Chapter 22

107K 3K 606
                                    

To: sa engineering kong reader! HAHAHAHA

Storm's POV.

I slowly walked to the car, nakita kong nakakabit pa sa pintuan ng sasakyan ang susi, I pulled it out at mabilis kong sinarado ang passenger door.

But I stopped ng may mapansin doon.

Mabilis kong binuksan ulit yun at tumambad sakin ang isang bata.

I felt my heart pounding, it was like he was someone I know, someone I am very familiar with.

Lumingon sya sakin. He was sitting inside. He is wearing black pants and a white shirt. Hawak nya ang chest nya.

I immediately bent to see him better.

"Hey what's wrong?" tanong ko.

Namumutla sya. He is panting, tila naghahabol ng hininga. Nagulat ako sa gulat ng reaksyon nya.

"Are you okay? Bakit ka nandito, sinong kasama mo?" I asked him.

Mabilis kong hinawakan ang noo nya to see if nilalagnat sya but he felt cold, pinagpapawisan.

"M-My heart" he said. "It hurts" he is on the verge of crying.

"Oh sht, oh sht" napahawak ako sa ulo ko. "Where's your mom? Sinong mom mo. Please stay with me, ano pang nararamdaman mo?"

Hindi ko alam kung bakit nagpapa panic ako and I couldn't think straight, ilalabas ko na sana ang phone ko pero maybe I'll just bring him to the hospital.

"Archer!" someone called someone.

Someone I am familiar with.


Dakota's POV.

"Babalitaan ko po kayo agad ma'am kapag dumating na agad yung bago nating supplies" sabi sakin ng store manager ko.

Kalalabas lang namin ng stock room, mga 15-20 minutes siguro kami roon to check yung availability ng lahat ng products.

"Okay, let me know, call me agad kung may problem" sabi ko.

Luminga ako sa paligid ng store.

"Si Archer?" tanong ko sa isa sa staff ng store.

"Ay wala po dito ma'am, hindi pa po yata nakakabalik"

Biglaan ang naramdaman kong kaba pero inalintana ko iyon.

"He is probably in the car, gustong gusto kasi nun sa kotse, mauuna na ako to check on him. Salamat, ingat kayo" I waved at mabilis akong lumabas ng shop.

Halos takbuhin ko ang parking ng makita kong bukas ang passenger seat. He probably left it open.

"Archer" I called as soon as I came near it pero kusa akong napahinto ng makita ko kung sino ang nasa loob nun. "Storm"

Mabilis na lumipat ang tingin nya sakin mula kay Archer.

Fck. What is he doing here? How did he know I am here?

"M-mommy" mabilis akong napalingon kay Archer pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang gulat sa mukha ni Storm pero hindi ko yan pinansin Archer is so pale. "Please, excuse me" pinilit kong sumingit. "Anong masakit anak? Saan? Puso mo?"

Mas nag-aalala ako sa kanya. Naghahabol hininga sya.

"Mommy, he smells like the perfume" Archer said pointing to Storm. "The one in your room, daddy's perfume"

I bit my lip. Hinaplos ko ang ulo nya pawis na pawis sya at mas nataranta ako ng hawakan nya ulit ang puso nya.

Storm immediately pulled Archer away, mabilis nya itong binuhat palabas ng kotse na pinahiram nya sakin.

WISH UPON A STORM (Montenegro Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon