür dilemek istiyorum . Ona sımsıkı sarılıp bırakmak istemiyorum . Ona bir sey olursa kendimi affedemem . Düşüncesi dahi beni korkutuyor . Çalan telefonum ile düşüncelerim den sıyrılıp telefonumu cebimde çıkartıp ekrana baktim . Sultanım yaziyordu. Annemdi kesin bir şey olmustu. Hıçkırıklarımla aglamam daha da çoğaldı . Telefonu açtım . " Annem . " dedim ve Annemin canindan can gitmiş gibi haykırışlarını duydum . " Denizim kardeşin -- " bir an da ses kesilmişti . " Anne " diye çığlık atmaya başladım . Herkes bana bakıyordu ama umrumda degildi . Telefon kesilmişti ve suan Anneme bir sey olmuştu . Etimden sanki bir parça koparmiscasina çığlık atıyorum. Aybars daha da güçlü bir şekilde bana sariliyordu varlığını hissettirmeye çalışıyordu .
Uçak tamı tamına 55 dakika sonra inmişti . Bizi bir araba bekliyordu hastaneye götürmek için , zaman kaybetmeden arabaya doğru gittik . Yarım saat sonra hastanenin önünde durdu araba , arabanın durması ile kendimi hızlıca dışarı attim . Koşarak hastaneye girdigimde bir an ne yapacağımı şaşırdım ve vezneye gittim . " Derin SÖNMEZ " etrafı buğulu bir sekilde goruyordum . " Derin Sönmez in neyi oluyorsunuz . " diye bir soru sordu görevli . Neyi mi ? O benim can parçam . Canım dan can be " Ikizim . " ayakta artik zorlukla duruyordum . " Lutfen soyler misiniz nerde ? " artik sinirlenmistim ve bağırmaya başlamıştım . " Su an ameliyatta 3. Katta . " cevabini aldiktan sonra hizlica asansörü beklemeden merdivenlerden koşarcasina çıktım. Sanki merdivenler ayağımın altından kayıyorlardi . Babam ve Annem görüş alanıma girdiler . Babam Anneme sarılmış sakinleştirmeye çalışıyordu . Koşarak yanlarina gittim ve onları oyle içten kollarımla sardim ki biraksam gideceklermis gibi onlara sarılınca onlarda beni sarmaladılar aile şefkati ile hiç kimse konusmuyordu . Konuşamıyorduk ..
