GECEYE TUTKU🌙/YARI TEXTİNG

7.Bölüm Mantık..

Bölüm Müziği=Söz Ver

"Eskiden rope'nin müziklerini sadece dinlerdim, şimdi ise hissediyorum"

Alinin kolu kanıyordu ama önemli birşey yoktu, barış onu kucaklayıp evine götürmüştü ve sabah karakola gideceklerini söylemişti..

Önemli birşey olmadığından alin ayıktı,ağrı kesici bile içmemiş,camların ardından gökyüzüne bakıyordu,düşünüyordu,içinde çok soru vardı ve o soruların biride barıştı ama bu sorularla mutlu olamazdı,o yüzden artık merakını gidermesi gerekiyordu.

Alin:Barış konuşmamız lazım.

Barış:Tamamda noldu tedirginsin sanki..

Alin:Barış ben korkuyorum:(

Barış:Neden korkuyorsun??

Alin:Senden korkuyorum..

Barış:Benden mi??

Alin:Evet:(

Barış:Neden?

Alin:Bukadar mutsuzluktan sonra birden üç günde hayatıma senin girmen ve bukadar samimi olmamız garip gelmeye başladı..

Barış:Ne var ki bunda??

Alin:Belki senin için birşey yoktur ama ben emin değilim,neden şimdi mesela neden geçen yıl değil??

Barış:Tanışmadık çünkü konuşmadık..

Alin:Ben hızlı başlayan şeylerin sonunda ne olacağını az çok tahmin edebiliyorum o yüzden bence biraz yavaş olalım..

Barış:Alin bak ben...

Alin:Seni bırakmıyorum sadece benim senin için heves mi yoksa gerçek mi olduğuma karar ver,arkadaş kalalım inan böyle ağır ağır gidersek daha iyi olucak.

Barış:P-peki sen nasıl istersen güzelim..

Alin:Burada bukadar kaldığım yeter,kendi evime gidiyorum,yarın wp grubundan konuşuruz...

Barış:Gitmesen..alin..

Alin:Gitmem gerekiyor..

Alin kapıyı çekip çıkmıştı,hayatında yaptığı en mantıklı hareket bu olabilirdi,içi buruk olsada biliyordu,böylesi daha güzel olucaktı,onun acelesi yoktu,o beklerdi,yeterki herşey güzel olsun..

Eve neredeyse gelmiştim,şafak sökmeye başlamıştı,melisi arayıp evime çağırıcaktım ama uyuyordur diye vazgeçtim,dertleşmek söz konusu olunca gecenin üstüne bir arkadaş tanımazdım..

Son sokaktan dönmüşken,rüzgar saçlarımın birbirine karışmasına sebep oluyordu ama bu gece onun hazzını bile alamıyordum sadece uyumak istiyordum,sadece bir süre yok olmak,kaybolmak istiyordum..

Sonunda eve varabilmiştim,yine evde bir allahın kulu yoktu,şaşırmış mıydım???
-Hayır

Koşa koşa odama giderken birşey dikkatimi çekmişti sanırım o yarısı yırtık bir dna testiydi,kimindi,neden bizim evdeydi anlamamıştım belkide annem ajandasından düşürmüştü ki bu en iyi ihtimaldi... Başımdaki bunca şey yetmemiş gibi şimdi birde bunu düşünücektim...

O testi orada bırakıp odama çekilmiştim,yine meşhur camımın önünden dışarı bakıyordum ki bir mesaj gelmişti;

Gece:Konuşamadık,arayabilirim istersen.

Alin:Peki madem ara:)

Gece arıyordu,şuan nekadar nefes alamasamda onunla konuşunca ferahlayacağımı biliyorum, şimdi sakince açıyorum telefonu..