ពួកគេបានចូលទៅក្នុងហាងមួយកន្លែងដែលមានមនុស្សអ៊ូអរ៕បន្ទាប់ពីញុំាអី ហើយពួកគេក៏សម្រេចចិត្តធ្វើដំណើរបន្ត
ដោយថ្មើរជើង
នៅតាមផ្លូវមានមនុស្សជាច្រើន មាលក់របស់ញុំាដែលមើលទៅគួរអោយស្រក់ ទឹកមាត់.អាចថាទីនេះជាកន្លែងដើរលេង
ក៏ថាបាន ពួកគេអាចញុំាបណ្តើរដើរបណ្តើរ
នៅតាមដងផ្លូវដោយសេរី ហើយអ្វីដែលសំខាន់យប់បន្តិចនឹងមានការបាច់កាំជ្រួច
កំសាន្តសប្បាយទៀតផង
ផាំង~ផាំង~ផាំង🎇
សម្លេងកាំជ្រួចបសនបន្លឺឡើង៕
«ពិតជាស្អាតណាស់»ថេយ៉ុង
«ឃើញហើយ ធ្វើអោយនឹកមនុស្សម្នាក់»
«ឆ្កួតហើយ»ថេយ៉ុង
«ចុះឯងមិនមើលទេអី ភ្លើងបំភ្លឺទីក្រុងដ៏ឆើត
ឆាយក៏មាន កាំជ្រួចក៏មាន ហើយអីដែលសំខាន់នៅជុំវិញខ្លួនយើងសុទ្ធតែអ្នកមានគូ
បែបនេះ វារោមែនទិចណាស់ដឹងទេ»
«ទាសករស្នេហ៍!»ថេយ៉ុងពោលទាំងសែនជ្រក់ជ្រេញ
«ឆើស...យើងនឹងដេញវៃឯង!!ហ៊ានថាអោយយើងបែបហ្នឹងផងហេស៎??!»
«ជើងខ្លីៗបែបនេះ!គិតហេស៎ថាអាចតាមទាន់»ថេយ៉ុង
«គង់តែដឹងគ្នាទេ..ឈប់ភ្លាម»ជីមីនរត់ទៅ
ដេញចាប់ថេយ៉ុង
«បើឈប់មានតែភ្លើ ហាសហា៎»
.......
«នែ៎ ចាំផង»ជីន គេក្រវីក្បាលតិចៗនឹងចរិក
កូនក្មេងរឡិករឡក់មិនទាន់ធំរបស់ពួកគេជាខ្លាំង ចេះដេញវាយគ្នាទៅកើត....ចំមែន!!
———
#Condo🏙
នាយតូចទម្លាក់ខ្លួនគេងលើពូកទន់ល្មើយ
ថ្នមៗ ទាំងមានអារម្មណ៍ថាអស់កម្លាំងជាខ្លាំង មុននឹងដកទូរសព្ទមកមើលម៉ោង៕
តែពេលបើកអេក្រង់ទូរសព្ទក៏ឃើញលោត
សារMiss call មក
រីង!
នាយតូចក៏ប្រញាប់ចុចចូលសារយ៉ាង លឿន
(កុំពុងធ្វើអី?call មិចមិនលើក?🤔)💬✔️
(ទៅដើរលេងជាមួយជីមីន និង ជីនទើប មិនបានឮ.ឥឡូវនៅCondo,)💬✔️
«ឆើស...ពេលគេនៅក្បែរគ្មានឃើញហួង
ហែងស្អីផង ដល់តែពេលមកទីនេះ ហាមមិនអោយដើរលេងខ្លាចគេញ៉ែ ហឹស!»រាងតូចបន្លឺឡើងតិចៗ ខ្លាចណាស់ឬ??តែថាកម្លោះៗនៅស្រុកចិននេះណា សុទ្ធតែសង្ហារ ខ្ពស់ស្រឡះ បូករួមទាំងគេស្អាត
រាងតូចច្រឡឹងទៀតនោះ បើបណ្តោយច្បាស់ជាបានកឺកឺណាមិនខាន
នាយតូចទម្លាក់ទូរសព្ទចោះជ្រើសមិនតបឆាតតទៅទៀត បើអោយឆាតទៀតប្រាកដ
ណាស់គ្មានអីក្រៅពីហួងហែងហ្នឹងទេ គេក៏
ដើរហួសទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ ព្រោះស្អែកគេ
ត្រូវទៅរៀនថ្ងៃដំបូង ម្យ៉ាងនេះវាយប់ជ្រៅណាស់ហើយ៕នៅទីនេះម៉ោង១០ចំណែកនៅកូរ៉េម៉ោង១១ហើយ បើគេនៅតបឆាត
នាយកម្លោះច្បាស់ជាស្អែកធ្លាក់ភ្នែកបាក់ សម្រស់ខ្មាស់កម្លោះៗស្រុកចិនមិនខានទេ៕
«ឃើញមិចមិនមិនតប»នាយកម្លោះពោលម្នាក់ឯងទាំងចិត្តអន្ទះសារ បែបយល់អារម្មណ៍អ្នកseen មិន reply ថាវាយល់អារម្មណ៍យ៉ាងមិច៕តែគេភ្លេចគិតទៅថាពេលនេះវាយប់ជ្រៅហើយ គ្មានអ្នកណា
ព្រមដាច់យប់ជាមួយទេ តែធ្វើយ៉ាងមិចបើ
គេទំនេរតែពេលយប់ជ្រៅ(ហាមគិតជ្រៅ🌚)មិនដឹងសោះថាធ្វើដល់អគ្គនាយក
ក្រុមហ៊ុនហើយនៅរវល់ទៀត មិនត្រឹមតែប៉ុ
ណ្ណោះគេនៅដកសេមទៅអោយទៅមើលការ.ត្រួតពិនិត្យទំនិញទៀត នេះដល់ទៅពីរ
នាក់ហើយគេនៅរវល់ដកឃ្លាមិនកើតផង៕
នាយកម្លោះចង់តែជិះយន្តហោះទៅសួរ នាយតូចឥឡូវៗនេះទេ ចង់ដឹងរឿងហេតុអីទុកឆាតគេចោល
——————-
꧁ព្រឹកបន្ទាប់꧂
ពន្លឺពណ៌មាសចែងចាំងនៃព្រះអាទិត្យបាន
ចាំងចូលមកក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំទូលាយរបស់នាយតូចតាមជញ្ចាំងកញ្ចក់ឆ្លុះតាមវាំងនន
នាយតូចក្នុសឯកសណ្ឋានសាលាទុនុយ
មានក្រវ៉ាត់ក. ឈរនៅមុខកញ្ចក់ទូបនតិចចង់ដឹងថាវារាបរយឬអត់ មុននឹងចេញពីបន្ទប់រងចាំ ជីន និង ជីមីន
//////
សាលាមានទីធ្លាធំ អាគារសម្រាប់សិក្សា
មានច្រើនបន្ទប់ច្រើនជាន់ទៅតាមជំនាញ
សិស្សនិសិត្សប្រុសស្រីជាច្រើនដែលមានឯកសណ្ឋានដូចនាយតូចដលរចូលទៅខាង ក្នុង
ពួកគេទាំងបីក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុងដោយធម្មតា តែថាការដើរធម្មតារបស់គេនេះបានធ្វើអោយនិសិត្សកម្លោះៗមើល
មកទាំងភ្លឹកសឹងមិនដកដង្ហើមទៅហើយ៕
ព្រះអើយ..!!ទេពធីតាមកពីឋានណា មកពីឋានសួគ៌ឬ??
នាយតូចក៏ដើរទៅអង្គុយតុខាងក្រោយជីមីនដោយសារតែជាថ្ងៃដំបូងនៃ វិស្សមកាលទើបតុទាំងអស់មិនទាន់មានម្ចាស់នៅឡើយ៕
«ចុកក.ណាស់!!»ជីមីន
«.....»នាយតូចមិនមាត់ នឹកទាំងហួសចិត្ត
សិស្សប្រុសៗនៅទីនេះទាំងសង្ហារទាំងខ្ពស់
អ្នកខ្លះដល់2mឯណេះ បែបនេះហើយទើបពួកគេចូលចិត្តលេងបាល់បោះយ៉ាងនេះ៕
តែក៏គួរអោយអាណិតជីមីនណាស់ងើយមើលគេឯងសឹងតែបាក់ក.ទៅហើយ༎ຶٹ༎ຶ
To be continue 💜🀄️_____________
YOU ARE READING
YOU'RE MINE
Fanfictionរឿងរ៉ាវស្នេហារវាងសិស្សសកលវិទ្យាល័យ និង អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនដែលត្រូវជាបងប្អូនជីដូនមួយនឹងគ្នា «ទើបចេញមកពីក្លឹបមែនទេ ទើបជិះឡានមិនមើល. មនុស្សបែបនេះ» «អេ....ក្លឹបភាគច្រើនគេចូលយប់ទេ អានាង!!»
