YILDIZ TEPESİ

* * *

Ali asya'yı kontrol etmek için yukarı çıkacaktı kapıyı açık gördü şaşkın gözlerle bakıp kapıyı açık bırakarak yukarı çıktı asya yoktu çığlık sesi duydu korkuyla bağırarak herkesi uyandırdı.
-Off ne oldu Ali?
-Asya yok!
-Nasıl yok?!
-Nerde?
-Bilmiyorum çabuk dışarıya! Ambulansı ara cemre anayola gelsinler! Çabuk! Beni takip edin. Koşarak anayola geldiler Orçun'u gördüler Ali sinirlenip " Lan!" Diye bağırdı Asya'nım yanına geldi, bir elinden Orçun bir elinden Ali tutuyordu.
-Ne yaptın lan kıza!
-Ben birşey yapmadım Ali. Sakin ol biraz! Geldiğimde böyleydi.
-Asya aç gözünü hadi uyan. Kim yaptı bunu sana? Söyle hadi. Asya gözlerini zorla açtı
-Ali...
-Asya, kim yaptı? Sen iyimisin?!
-Diğilim...
-Kim yaptı, ha söyleye bilrimisin? Nasıl geldin buray?!
-Ben bilmiyorum ama...
-Ama?
-Adem yaptı, ben... gözlerimi açtım arkamı döndüm... canım acıyo Ali...
-Şşşt... Tamam. Kapat gözlerini. Biz burdayız tamam mı?
-Hı, hı. deyip kapattı gözlerini Asya. Serkan seslendi Ali'ye.
-Geldiler abi! Meriç Ali'nin yanına gelip.
-Kuzey abiye haber verelim mi?
-Siz verin ben Asya'yla hastaneye gideceğim.
-Tamam. Ararım seni! Hadi abi iyleştir gel şu kızı biz geldigimizde turp gibi olsun!
-Tamam. diyerek ambulansa bindi Asya'yla birlikte, elini tuttu hemşire Asya'ya bir şeyler yapıyordu Ali ise uyanması için dua ediyordu. Asya'nın yüzüne yalvararak bakıyor, elini tutarak da destek oluyordu. Çocuklukları geliyordu gözünün önüne Ali birden, hemşireye bakarak bağırdı.
-Şarkı!!
-Sesiz ol! dedi hemşire kaşlarını çatarak
-Abla lütfen, şarkı açalım. Bizim şarkımızı... Lütfen! Hisseder o... Hatırlar bizi.
-Peki şarkının adı ne?
-Dünyadan uzak. Hemşire kız telefonundan açtı şarkıyı Ali'ye baktı.
-Sen... sevgilisi misin?
-Evet.
-Anlamıştım. Gülümsedi Ali, hastaneye geldiklerinde yarıda kaldı şarkı hemşire hızla kapattı şarkıyı hastaneye girdiklerinde Ali doktora anlatıyordu ameliyata alıdılar. Biliyordu Ali beyninde o şarkının çaldığını. Diğerleri geldi Asya henüz çıkmamıştı doktor çıktı. Doktorun etrafına toplandılar, maskesini indirdi, kuzey doktorun soru beklediğini anlamış gibi sordu.
-Kardeşim, iyi mi doktor bey?!
-İyi geçti, yanlız...
-Yanlız?
-Kötü bir şey mi var doktor?!
-Uyandığında geçici bir hafıza kaybı yaşaya bilir. Beyninin bazı şeyleri sildiğini yada unuttuğunu veya farklı hatırladığını görmüştük. 10 kişiden birinde görünen bir hafıza kaybı. Yalnız hastyı hatırlamsı için çok fazla zormamalısınız aksi takdirde hiç hatılamaya da bilir. İlaç vericem kısa zamanda düzelmesi için. Tekrar geçmiş olsun. Doktor gittiğinde hepsi sarsılmıştı. Hepsinin aklında tek bir soru vardı.
"Kimi hatırlar?"
-Ali ya hatırlamazsa bizi?
-Hatırlatırız! Sesi net, sinirli ve kesin çıkmıştı.
-Ama doktor...

