Better Place

EP-3

ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ဘဝလမ္းထဲ ရွုပ္ေထြးမွုတစ္စံုတစ္ရာျကံုျကိုက္တဲ့အခါ လြတ္လပ္္မွုဆိုတဲ့အရာတစ္ခုကိုရွာေဖြတတ္ျကတယ္...
ခန္ဓာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းကို ေလထဲေဝ့ရမ္းလိုက္တိုင္း ေသြးလည္ပတ္မွုျမန္ဆန္လာျပီး သူမကိုိစိတ္ေက်နပ္မွုေပးသည္
waveကကွက်ေတြနဲ့ေပါ့ပါးစြာေဝွ့ယမ္းေနတဲ့ခန္ဓာကိုယ္နဲ့အတူ သူမရဲ့စိတ္ေတြကပါေပ့့ါပါးလို့
ေျခကကွက္ေတြနဲ့အကွက်ကျကျ နင္းေနတဲ့ျကမ္းျပင္ေပၚ သူမရဲ့ေချွးစက်တို့ကပါကျဆင်းလျက်
သံုးလြွာထက်က သဲ့သဲ့ျကားေနရတဲ့သီခ်င္းသံနဲ့ သဲ့သဲ့ျကားေနရတဲ့ ဖိနပ္ေခါက္သံ(က ရင္းျမည္သည့္ဖိနပ္သံ)
နံရံတစ္ခုစာအျပည့္အျကည္ေရာင္မွန္ျပင္ရဲ့အလြန္ ျမင္ေနရတဲ့ ေနဝင္ခ်ိန္အလှ
အျဖဴ ေရာင္စြတ္က်ယ္တစ္ခုလံုးေချွးစက်တို့စိုနေလဲ
ရပ္နားမွုမရွိေသးဘဲ အကတို့၌ေမွ့ေလ်ာ္ေနေသာသူမ
ကတ္စက္မှသီခ်င္းသံျပီးဆံုးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ အကာရံမဲ့တဲ့ျကမ္းျပင္ေပၚျငင္သာစြာလှဲကာ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴ မိသည္
ေမာဟိုက္ကာ ျကမ္းျပင္ေပၚမွာသာအိပ္ေပ်ာ္သြားေသာသူမ
ပင္ပန္းေနပါတယ္ဆိုတဲ့သူမစိတ္ေလး အကေတြ သံဇဥ္ေတြကကုစားေပးလိုက္တာ အခုေတာ့ ေအးခ်မ္းစြာအိပ္စက္ေနပါျပီေလ
--------------------------------------
"နင္Bogunကိုျပန္ျကိုက္လိုက္ပါဟာ"
"နင္တို့က ငါ့သူငယ္ခ်င္းေရာဟုတ္ေသးရဲ့လား"
Jennieကိုjoohyunခပ္ျပတ္ျပတ္ျပန္ေမးကာ
"Bogunကနင့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ အဲ့ဒါေျကာင့္..."
"သူ့အေျကာင္းဆက္ေျပာမယ္ဆို ငါနဲ့သူငယ္ခ်က္းမလုပ္နဲ့ေတာ့"
ေနာက္ျပန္လွည့္မျကည့္ဘဲ joohyunလွည့္ထြက္လာလိုက္သည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ့ သူမဘက္ကရပ္တည္ေပးဖို့ေမ်ွာ္လင့္ေနေပမဲ့ တကယ္တမ္းျကေတာ့ သူမဘက္မွာဘယ္သူမွရွိမေနဘူး
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုယ့္ကိုေကာင္းေစခ်င္လို့ဆိုရင္ေတာင္ သူတို့ေစတနာေတြက တလြဲေမတၲာဆိုတာကိုေတာ့ joohyunေကာင္းေကာင္းသိသည္

"ဟဲ့joohyunကငါ့ကိုဘာေျပာလဲ"
Bogunစိတ္လွုပ္ရွားသြာဘဲjennieကိုေမးလိုက္သည္
"နင့္အေျကာင္းဆက္ေျပာမယ္ဆိုရင္ သူနဲ့သူငယ္ခ်င္းမလုပ္နဲ့တဲ့"
"သူကငါ့အေပၚအဲ့ေလာက္ေတာင္မုန္းသြားျပီလား ငါ့အေပၚကိုအစက သူေကာင္းေကာင္းဘဲဆက္ဆံတာပါ"
"ငါတစ္ခုေတြးမိတယ္"
Yerimစကားေျကာင့္ အားလံုးအာရံုစိုက္သြားရသည္
"joohyunက seulgiကိုမ်ားသေဘာက်ေနတာလား"
"မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဟာ ဟိုကအေျကာတင္းတင္းနဲ့ သိတာလည္းမျကာေသးဘူးေလ"
Kaiကျငင္းေတာ့
"နင္ဘာသိလို့လဲ ဟိုဘက္ေန့ကjoohyunကိုသူ့အိမ္ကလာမျကိုက္ေတာ့ seulgiစက္ဘီးနဲ့နွစ္ေယာက္ထဲျပန္သြားျကတာ တစ္ခါမွနွစ္နွစ္ျခိုက္ျခိုက္မျပံုးဖူးတဲ့seulgiကေတာင္ ျပံုးလို့"
yerimစကားေျကာင့္ Bogunအငိုက္မိသြာရသည္
"yerimေျပာတာဟုတ္ေနမလားမသိဘူး seulgiနဲ့joohyunရဲ့အျကည့္ေတြကမရိုးဘူးေနာ္"
jennieစကားအဆံုးနဲ့Bogunေဒါလံုးေမာလံုးျကြကာ သူမတို့နားကချက်ချင်းထသြားေတာ့သည္
"ေဟ့ေကာင္ဘယ္လဲ သဲသြားျပီေနာ္"
Kaiတသ္ယာက္ ျပာျပာလဲျဖင့္Bogunေနာက္ကိုလိုက္ေတာ့သည္
-------------------------
"တစ္ေယာက္ထဲဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ရင္းနီးျပီးသားအသံတစ္ခုမို့ ဒီအသံေလးကသူမကိုေႏြးေထြးေစျပီး သူမကိုျပံုးေစသည္
"ထူးဆႏ္းလို့လားseulရဲ့"
"ထူးဆန္းတာေပါ့ ခါတိုင္းဆို joohyunက အျမဲသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ေလ"
"hyunလို့ဘဲေခၚပါ"
"ဘာလို့တစ္ေယာက္ထဲရွိေနတာလဲ"
"seul...seulမ်က္နွာကဘာျဖစ္ထားတာလဲ"
seulgiမ်က္နွာကိုအခုမွျကည့္မိတဲ့joohyun စိုးရိမ္စြာေမးလိုက္သည္
မ်က္နွာကဒဏ္ရာကိုseulgiကိုင္လိုက္ျပီး
"ဒီတိုင္းဘဲ ခိုက္မိတာ"
"seulရယ္ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ရတာလဲ မနက္ကလဲအတန္းမတက္ဘူး ေနမေကာင္းဘူးလား"
စိုးထိပ္တျကီးေျပာေနတဲ့joohyunကိုseulgiျပံုးျပံုးျကီးျကည့္ေနတာေျကာင့္
"ဘာလို့အဲ့လိုျကီးျပံုးေနတာလဲ ထသြားမယ္"
"ဘယ္လဲ"
"ဘယ္ကမွာလဲ ေဆးထည့္ရမယ္ေလ"
အေဒၚျကီးတစ္ေယာက္လိုဆူေနတဲ့Joohyunက ကေလးေလးလိုခ်စ္စရာေကာင္းသည္