Sa yine ben. İnanır mısınız ameliyat olduğumdan beri bu bölümü yazmaya çalışıyorum. Ve ameliyat olalı 1 ay oldu. Neyse sınav haftamdan önce şükür tamamladım.
Bu bölüm Arel'den olacak
Bölüm Şarkısı
Girl İn Red- I wanna be your girlfriends.
Biliyorum kız arkadaşın olmak istiyorum diyor ama siz erkek erkeğe olarak hayal edin tıpkı medyadaki gibi 😽
Arel:
Barın'ın iyice uyuduğundan emin olduktan sonra elimi yumuşak ve hafif ıslak saçlarından çektim. Ayağa kalkıp ceketimi aldım. Son kez uyuyan Barın'a bakıp odadan çıktım. Annesine gittiğimi bildirerek evden ayrıldım.
Adımlarımı hızlandırarak hafif yağan yağmurun altında evime yürüdüm. Barın'ların aksine bizim evimiz müstakil 2 katlı bir evdi. Kapıyı çaldığımda annem açmıştı.
"Sonunda evin yolunu bulabilmişsin."
Yarım ağız güldüm.
"Koklaya koklaya buldum."
Terliğini aldı ve kafama vurdu hafifçe.
"Anne ne yapıyorsun ya?"
"Neredeysin sen geç içeri çabuk ıslanmışsın zaten eşek sıpası!"
Annemin söylenişleri bitmezken ben içeri girmiştim bile. Babam koltuğunda televizyonunu izliyordu. Göz ucuyla bana baktı ardından gözlerini tekrar televizyona çevirdi. Eş cinsel olduğumu öğrendiğinden beri benimle çok muhatap olmuyordu. Çokta yakın değildik. Bana karışmadığı sürece umrumda değildi. Çoğu aile evden atar, döver, söverdi. Babam sevmese de saygı duyup büyütmeyi tercih etmişti. Annem ise beni tüm kalbiyle kabullenmişti. Ne yaparsam yapayım onun hakkını ödeyemezdim.
Odama geçtiğimde günün yorgunluğuna rağmen üstümdeki tişörtü ve altımdaki eşofmanı çıkardım ve havlumu alıp duşa attım kendimi. Kısa bir duş alırken aklımda neden hala Barın vardı? Aklımdan ne kadar uzak tutmaya çalışsam onu yeniden bitiyordu en ucra köşemde.
İşim bittiğinde duştan çıkıp üzerimi giyindim. Havluyla saçlarımı kurulayıp bir köşeye attım işim bitince. Çekmecemde duran dört dal sigaradan birini alıp çakmakla yaktım. Ardından camımı açıp içime çektiğim derin nefesi soğuk havaya üfledim. Sigaram bittiğinde pencerenin mermerine söndürdüm ve aşağı attım. Camı kapattım. Ardından ışığı da kapatıp üstümdeki sweati çıkarıp yere attım. Ardından yatağa girdim. Uykuya dalmam çok uzun sürmedi zaten.
---------------------Ertesi Gün---------------------
Sabah çalan telefonumla zar zor gözlerimi açmıştım. Yüz üstü yattığım yatakta direklerim sayesinde biraz doğruldum ve yarı açık gözlerimle komodinin üstündeki telefonumu aradım. Tek elle zorla aldım ve arayana baktım. Kendimi tekrar yüz üstü yatağa bırakırken telefonu açıp hoparlöre aldım. Barın'ın enerjik sesi kulaklarımı doldurdu. Daha dün hasta ve halsizdi bu çocuk ne ara böyle enerji dolmuştu?
"Günaydın! Kalktın mı? Kalkmadıysan geç kalacaksın hemen kalk!"
"Sabah sabah rüyanda mı gördün amına koyayım! Uyucam ben git!"
Boğuk sesim karşı tarafa ne kadar gitti bilmiyorum ama bir kaç saniye süren bir sessizlik oldu.
"İyi geç kal o zaman."
Telefon suratıma kapandığını belli eden bip sesiyle gözlerim açıldı. Bu neydi şimdi? Oflayarak yatakta sırt üstü döndüm. Telefonun parlak ekranı gözümü kör edince biraz daha sövdüm. Sabah sabah eziyet gibiydi anasını satayım. Tekrar aradığımda bir kaç saniye sonra açıldı telefon.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anamız Babamız Yok Deriz - BxB-
Ficção AdolescenteGeçmiş gözümde canlandı. Beni sinir ettiği için onu kovaladığım günler, onunla dövüştüğümüz günler, üstüne yürüdüğüm günler ve ona bağıra çağıra küfür ettiğim günler. Sonra görüntüler değişti ve beni öptüğü anlar, saçlarımı okşayıp gözlerime baktığ...