-Doktorun ne dediği umurumda değil! Hadi Asya yanlız uyanmasın. Hep birlikte odaya girdiler. Yarım saatin ardından Asya kıpırdanmaya başladı gözlerini açtı Orçun'a bakıp gülümsediğini fark etti Ali.
-Sevgilim!
-Asya. Ali sinirle yumruğunu sıktı sevdiği kız ona değil Orçun'a sesleniyordu o kelimeyle. Biliyordu böyle olacağını.
-Doktor çağıralım! Hatırlamıyor. İlaç versin! Doktoru çağırdılar. Doktor gelince asya'yı kontrol etti. Çocuklara dönüp.
-Çocuklar, asya bazı şeyleri farklı hatırlıyor. İlaçları vereceğim şimdi odama çıkıp yazacağım polisler kapıda asya'nın ifadesini alamayacaklar. Sizinkinleri alacaklar.
-Peki, doktor bey. Polisler odaya girdiler.
-Bir şey mi oldu? Babam nerde?
-Çocuklar geçin koltuklara. Geçmiş olsun bu arada. dedi genç polis ilk, Ali'nin ifadesini aldılar.
*Ali: Asya benim evimdeydi hatta hep birlikteydik. Başı döndü odaya gidip uyudu. Böyle saat bir, bir buçuk gibi onu kontrol etmeye gidecektim. Evin kapısı açıktı, odaya çıktım yoktu. Koşarak anayolun oraya gittik. Asya yerde yanında da Orçun vardı. Diğerleride aynı şeyleri söylediler, en son Orçun'un ifadesini aldılar.
*Orçun: Ben... Asya'nın evden çıktığını gördüm. Bir araba geldi, yüksek hızda geliyordu. Asya'ya çarptı sanki orda olduğunu biliyor gibi. Hemen yanına koştum. Elini tuttum. Sonra onlar geldi.
-Çouklar şüphelendiğiniz biri var mı?
-Var!
-Kim?
-Adem Varol.
-O hapiste değil miydi?
-Ondan başka kimse yapamaz bunu? Kızının öldüğünü öğrendiği için yapmıştır, ki... siz bize yaptıklarını biliyorsunuz.
-Anladım. Tekrar geçmiş olsun çocuklar. Polisler odadan çıktı Asya doğruldu.
-Her şeyi hatırlıyorum!
-Ne?!
-Hiç bir şeyi unutmadım.
-Polisleri çağıralım!
-Ali! Hiç kimseyi çağırmayacağız!
-Anlatıcaksın, Asya! Ali odadan çıkıp polislerle birlikte geri döndü.
-Asya. Nasıl oldu?
-Konuşmak istemiyorum!
-Neden?
-Çünkü gördün değil mi?! diye bağırdı sarışın polis.
-Hiç bir şey görmedim!
-Gördün!
-Ali...
-Abla üstüne çok gitme.
-Asya bize herşeyi anlatacaksın!
-Rahat bırakın beni!
-Asya, anlat. Kimi koruyorsun? Burada şuan değil mi? Kim yaptı?
-Anlatıcam.
-Anlat dinliyoruz!
*Asya: Ben odadan çıktım, aslında uyanıktım ama gözlerim kapalıydı. Anayol'a kaldar yürüdüm. Yüksek hızda bir arana geldi, kendimi yerde buldum. Araba bana çarptı, kendimi yerde buldum. Orçun geldi yanıma. Sonra burdayım.
-Araba'nın içinde kim vardı?!
-Orçun. Herkes şok içinde orçun'a baktı. Poliler Asya'ya dönüp.
-Şikayetçi misin?
-Hayır. Polisler odadan çıktı. Ali, Orçun'un üstüne yürüdü. Yakasını tutup, duvara yasladı.
-Lan?! Uzak duracaksın bu kızdan! Anladın mı?!!
-Ali! Bırak onu?!
-Sen niye şikayetçi olmadın, Asya!
-Ali abi gitme kızın üstüne.
-Ya kuzey abi! Sende birşey söyle!
-Ben onunla sonra konuşacağım.
-Kimse kimseyle konuşmayacak! Sessiz olun başım ağrıyor! Çıkın.
-Tamam. Odadan çıktılar. Asya uyudu.