04

1.8K 122 75
                                    

Keyifli okumalar🍬

Bedenimi yavaşça koltuğa oturtup tahminimce ilk yardım malzemesi almaya gittiğinde Hoseok eğilip ayağımı dizinin üstüne koydu.

"Derine batmışlar gibi yapabilecek misin Taehyung?" Hepsinin gözleri üzerimdeyken adının Taehyung olduğunu öğrendiğim çocuk ilk yardım çantasıyla Hoseok'un yerine geçti.

"Denerim" dediğinde korkuyla etrafıma bakındım.

"Korkmana gerek yok asabi kız, o bir zamanlar doktordu." Dedi Jimin gülerek.

İnanmalı mıydım? Eh, bir şey kaybetmezdim tabi ayağım dışında.

"Bizi biraz dinleseydin eğer kendine zarar vermezdin." Uyurken mi konuşuyordu o?

Hissettiğim acıyla birlikte yüksek sesle inledim. Elim istemsizce onun omzuna gittiğinde sıkarak destek almaya başladım.

Gerçekten acıyordu ve az önce kırdığım vazo büyük ihtimal dedemin yaptığı şaheserlerden yalnızca biriydi.

"Namjoon hyung iyileştikten sonra yine bize saldırmaz değil mi?" Diyen Jimin'e sert bir bakış atıp susmasını sağladım.

"Saldırmayacağını umuyoruz." İmalı yüzünü bana çevirdi "Pansumanı bitsin oturup konuşacağız. Bir şeyler kırmadan, birine zarar vermeden." Omuz silkip sırtımı geriye yasladım.

"Sarah yanına oturabilir miyim?" Tavşan dişli çocuğun nazik isteği üzerine kafamı aşağı yukarı salladım.

"Hyung Jungkook'un kafasına bir şey mi düştü? Bugün niye bu kadar iyimser?" Diyen Jimin'e güldü herkes.

Sonunda pansuman bittiğinde Taehyung yavaşça ayağa kalkıp bana baktı.

"Sıska görünüyorsun ama baya güçlüymüşsün." Diyerek omzunu ovladığında jeton çok sonradan düşmüştü.

"Dişlerine bakabilir miyim?" Jungkook'un sorusuyla gözlerim şok içinde açıldı.

"Ne?" Kıkırdadı.

"Bir insan dişine ve gözlerine bakmayı seviyorum." Garipseyerek diğerlerine baktığımda hepsi bakışlarını kaçırıyorlardı.

"Sende insa-?" Ne olduğunu anlamadan eliyle ağzımı açıp hayranlıkla dişlerimi izlediğinde bunu birden nasıl yapabildiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

Hiç zorlanmadan ağzımı bir çırpıda açmıştı resmen.

"Ben insan değilim" dediğinde korkarak biraz uzaklaştım.

"Jungkook bu birden bu şekilde mi söylenir çekil şuradan ya" Jimin, Jungkook'u yanımdan çekerken şok olmuş gözlerle onlara bakıyordum.

"Sarah bak sana en başından beri bunu söylemeye çalışıyorduk. Yaşadığın bu bölge vampirler bölgesi ve bizde buranın şefleriyiz. Bağlı olduğumuz ev ise burası, yani senin evin." Beynim söylediklerini algılamaya çalışırken hepsinin onu onaylaması ile bir rüyada olup olmadığımı sorguladım.

"Koruyucularımızı bağlı olduğumuz ev seçer. Büyükbaban bizim senden önceki koruyucumuzdu fakat aniden öldü ve o bir sonraki koruyucunun sen olduğunu biliyordu." Namjoon'un anlattıkları asla mantıklı gelmiyordu.

Tanrı aşkına vampirler gerçek miydi?

"Şuan bunlar sana çok mantıksız geliyor biliyorum. Bizim bir hayal ürünü olduğumuzu düşünürken böyle karşına çıkmamız biraz garip fakat hayal ürünü olmak da bizim koruyucularımızın bizi korumak amacıyla buldukları bir yöntem." İçimden geçenleri duyuyor olabilir miydi? Gerçekten vampirler miydi yani?

Vampire Mansion▪[BTS]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin