GECEYE TUTKU🌙/YARI TEXTİNG

9.Bölüm Kabus Zinciri..

Bölüm Müziği=Bana Kendimi Ver

Alin ve barışın etrafı sarılmıştı,kapana kısılmışlardı,ne yapacaklarını düşünüyor aynı zamandada kendilerini koruyorlardı..

Barış:Alin bana yaklaş,sana hiçbirşey olmicak söz.

Alin:Ben kendim için değil senin için korkuyorum.

Barış:Korkma buradanda çıkıcaz.

Alin:Peki.

Tetikçi:Şş noluyor ne konuşuyorsunuz?

Alin:Seni ilgilendirmez.

Tetikçi 2:Allah allah cesarete bak:DD

Barış:Kızdan uzaklaşın *alinin önüne geçer*

Tetikçi:Aşık mısın lan bu kıza?

Barış:Kes,ne istiyorsun söyle çabuk...

Tetikçi:Alin gel buraya..

Alin:Çok beklersin..

Barış:Bencede..

Tetikçi:*Alinin kolunu tutar*

Alin:Bırakk!!!!!!

Barış:*Kafa atar*

Alin:Kaç kaç..

Barış:*alinin elini tutup koşmaya başlar*

Tetikçi:Polis geliyor kaç kaçç!!

Tetikçi 2:Toplanın arabalara!!

Tetikçi 3:*Arabalara binip gözden kaybolurlar*

Alin ve barış yokuş aşağı koşarken onları atlatmışlardı.Yine ucundan dönmüşlerdi ama bidahakine sekmezse ne olucaktı??

Alin ve barış eve yaklaşmışlardı birazdan içeri giriceklerdi.

Alin:Geldik..

Barış:Ben gideyim...

Alin:Hayır yemek yicez saat 14.00 oldu açsındır..

Barış:Peki madem hadi çıkalım..

Alin:Çıkalım..

Alin ve barış yukarı çıkmışlardı,barış içeri girer girmez aline odasını sormuştu çünkü oraya birkaç anı bırakmak istiyordu...

Alinde odasını tarif edip yemek yapmaya gitmişti..

Alinin odasına girmiştim,odanın kendine has bir düzeni vardı. Bu düzeni o belirlemiş ve çok sevmişti yani öyle demişti. Tam camın kenarında duran kocaman yatağı, yatağın üstündeki pembe ve sarı karışığı battaniyeler ile uyumlu olan yastıkları, hepsinin ayrı bir güzelliği vardı. Yatağın başında odasına özellik katsın diye özenle yapıştırdığı ışıklar gece olunca karanlık odaya yıldız güzelliği bahşediyordu. Odada en sevdiğim şey ise renkli kitaplığıydı.Onu tanıdığımdan beri kitaplara olan tutkusunu biliyordum, sanırım bu kitaplığıda bu yüzden yaptırmış özellikle de renkli olmasını tercih etmişti.Zaten kitaplara açılan dünyamız da renklerden ibaret değil miydi?

-Evet

Ona notlar bırakmaya karar vermiştim,nezaman bulursa ozaman okayacağı notlar.Belki ozaman sevgili olurduk,belkide iki yabancı...onu zaman göstericekti..

Elime minik bir not defteri almıştım ve yazmaya başlamıştım..

"Gelmemezliğe gittik"
Bu notu alıp panosunun arkasına saklamıştım.

"Yanındayken bile özlüyorum seni,uzaktayken sen düşün"
Bu notuda alıp yatağının altına attım..

"Sen benim nefesim,değilsin hevesim"
Bu notuda camın köşesine sıkıştırdım..

Ve artık alinin yanına gitmiştim.

Arkasından sarılmıştım ona.

Sanki her an kaybedicek gibiydim onu,hayatımda ilk defa bukadar masum bir korkuyla başa çıkıyordum daha doğrusu başa çıkmaya çalışıyordum..

Alin:Yiaa noldu,birden bire sarıldın.

Barış:İçimden geldi...

Alin:"Barışın yüzünü elleri arasına alır ve yanağından öper"

Barış:Bitanem sen benim en iyi arkadaşımsın...

Alin:Sende benim üç kardeşimden birisin*gülmemek için kendini tutar*

Barış:*Göz devirir*kardeş deme lazım olur.

Alin:Ne jdğjdğjdğfl3gl3gş

Barış:8hddhhdpdhpdhp

Onlar gülerken karsta ortalık karışıktı,gece orayı idare etmeye çalışsada artık sinirleri harap olmuştu ve geceyi bile bıktırmışlardı...

Babası,barışın beşik kertmesi olan kızla barışı evlendirmek istiyordu.Ama bu henüz 17 yaşında bir çocuk için adaletsizlikti,onun yerine karar verilmişti ama barış buna boyun eğmeyecekti,çünkü o sevmediği biriyle aynı ortamda bile bulunmazdı...

Barış 17 yaşındaydı ama okula bir yıl geç başlamıştı o yüzden alinle beraber aynı sınıflara gidiyordu 10 sınıf eğitimi görüyordu.Bu yaşta bir çocuğu evlendirmeyi düşünmek hastalıklı bir zihniyet gerektirirdi.

Gece artık patlamak üzereydi,barışa haber vericekti aylarca babasını oyalamıştı ama artık olmuyordu..

Gece:"Kardeşim görüntülü aranıyor"

Barış:Efendim gece bir sıkıntı mı var?

Alin:Hello bende burdayım..

Gece:Olay çok acil dinleyin beni..

Alin:Dinliyoruz..

Gece olanları anlatmıştı,barışsa ne yapacağını şaşırmış vaziyette aline bakıyordu,alinin ise başı dönmeye başlamıştı hatta büyük bir ağrıyla vücudu kasılıyordu..

Barış:Alin iyi misin alin??

Alin:İyiyim y-yok birşeyim..

Gece:Alin benzin attı cidden iyimisin??

Barış:Alin kötü görünüyorsun..

Alin:Barış ben seni kaybedemem..

Barış:Evlenmicem onunla..

Alin:Ya zorlarlarsa:((

Barış:Kaçarım gitmem!!

Alin:Ama kaçarsan ben...

Barış:Seninle kaçarım,gece,sen,ben,melis.

Alin:Ailem ne olucak...

Barış:Temelli gitmicez,geri döneriz söz..

Alin:Bu büyük bir karar...

Barış:Düşün ama çok zamanımız yok...

Gece:Bencede düşün..

Alin:Tamam düşünücem..

Gece:Tamam chati kapatıyorum bana haber verin...

Barış:Tamam gece...

Alinle barış yine başbaşa kalmışlardı,alin kararı düşüneceğini söylemişti ve barışı sarılıp,öpüp göndermişti.İkisininde düşünmesi gerekiyordu...Acaba ne karar vericeklerdi..

Alin barışı gönderir göndermez kendini dışarı atmıştı fakat nefesi daralıyor,kalbi sıkışıyordu,hastaneye gitmesi gerekiyordu ama kimseyi telaşa vermek istemiyordu...

Madem öyle kendi gidicekti...

Alin neredeyse koşar hızla hastaneye giderken,kalbi onu rahat bırakmıyordu,ağlamak istiyorda ağlayamıyor,nefesini kontrol altına alamıyordu...ve başı dönmeye başladı heryer kaymaya başlamıştı,aslında yerler kaymıyor o bayılıyordu...

Alin yolun ortasında bayılmıştı ve kulağı kanıyordu sanırım beyin kanaması geçiriyordu...

Peki ya bu sefer kurtulabilicek miydi??

Bilinmeyen:*Ambulans sesi*

Bilinmeyen 2:*Siren sesi*