2 AY SONRA...
-Anne ben çıktım görüşürüz
-Tamam dikkat et kendine. dedi hızla evden çıktım demir kapıyı açtığımda bir zarf, meraklı biri olduğum için hemen zarfı açtım içinde bir not " FIRTINA GELİYOR, HAZIR OLUN" yazıyordu kocaman harflerle bana diyordu belam beni savaşa çağırıyordu arkadaşlarımla bunu onlara söylememeliyim çünkü onlar zarar görsün istemiyorum kağıdı zarfın içine koyup çöpe attım okula geldim gergindim her an bişey olabilirdi korkuyordum, bi an omzumda bir el hissettim irkildim aliydi
-Korktum.
-Bişey mi oldu?
-Yo-yoo bişey olmadı niye ki?
-Bembeyaz olmuşsun kahvaltı yapmadın mı?
-Yapmadım.
- Hadi gel bizimkiler gelene kadar bi şeyler yiyelim bende yapmadım çünkü. Ali elini sırtıma koydu birlikte kantine inip tostlarımızı yedik, bizimkiler geldiği anda zil çaldı yanlarına gittim koşa koşa
-Nerde kaldınız lan?
-Off, cemre hanım ile serkan bey
hazırlanamadılar. Kırk saat onları bekledik. dedi sınıfa geçtik sözlü, ders derken okul çıkışı oldu meriçle ege kafeye gidicez dediler bizden ayrıldılar. Cemre ve serkan zaten buluşmaya gittiler bende ali'yle birlikte evlerimize gidiyorduk.
-Ali...
-Efendim?
-Ben bir not aldım bugün.
-Ne notu. Ne yazıyordu?!
-Fırtına falan diyordu hazır olun diyordu hatırlamıyorum tam.
-Savaş!
-Ne?
-Bizi savaşa çağırıyor.
-Peki gidicekmiyiz o savaşa?
-Evet.
-Ali...
-Gidicez dedim!
-Ama ben siz zarar görün istemiyorum.
-Bizde sen zarar gör istemiyoruz. Bizim mahalleye yaklaşırken sesler duydu, yanımızdan ambulans arkasından itfaiye geçti ali'ye baktım
-Ne oldu ki?
-Bakalım. dedi koşa koşa mahalleye girdik o an dondum,olduğum yerde durdum evimiz yanıyordu bizim birini çıkardılar göremedim kalabalıktan. Evin önüne geldim kalabalıkta annemi bulmaya çalıştım alide yanımdaydı herkese soruyordum."Anne!"diye bağırıyordum ama ses yoktu telefonum çaldı,
açtım
-Alo
-Kimle görüşüyorum?
-Ben hastaneden arıyorum anneniz burda.
-Tamam geliyorum! dedim telaşla telefonu kapattım ve ali'yle birlikte hastaneye doğru koşmaya başladım annemi kaybedemezdim babamı kaybetmiştim zaten, annemi kaybedemezdim. Hastaneye girdik annemi sorduk yoğun bakımın önüne getirdiler yarım saat sonra doktor çıktı kapıdan, maskesini indirdi, derin nefes aldı ve konuşmaya başladı
-Başınız sağolsun, hastayı kaybettik, malesef. dedi ve gitti ali'ye döndüm gözlerim yanıyordu beni ağlamaya zorluyordu sanki ama ben ağlamıyordum öylece ali'ye bakıyordum ali beni çekip sarıldı. Annemide kaybetmiştim annemide almışlardı şimdi kimsesizdim kimsem yoktu sadece arkadaşlarım kalmıştı ve onlarıda kaybedemezdim ali'yle ayrılıp elimi montumun cebine soktum bi kağıt evet biliyordum not vardı ali'yle birlikte notu açtık
"Fırtınanın ilk darbesini yediniz bizimle savaşmak zorundasınız şimdi" yazıyordu evet onlarla savaşmak zorundaydık savaşmazsak daha fazla kayıp vericektik ve biliyordum biz takip ediliyorduk
-Ali!
-Efendim?
-Gidelim burdan.
-Annen. Onu görmeyecekmisin?
-Hayır sadece gitmemiz lazım. Çünkü takip ediliyoruz.
-Onlar mı?
-Evet.
-Nereye?
-Senin evine.
-Gidelim. Birlikte çıktık hasteneden. Ali susuyordu diyecek bişey yoktu çünkü nasıl savaşıcaktık onuda bilmiyorum ama onlar yanımdayken herşeyi başarabilirim iyiki varlar ali'nin evine girdim gidecek bir yerim yoktu hep ali' de de kalamazdım neden ya neden?! Ne istiyorlardı benden. Ali kapıyı açtı içeri girdik, salona girdim oturdum alide yanıma geldi
-Ali ne yapıcaz şimdi.
