WISH UPON A STORM (Montenegro Series #2)

Chapter 28

Dakota's POV.

Hindi ko alam pero halos panghinaan ako dahil sa sinabi nya, yun lang pero kilig na kilig ako.

"Are you okay mom?" bumaling ng tingin sakin si Archer, I smiled and nodded kaya binalik na nito ang tingin nya sa iPad.

"Good morning young master, good morning Mrs. Montenegro" magalang na bati sakin ng secretary nyang si Henry.

Hindi ko mawari kung bakit ang mga sekretarya ng CEO sa mga Montenegro ay lalaki.

"I will serve your food and drinks in a bit young master" dagdag pa nito na tinanguan lang ni Archer.

Akala ko ay hihintayin pa namin si Storm kaya nagulat ako ng buksan na ng anak ko ang opisina nito at walang sabing pumasok.

"Archer!" mahinang sigaw ko dahil patuloy na nagpapaalam ang mga tao doon sa meeting room.

Sinundan ko ito at halos mapahinto ako ng makita ko ang loob ng opisina nya.

Malamig sa mata ang kulay ng opisina ni Storm, it is an all white with a touch of beige, nasa gitna ang opisina nya at sa likod nito ang floor to ceiling na glass window kung saan kita mo ang ibang nagtataasan ding building sa umaga at sa gabi ay city lights.

Pero hindi iyon ang umagaw ng pansin ko, it was the portrait hanging inside his office.

It is my portrait, I was smiling in that shot, wearing my doctor's coat, the baby bump is very visible, this was taken nung nag medical mission kami sa isang probinsya. It was a stolen shot, I looked so happy and excited.

"That's how I knew you were a doctor mom, you look so cool here" sabi ni Archer, as she sat down to one of the mini table.

Ito yung table na katulad ng kay Storm, yung pang CEO pero kids version, at magkatapat ang table nilang dalawa, I just find that so cute.

Muling bumalik ang tingin ko sa portrait ko. Why can't I just go back to being my old self? Bakit hindi ko na lang magawang kalimutan ang lahat at bumalik sa kanya?

What's keeping me?

"She looks beautiful, right?" Halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ko ang boses ni Storm, I held my breath dahil alam kong malapit lang sya sa likod ko.

Humakbang ako paharap at dahan-dahang humarap sa kanya. Nagtama ang paningin namin and he smiled at me.

"That's my wife, oh no, yeah that's you baby, the one and only Mrs. Dakota Heather Sy-Montenegro"

Naramdaman ko ang mabilis na pag akyat ng dugo sa mukha ko, kaya siguradong pulang-pula ako.

"Dalfon Storm!" suway ko dito.

"Yes misis ko?"

Sinuntok ko sya ng mahina.

"Tumigil ka, naririnig ka ni Archer" pinanlakihan ko naman sya ng mata pero he just gave me a cute chuckle.

"Go on daddy, I'm busy" sagot ng anak ko na nilabas na ang bagong biling graphic drawing tab ng daddy nya.

Ang sabi ko, ibili ng drawing book at hindi ibili ng almost 30k na graphic tab. Kapag naiisip ko ay sumasakit ang ulo ko.

Bumalik ang tingin ko kay Storm.

"Ikaw, bakit ka may picture ko dito, hindi mo ko mauuto sa ganyan Montenegro"

His expression soften a bit and then he gave me another smile before pulling me closer to me.

Huli na ng maramdaman kong nakakulong na ako sa bisig nya.