Eskiden... (Ladynoir)

Love Your Voice (17.Bölüm)

Uğur böceği evine gitti. Çok uzun zamandır evde değildi. Saatler olmuştu. Gece olmuştu bile. Saat 11'di. Ailesinin onun yokluğunu fark etmediğini umdu. Geri dönüştü ve direkt yatağına uzandı. Tüm bedenine ağırlık çökmüştü. Tikki de yanına kıvrılmıştı ve hemencecik uyumuştu. Haklı olaraktan o da çok yorulmuştu. Onu kısa bir süre izledikten sonra o da uyumayı denedi. Sağ tarafa yattı, olmadı. Sol tarafa yattı, yine olmadı, uyuyamadı. Dakikalar geçmişti ama hala uyuyamıyordu çok yorgun olmasına rağmen. En sonunda artık bunu kabullendi ve ayağa kalktı. Masasının başına geçti, masa lambasını yaktı ve etrafındakileri incelemeye başladı.

Aniden aklına Kara kedinin sözünü bozduğu geldi aklına. Evet onun hayatını kurtarmıştı ama bunu daha sorunsuz bir şekilde de yapabilirdi. Akumayı yakalayıp düşmeden önce ona verdiği şanslı tılsımını kullanarak. Sonra çok mantıklı geldi şanslı tılsımın bir kutu olması ama daha sonra kullandığında başka bir şey gelmişti. Kara kedinin o akumayı kutuya hapsetmesi gerekiyordu.
Ona biraz daha sinirlendi neden onu kurtarmak için peşinden gitmişti. Evet bu sefer bu o kadar da sorun olmamıştı ama ya bir dahakine bu Paris'i büyük oranda tehlikeye atarsa ve bunu geri düzeltmenin bir yolu olmazsa. Gerçi bugün de benzer şeyler olmuştu. Evet Paris şuan güvendeydi peki ya halk? Onlar kim bilir nasıl bir korku yaşamıştı. O anıları yok edemezlerdi. Görmüştü onlar yokken Techno Cop un şehri ne hale getirdiğini. Ya kalıcı hasar kalsaydı? Ne yaparlardı o zaman. Tüm bu olasılıklar hiç de uzak değildi.

Saate baktı artık çıksa iyi olurdu. Hiç istemese de uyuyan Tikkiyi uyandırdı. Dönüştü ve dışarı çıktı.
Ona söylediği çatıda onu beklemeye başladı. Sinirliydi. Hemen gelse iyi olurdu çünkü söyleyecekleri vardı ona. Neyse ki çok beklemedi.
Bir anda yanında beliren kedi kulaklı çocukla ona sinirli sinirli baktı.

Kara kedi neler olduğunu anlamadı. Neden ona öyle bakıyordu. "Merhaba Leydim, beni görmek istemiştiniz" dedi ondan da selam beklerken. Uğur böceği daha fazla uzatmadı ve direkt konuya girdi, "Neden yaptın bunu?!" sesi biraz bağırır gibi çıkmıştı. Kara kedi "Neyi?" der gibi ona baktı. "Neden sözü bozdun?!" dedi oldukça sinirli bir şekilde karşısındaki benekli kız. Kara kedi şaşırdı. Evet gerçekten de bozmuştu ama bir sorun olmamıştı ki. "Neden benim için atladın?" diye devam etti, hala sinirliydi. Kara kedi "Senin için endişelendim" diye cevap verdi.

"Evet ama beni kurtarmak için sana verdiğim şanslı tılsımı da kullanabilirdin!!"

"Evet biliyorum Leydim ama seni öyle bırakamazdım"

"Bana bir söz verdin Kara kedi, önemli bir söz. Ve bu söz bu günler içindi!!"

"Ama Leydim sonuçta hiçbir şey olma-"

"Evet bu sefer olmamış olabilir ama olabilirdi. Ayrıca şehre çok zarar verdi Techno Cop ve bu halkta çok büyük bir korkuya yol açtı bunun farkındasın değil mi?!"

"..."

"Ve bilmem hatırlıyor musun bizim işimiz onları korumak. Bunu yapamadıktan sonra ne anlamı var!"

Kara kedi susmuştu. Ne diyeceğini bilemedi. Ama onu neredeyse kaybediyordu ve şuan burda olması bile bir mucizeydi. Sadece sustu ve dinledi. Ona hoş bir gülümsemeyle bakmaya başladı. Uğur böceği onun susması üzerine "Şimdi de susuyor musun, öyle mi?!!!" dedi, artık resmen bağırıyordu. Hala ondan bir cevap gelmeyince "Neden konuşmuyorsun ha, neden!?!!!". Kara kedi hala bir şey söylemeyip ona "aşık" gözlerle bakıyordu. Aniden
"Sesini seviyorum" dedi.

Bu da neydi şimdi? Uğur böceği etkilenmişti, kahretsin onu nasıl hep böyle etkileyebiliyordu. "Hep sen konuş ben dinleyeyim, o güzel sesini dinlemeyi çok seviyorum. Bana sinirlen, bağır, çağır ama asla benimle konuşmayı bırakma." dedi Kara kedi. Bu kavganın arasında bu romantiklik neydi tanrı aşkına. Kahretsin ama etkilenmişti. Kızardığını hissetti ve başını yan tarafa çevirdi o fark etmesin diye. Ama çok geçti görmüştü bile. Bunun üzerine yüzüne daha büyük bir gülümseme yayıldı. Ona yaklaştı ve onu izledi. Uğur böceği başını tekrar çevirdiğinde aralarında çok az mesafe kalmış Kara kediyle göz göze geldi. Kahretsin ona sinirli kalmak çok zordu. Gözlerindeki sinirli bakışlar kayboldu.