YOU'RE MINE

Ep 15: ស្នេហ៍តែម្ខាង

7Am
រាងតូចនិងSojun ដើរទៅក្នុងបរិវេនសាលា មើលទៅពួកគេទាំងពីរ
ស្រស់ស្រាយខ្លាំងណាស់.....
ដើរតាមផ្លូវមានសិស្សនិសិត្សទាំងស្រី
ទាំងប្រុសជាច្រើនសម្លឹងមើលមកពួក
គេទាំងពីរនាក់ ហាក់បីដូចជាបាន
ឃើញទេវបុត្រដើរដីយ៉ាងដូច្នោះដែរ៕

«ខ្ញុំទៅថ្នាក់ហើយ...»រាងតូចងាក
មកញញឹមដាក់អ្នកម្ខាងយ៉ាងស្រស់
«អឹម»រាងក្រាស់ញញឹមដាក់អ្នកមាននាម
ជាប្អូនជីដូនមួយខ្លួនវិញ ទាំងមិនបានគិត
សោះថាមានសិស្សនិសិត្សជាច្រើនសម្លឹងមករកពួកគេ នេះមកញញឹមអីប្រណាំងគ្នា
ដល់ទៅពីរនាក់បែបនេះចង់សម្លាប់ចិត្ត
ពួកគេឬក៏យ៉ាងមិច??

«Tae ដឹងទេពេលឯងដើរជាមួយលោក
គ្រូSojun នោះណា មានគេងាកមើលច្រើនណាស់!!»Jimin
«ហើយយ៉ាងមិច??»
«មានយ៉ាងមិច គឺស្អាតហ្នឹងណាស៎»
« មិនសុីជោរទេ»
« មិនបានបញ្ជោរទេ ពិតមែនណា
គួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់ដឹងទេ ហើយចំណែកឯoppa គ្រូSojun ក៏សង្ហារថែមទៀត»
«យើងដឹងហើយថាយើងគួរឲ្យស្រលាញ់ ព្រោះអីម៉ាក់យើងក៏ចូលចិត្ត
និយាយបែបនេះដែរ តែថា.....»
«ថាអី???»
«ហាមគិតផ្តេសផ្តាសលើលោកគ្រូ
Sojun ដឹងទេ!!»
«អាយ!!ឆ្កួតមែនហើយ...គ្រាន់តែ
សសើរទេ កុំភ័យអីយើងមិនចង់ធ្វើបង
ថ្លៃជីដូនមួយឯងទេ ព្រោះយើងមាន
Yoongi ហើយដឹងទេ!!»
———————————-
———————————————
«លោកគ្រូSojun មែនទេ??»
«បាទ...»រាងក្រាស់តបទាំងញញឹមទៅ
កាន់រាងតូច
«តើខ្ញុំអាចអង្គុយជាមួយបានទេ??»
«បាទអ្នកនាងសុំអញ្ចើញ»
«ហេតុអីក៏ចូលចិត្តមកអង្គុយទីនេះ??»
«ដោយសារតែហាងកាហ្វេនៅទីនេះ
គឺវាល្អ ហើយណាមួយTaeគេចូលចិត្តមក
ទីនេះជាមួយមិត្តភក្តិ»
«លោកមកទីនេះរាល់ថ្ងៃមែនទេ??»
«បាទ..»
«អញ្ចឹងខ្ញុំក៏គួរតែមកទីនេះរាល់ថ្ងៃដែរ
ហើយ...»
«ខិខិខិ...»
«លោកមិនអីទេមែនទេ??នេះក្រដាស់!»

ស្រីស្រស់យកក្រដាស់មកផ្តិតឲ្យអ្នក
កម្លោះព្រោះឱកាសបែបនេះមិនងាយមាន
ទេ ត្រូវតែចាប់យកទើបបាន🌚 រាងតូចឈោងដៃទៅផ្តិតលើបបូរមាត់រាងក្រាស់
ស្រាលៗយ៉ាងយកចិត្តទុក្ខដាក់ស្រាប់តែ...

«លោកគ្រូSojun មែនទេចា៎???»Girl1
គ្រាន់តែឮសម្លេងមនុស្សស្រីដែលជា
សិស្សភ្លាម រាងតូចក៏ដកដៃចេញវិញ ហើយ
ក្រលាសភ្នែកទៅមើលអ្នកដែលនិយាយ
អម្បាញ់មិញនេះ នាងជាសិស្សស្រីដែល
រៀននៅទីនោះ មើលចុះទាំងក្មេង និងស្អាត
ថែមទៀត
«លោកគ្រូពិតជាសង្ហារខ្លាំងណាស់»Girl2
«បាទ អរគុណ»រាងក្រាស់តបទៅអ្នក
ម្ខាងទាំងមុឺងម៉ាត់ ក្នុងនាមជាកម្លោះសង្ហារ
អមជាមួយសព្វនាមជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់

«Aww!!អ្នកអង្គុយលោកគ្រូជាសង្សារ
មែនទេ??»រាងតូចនៅពេលដែលឮសិស្សស្រីសួរសំណួរបែបនេះទៅកាន់រាងក្រាស់
នាងក៏ងាកមើលមុខរាងក្រាស់
«ម_មិនមែនទេ»fonika
«Aww!!បើមិនមែនសង្សារ ជាប្រពន្ធ
មែនទេ??»
«អាហ្នឹងក៏មិនមែនដែរ»fonika
«អញ្ចឹងឲ្យខ្ញុំសុំទោសផង ដែរ
យល់ច្រឡំ»

«មិនអីទេ»fonika ពោលទាំងញញឹមទៅកាន់សិស្សស្រីៗទាំងនោះបញ្ចាក់ឲ្យ
ឃើញថាគេមិនបានប្រកាន់អ្វីទេ សិស្សស្រី
ប៉ុន្មាននាក់នោះ ក៏សុំលាពួកគេទាំងពីរមក
វិញព្រោះជិតដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយ

«ឲ្យខ្ញុំសូមទោសផង ដែលធ្វើឲ្យមាន
ការយល់ច្រឡំច្រើនបែបនេះ??»
«មិនអីទេ មើលពួកគេប្អូនខ្ញុំតែប៉ុន្មាន
ឆ្នាំទេ ហើយរឿងបែបនេះលោកមិនបាច់
យកទៅគិតទេ»fonika ភ្ញាក់នឹងសម្តីខ្លួន
ឯង ទៅនិយាយអីបែបហ្នឹង មិនឲ្យគេយកទៅគិតចឹងហេស៎??ចំណែកឯរាងក្រាស់វិញរាងអន់ចិត្តបន្តិច
ព្រោះថា នាងបានប្រាប់គេថាមិនឲ្យយក
ទៅគិតបែបនេះ គេអាចសន្មត់បានថាគេ
ប្រហែលជាចាប់អារម្មណ៍លើនាងតែម្ខាងហើយមើលទៅ