[TAMAMLANDI]
Tekerlekli sandalyeye mahkum olduğu için kendisini koruyamayan bir çocuk,zorbalığa uğramak zorunda mıydı?
Peki kahramanı ne zaman gelecekti?
Umarım en yakın zamanda gelirdi...
Apricity
-Kış gününde ortaya çıkan güneş ışığı veya kış gü...
era korkuyla,boşalmaya başlayan okulla etrafına bakındı.Ersan ve tayfası az ileride sigara içerken doğrudan sarışına bakıyorlardı.
Bera böyle zamanlarda kaçmaya çalışsa, anında yakalanıyor ve yere fırlatılıyordu bu yüzden yerinden kıpırdamadı zaten Cüneyt gelecekti...Değil mi?
Çok geçmeden etraf iyice boşalınca korkuyka yutkundu Bera.Ersan sigarasını yere atarak ayakkabısı ile ezdi diğer çocuklarda aynı şeyi yaparken gürültülü bir fren sesiyle bakışlar,okulun girişinde duran beyaz lüks arabaya döndü.
Cüneyt arabadan inerek,kendisine heyecanla bakan çocuğun yanına büyük adımlarla giderek önünde diz çöktü.
"Merhaba civciv."Bera kocaman gülümseyerek"Merhaba."Diye mırıldandı."Yüzün iyileşmiş.Vücudundaki yaralar nasıl?"Diye sordu."Onlarda iyileşmek üzere."Cüneyt,sarı saçları geriye ittirerek alnına bir öpücük kondurdu.
Bera'nın heyecanla bütün zerreleri titrerken,Cüneyt kalkarak tekerlekli sandalyeyi dolaştırdı ve ön tarafa getirdi.
Kapıyı açarak minik bedeni kucağına aldı ve ön koltuğa oturttu.Kemerini takarak,rahat olduğundan emin olduktan sonra kapıyı kapatarak sandalyeyi katladı ve bagaja koydu.
Arabanın etrafından dolaşarak sürücü koltuğuna oturmadan önce,kendilerine dik dik bakan çocuklara alayla gülerek 'Ne var?' Anlamında başını salladı.
Sabri,adamı anında hatırlarken gerginlikle yutkundu.Öbür kolunada veda etmek istemiyordu.
"Ersan.Bugün boşverelim şu piçi."Diyerek sağlam eliyle Ersan'ın omzundan tuttu."Tamam."Ersan onaylayarak arkasını dönerken,Cüneyt çocuklara şöyle bir bakarak arabaya bindi.
"Nasılsın civcivim?"Kemerini taktıktan sonra arabayı çalıştırırken,kendisine parlayan mavileri ile bakan Bera'ya sordu."İyiyim!Sen nasılsın?"
"İyiyim ben de."Gözlerini yoldan ayırmadan saçlarını okşadı minik bedenin.Bera'nın heyecanla atan kalbinin sesi,arabada duyulacak kadar sesliydi.
"Özel güçlerin mi var?"Diye sordu Cüneyt.Bera anlamayarak kaşlarını çattı "Ha?"
Cüneyt dişlerini göstererek gülerken "Çocukların haşatı çıkmış...Acaba senin bir parmağın mı var,diye düşündüm."Dedi.Aslında bu konuyu açmayacaktı ama Ahmet'in inatla 'Nasıl dövdüğümüzü anlattın mı len?' Diye boğazına yapışacağını biliyordu.
Bera ellerini iki yana sallayarak "Hayır,hayır!Özel güçlerim yok.Ben de şaşırdım onları bu halde görünce.O yüzden bana sataştılar yine...Benim dövdürttüğümü söylediler sonra bir kız araya girdi."Cüneyt anladım dercesine başını sallerken direksiyonu sağa kırdı."Evin okula uzakta...Her zaman yalnız başına mı gidiyorsun?Otobüs falan kullanmıyor musun?"
"Şey genelde dedem veya anneannem almaya geliyordu.Ağır olduğum için zorlandıklarını biliyorum o yüzden gelmelerini,otobüs kullanıyorum diyerek engelledim ama otobüs kullanmıyorum.Çok korkutucu bir yer ve şoförler arabayı çok kötü kullanıyor!Bir keresinde düşecektim bu yüzden kendim kestirme yolları kullanarak eve gidiyorum.Uzun sürüyor ama sorun değil yolda arkadaş edindiğim köpecikler ve kedicikler benimle beraber geliyor."Diyerek sonu doğru neşeyle ellerini birbirine vurdu.
"Anladım güzelim."Çocuğun ne kadar zor bir duruma düştüğünü gayet iyi anlamıştı.Işıklara gelince arabayı durdurdu,boştaki eliyle çenesini kaşıdıktan sonra kendisini izleyen Bera'nın minik eli tuttu.
Dudaklarına götürerek,elinin üstüne bir öpücük kondurunca Bera'nın titrediğini hisetti.Gülümseyerek bir öpücük daha bıraktı ardından yeşil ışığın yanmasıyla arabayı çalıştırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
