[TAMAMLANDI]
Tekerlekli sandalyeye mahkum olduğu için kendisini koruyamayan bir çocuk,zorbalığa uğramak zorunda mıydı?
Peki kahramanı ne zaman gelecekti?
Umarım en yakın zamanda gelirdi...
Apricity
-Kış gününde ortaya çıkan güneş ışığı veya kış gü...
"Kızlaaaar!Bir meteor parçası okula doğru geliyor!"Kızlar cama yapışmış dışarıdaki bedene bakarken,Bera merak ederek sansalyesinde doğrudu ama bu dışarısını görmesi için yeterki değildi.
Onun bu çabasına alayla güldü,Ersan ve bir kaç kişi daha.
"Ayyy kim ki bu!?"Kız cırlayarak,gözden kaybolan adama bakmaya çalışıyordu."Bağırmasana kızım!"Erkeklerden biri telefonundan başını kaldırarak bağırdı kıza."Kes be!"İkili laf dalaşına girerken,telefonuna gelen mesaja baktı Bera.
Cüneyt:Hangi sınıftasın bebeğim?
Bera:11-A Hayır A değil! 11-C Heyecanlanınca karıştırdım.
Cüneyt:Yerim ya. Geliyorum.
Bera telefonu masaya koyarak terleyen ellerini kotuna sildi.
Geliyorum.
Geliyordu.Gülümserken alt dudağını ısırdı,hızla atan kalbiyle beraber nefeside hızlanmıştı.
"Kızlar..."Duyduğu şaşkınlık dolu sesle önce kızlara ardından kapıdan giren bedene baktı.Yüzüne kocaman bir gülümseme oluşurken Cüneyt koşar adımlarla,en ön sırada,tek başına tekerlekli sandalyesinde oturan çocuğun yanına giderek sıkıca sarıldı."Merhaba."Dedi Bera omuzlarına sarılan adamın beline sarılırken."Merhaba bebeğim."Derin bir nefes çektikten sonra istemeyerek ayrıldı minik bedenden.
"Ş-şey neden geldin ki?"Diye sordu Bera utanarak."Gelmemeli miydim?"Diyerek dudaklarını büzdü Cüneyt.Bera endişeyle ellerini iki yana sallarken "Hayır,hayır gelmene sevindim...Sadece süpriz oldu."Diyerek gülümsedi."Öğle arasının bitmesine ne kadar var?"Diye sordu.
"Yarım saatten az var."Diyerek gözlerini kırpıştırdı."Dışarıya çıkmak ister misin?"Bera'nın gözleri parlarken başıyla onayladı.O kadar alışmıştı ki kollarını adama doğru uzattı.
Cüneyt dişlerini gösterek gülümsedi ardından minik bedeni gelin tarzı kucağına aldı.Sınıftakiler şokla ikiliye bakarken Cüneyt onları hiç umursamadan sınıftan çıktı.
Bera sıkıca kollarını adamın boynuna dolarken,yanlarından geçen tek tük insanlar şokla ikisine bakıyordu."Dışarısı soğuk gibi üşümez misin sadece hırkayla?"Diye sordu minik bedenin sarı hırkasına bakarken."Sıcak tutuyor!Üşümem."Diyerek gülümsedi Bera.
"Tamam güzelim,üşürsen söyle ama."Diyerek başına bir öpücük kondurdu. Dalin kokusu burnuna dolarken gülümseyerek,ince beli tutan elinin tutuşunu sıklaştırdı.
Beraber dışarıya çıktıklarında bahçedekiler ikiliyi fark ederek fısır fısır bir şeyler konuşmaya başlıyorlardı.Cüneyt hiçbirini fark etmemişti şu an umrunda olan tek kişi,kucağında etrafa heyecanla bakan minik bedendi.Sanki ilk defa görüyormuş gibi etrafa bakarken neşeli sesler çıkaran çocuğa "Yolculuk nereye kaptan?"Diyerek gülümsedi.
"Hmm...Oraya!"Heyecanla çimenlik alanı gösterdi minik beden."Hay haaay!"Cüneyt hızlı sayılabilecek adımlarla çimenlik yere doğru ilerledi.
Çocuğu banka oturtarak hemen yanına oturdu."Miyav~"Okulun kedisi yanlarına gelerek banka atladı ardından Bera'nın kucağına yerleşerek yattı."Yaaa..."Bera kedinin tüylerini nazikçe okşarken,Cüneyt gülümseyerek çocuğu izliyordu ki çok geçmeden hapşırık krizine girdi.
"İ-iyi misin?"Bera endişe ile konuştu.Kedi sese rahatsız olarak minik bedenin kucağından atlayarak uzaklaştı."İyiyim-Kediye alerjim varda."Diyerek bir kez daha hapşırdı."Ayy..."Diyerek kucağındaki tüyleri temizlemeye çalıştı Bera.
"Merak etme birazdan geçer neyse ki civcivlere alerjim yok."İkili kıkırdarken bir çok geçmeden Cüneyt'in hapşırmaları dediği gibi durmuştu.
"Cüneyt."Yanlarına gelen son sınıflarla ayağa kalktı ela gözlü.Kurallara aykırı olmasına rağmen kirli sakalları olan çocukla selamlaşıtıktan sonra çocuk Bera'yı fark ederek baş selamı verdi.Bera'nın eli ayağı birbirine dolaşırken başıyla selamına karşılık verdi.
Cüneyt ve çocuk biraz uzaklaşarak bir şeyler konuşurken,çocuğun arkadaşları kenarda duruyordu ve Bera'da bankta oturmuş hırkasının örgü kısımlarını inceliyordu.
"Şu çocukla,tanışıyor musunuz?"Diye sordu çocuk kirli sakalını kaşırken."Hmhm.Tanışıyoruz."Diyerek yan bir gözle kazağı ile uğraşan minik bedene baktı."Yüzünde neden yara bandı var-Ayağında da sargı var lan"Diyerek kaşlarını çattı çocuk."Ersan diye bir çocuk,müdür yardımcısın çocuğu mu neymiş...O saldırmış."Dedi Cüneyt sinirle,aklına minik bedenin yerde acı içinde kıvranışı gelirken yumruklarını sıktı.Kirli sakallı çocuk "Yavşak oruspu çocuğu ya."Diye sinirle başını salladı.
"Apo,okula geldiğin zaman çocuğu kontrol altına alır mısın?En azından göz ucuyla bak,sataşan olursa durdur.Birde aralarda bir selam felan verin."Diyerek elini çocuğun omzuna koydu."Tamam abi merak etme.Devamsızlık dayandı zaten götümüze mecbur geleceğiz okula.Kontrol ederim ben."O sırada kalabalıklaşmaya başlayan bahçeyle zilin çalacağını anladılar.
"Teşekkür ederim Apo.Ben şimdi civcivi götüreyim sınıfa.Dersim var benimde yetişmem gerek."Diyerek çocuğun yanından ayrıldı.
"Güzelim."Diyerek hırkasıyla oynayan çocuğun önünde diz çöktü.
"Ben,seni sınıfına götüreyim sonra gitmem gerek tamam mı?Çıkışta almaya geleceğim seni."Diyerek sarı saçları okşadı.Bera başıyla onaylarken kollarını adama doğru uzattı.
Cüneyt gülümseyerek ayağa kalktı ardından minik bedeni kucağına alarak okul binasına ilerledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Apo'yu olay yerine soktum ama bir daha görür müyüz,bilmiyorum..