-Ne yapıcaz bilimiyorum ama bu savaşı kazanıcaz. Onlarla savaşıcaz ve bu savaşı kazanıcaz. Eğer savaşmazsak daha fazla kayıp vericez ve ben bunu istemiyorum.
-Bende istemiyorum. Ali bana kıyafet almamız lazım.
-Doğru. Şimdi mi gidelim?
-Bizimkilerle birlikte gidelim. Onlar gelsin.
-Hiç kimsen yok ama sen hala dimdik ayaktasın. gülümsedi.
-Zorundayım bizim için. İçim yanıyor dışım buz gibi. Neyse bi şeyler yiyelim yoksa ben seni yiyecem. dedim güldük birlikte mutfağa geçtik tost yaptık tam oturuyorduk ki kapı çaldı
-Ben bakarım! dedim kapıya doğru koştum bizimkilerdi
-Hoşgeldiniz.
-Hoşbulduk. İyimisin?
-İyiyim sağolun. Sizin sayenizde, hadi mutfağa geçin tost yaptık sizde yiyin.
-Bakıyorum yıkılmamışız?
-Yıkılmadım, yıkılmayacağız meriç. Hadi hadi boş yapma da geç! Mutfağa girdik ali tostları yaptı birlikte yedik ve alış veriş merkezine geldik. Önce giyim mağazasına girdik 5 kot,7 üst,2 gömlek, ceket falan aldık ve eve döndük ali odasını bana verdi birlikte biraz televizyon izledik ben odaya çıktım pijamalarımı giyip yatağın içine girdim gözlerimi kapattım ama uyuyamıyordum biliyordum gözlerimi kapatırsam kabus görecektim, gözümün önüne değişik değişik yaratıklar gelecekti korkuyordum aşağı inmeye karar verdim ali balkondaydı telefonum titredi telaşlandım koşa koşa odaya geri girdim, açtım telefonu.
-Ne?
-Merak ettim seni olanları duydum, bak sen yanlız değilsin ben varım arkadaşların var.
-Bizden başka kimsen kalmadı diyosun yani.
-Hayır.
-Orçun kapatıyorum
-İyi geceler
-İyi geceler.
-Yarın okul yok.
-Biliyorum salak bugün cuma zaten.
-Tamam. Telefonu kapatıp yatağın üstüne fırlattım yavaşça aşağı indim, mutfağa girdim
su içip masaya oturdum başımı ellerimin arasına aldım istedikleri neydi bilmiyordum ama kimse zarar görmeden bilmeliydim, masadan kalkıp, odaya çıktım telefonum çalıyordu gizli numara açtım
-Alo.
-Fırtına'nın ilk darbesi sana vurdu ha?
-Kimsin sen!?
-Sadece şunu bil bu bir intikam.
-İntikam mı neyin kimin intikamı?
-Yakında öğrenirsin.
-Peki. dedim Telefonu suratıma kapattı derin bir of çekil yatağa oturdum kimdi bu ne intikamından bahsediyordu derdi benimle miydi? Montumu alıp yavaşça evden çıktım nereye gidicektim gidecek evim yoktu ki o an tekrar telefonum çaldı yine o gizli numaraydı açtım
-Yeni evin orçun'un evinin üst katı eşyalar, herşey var.
-Bak kızım sen ailemi benden aldın.
-Ben almadım onlarün katili sensin bile bile sen öldürdün onları o notu belki birşeyler anlayıp anneni yanlız bırakmazsın diye koymuştum, ama sen anlamadın ve annenin ölümüne sebep oldun.
-Babam peki onun katilide mi benim?
-Onun katili benim babam. Üzgünüm aileni senden aldığımız için.
-Kim olduğunu bilmiyorum ama bizim karşımıza çıkamayan korkağın tekisin. deyip bu sefer telefonu suratına ben kapattım ve orçun'u arayıp evini sordum. Eve varınca direk yatağa girip uyudum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZ TEPESİ
Teen Fiction"Sen benim beynimdeki kara bulutların içindeki tek beyaz bulutsun asya..." "Sen benim içimdeki savaşın en güzel savaşçısının ali..." Belkide sadece bu kelimeler birbirimizi anlatmaya yetiyordu, aslinda ikimizde aynı şeyi yapıyorduk o düşünüyordu ben...
