"Яаж байгаа юм чи тэрнийг цохих хэрэггүй байсан юм намайг л асуудалд оруулчихлаа" миний цохисон хүн бөөн юм болж цагдаа дуудах дээрээ тулж байж салсан ч бидний олон жилийн дараа уулзахдаа анх удаа ярилцсан минь маш том хэрүүлээр эхэлсэнд итгээд барсангүй. Юнги яагаад өөрийг нь тэгтлээ дорж үзэж цохисон хүний талд орж надруу уурлаж байгааг мэдэхгүй ч түүнийг хамгаалж цохисондоо харамсахад хүргэв.
"яагаад ингээд байгаа юм бэ Юнги чи намайг танихгүй байгаа хэрэг үү? тэр хүн хэн болоод ингээд байгаа юм? би ууг нь чамайг намайг хараад баярлана гэж бодсон" гэж хоолойд тулаад ирчихсэн гомдлоо цааш залгин асуусан ч оронд нь түүний цөхрөнгөө барж залхсан харцтай нүүр тулав.
"Намжүүнаа би чамд хэлсэн биздээ намайг мартаад сайхан амьдар гэж таарсан ч танихгүй мэт зөрж зөвхөн Жиминий бас өөрийнхөө төлөө хичээж амьдар гэж, Намжүүнаа чи надтай байлаа гээд сайн зүйлд хүрэхгүй миний чамд хийж өгж чадах зүйл нэг ч байхгүй ч гэсэн чамайг зовоох зүйл хэдэн зуу байгаа надшиг хүн чамд тохирохгүй, амьдарч байсан шигээ амьдар гуйж байна. Саяны хүн хэн болохыг асуух хэрэггүй ээ зүгээр л миний том асуудлуудын нэг гээд л бодчих"
"яаж мартах юм чи яагаад ганцхан өөрийгөө бодоод байгаа юм? би чамайг мартах гэж хичээгээгүй юм шиг байна уу? би хичээсэн хичнээн хичээсэн ч чи бодогдоод байгаа юмыг яах юм би чамд хайртай хайртай болохоор чиний хэн байх ямар хүн байх надад одоо огтхон ч хамаагүй, чи хичнээн тэгж хэллээ гээд ийм байдалтай би сайхан амьдарчих юм шиг байна уу? чамд асуудал байж болно би дэргэд чинь байж хамтдаа бүхнийг хиймээр байна Юнги яа ингэлгүй ганцаараа зовоод байлгүй хэдий бүтэлгүй тэнэг ч гэсэн намайг дахиад нэг асуудлаа болгочхож болохгүй юмуу? чамайг санаад галзуурхаа шахсан чи тэнэг юм шиг намайг өөртөө дурлуулчхаад хаячихсан биздээ одоо бол би хичнээн хөөж тууж байсан ч гэсэн өмнө хийсэн алдаагаа залруулж сайн найз залуу баймаар байна тийм болохоор гуйя ингэх хэрэггүй"
"би хэлсэн шүү Намжүүнаа битгий ингэ ингэх тусмаа чи зовох болно би ядаж чиний өмнө үнэ цэнэтэй нэгэн хэвээрээ үлдмээр байна ядаж чи намайг энгийн нүдээр харж байвал миний сэтгэл арай уужуу байх болохоор чамд өөрийнхөө новшийн амьдралыг мэдэгдмээргүй байна энэ миний чин сэтгэлийн гуйлт шүү намайг уучлаарай Намжүүнаа ингээд байвал би улам л чиний өмнө гэмшээд байж суух газраа олж чадахгүй байна уучлаарай гуйя одоо яв зүгээр л яв Намжүүнаа" гэж хэлээд Юнги өмнөх шигээ л хоосон гудамжинд орхиод цааш харан алхана. Бараа нь харагдахаа больж тэндээ зогсоод байж чадахгүй болохоор зүгээр л гэрлүүгээ харьж Жиминийг тэврээд унтахыг юунаас ч илүү их хүсэж Юнгигийн эсрэг зүг зам даган гэлдрэв.
"Юнги чи оройтлоо ах чинь чамайг нэхээд орилоод байна" гэх хөгшин эрийн дуу хаалгаар дөнгөж л хөл тавьсан Юнгигийн чихийг дэлсэж тэр дороо хамран дээрээ хамаг арьсаа овоолж орхиод гал том өрөөнд орж ирэхэд хөгшин шимэж байсан цайгаа орхин босож ирэв.
"тэр чамайг хоёр цаг хоцорсон болороор их ууртай байна ахыгаа аргадах хэрэгтэй шүү дээ Юнги юу хийгээд ингэж удсан юм" гэхэд Юнги хэнэггүй гэгч нь өөдөөс нь харж залхсан байртай "ажлаас болоод л илүү цаг суусан юм" гэж хэлээд үг хэлэхээс нь өмнө хаалга саван том өөрөөнөөс дамжин бор модон хаалгатай өөрөөрүү явж ороод хацартаа чанга гэгч нь алагдуулах нь тэр.
" чи оройтлоо хоёр цагийн турш юу хийсэн юм?" гэж бас л давтан асуух асуултанд энэ удаад хариулсангүй. Магадгүй хариулт хэлэхээс залхсан ч байж мэднэ.
"чамайг хоёр цаг тэнэж байхад би энд чамайг хүлээж хоёр цаг тарчилсан энэ удаад үүрээр дуусгавал ямар вэ?" гээд Юнгигийн хацар болон ирүүг эмрэн хананд шахан ойртоод урдуур нь орсон үсийг хойшлуулан самнаад уруулыг нь үмхэн авав.
A/N- udaj oruulj bgad uuchlaarai online hicheel gj neeree hog ymaa haha
