One-Shoty z Bnha

"Dziękuję" - KiriTodo

Fluff

<| Narrator pov. |>

Nastał już wieczór. Shoto siedział na kanapie, czytając książkę. Czekał bowiem na swojego chłopaka, który był na misji.

Dwukolorowowłosy rzucił "pracę" bohatera, będąc zmęczonym psychicznie. Do tego jego ciało zostało dość uszkodzone podczas jednej z misji. Na szczęście nie było to coś strasznie poważnego, lecz dalej nie było najlepiej. Shoto dochodził do siebie powoli, pracując w sklepie. Dodając, że miał chłopaka, który oczywiście pomagał mu we wszystkim z czym mógł.

Eijiro wiedział, że jego praca może być.. niebezpieczna. Dlatego starał się unikać większych misji, które mogą się źle zakończyć. Tak, z jednej strony jest to nie zbyt dobre dla jego przyjaciół, ale teraz najważniejszy jest jego ukochany. Nie zamierzał go stracić z własnej głupoty i nie chciał, by chłopak zamartwiał się i stresował, czy Eijiro wróci dzisiaj do domu czy nie.

Wracając. Gdy Eijiro w końcu przekroczył próg drzwiowy, wzdychając ciężko i zamykając za sobą drzwi, Shoto wstał i jak najszybciej udał się do swojego ukochanego. Obadał go najpierw wzrokiem, czy nic mu nie jest, a później delikatnie przytulił szczęśliwy. Powtarzało się to zawsze, nie ważne, który na którego czekał, przytulali się zaraz jak mieli okazję, a drugiemu nie było z tym komfortowo. Eijiro bowiem nie lubił atencji przy ludziach. Było to dla niego zwykle niekomfortowe. Tak, od czasu do czasu, mógł przytulić Shoto, albo obciąć go delikatnie, lecz nie pocałował go nigdy. Jak wcześniej było wspomniane - nie jest mu z tym komfortowo.

Nie minęło długo, a para zaczęła rozmawiać radośnie. Kirishima poszedł się przebrać ze swojego stroju bohaterskiego, a później położył na łóżku i westchnął z ulgą. Obok niego zaraz położył się Shoto, który przytulił się do jego boku, uśmiechając się szeroko.

Gdyby mogli zostać tak na zawsze...

—————————Koniec—————————

Słowa: 284
Szczerze, nie wiem co dokładnie to jest, ale jest KiriTodo i jest uroczo trochę.
To tyle XD