Ep 22:

1K 78 1
                                    

🕑
ពេលវេលាចេះតែដើរទៅជារឿយរហូតដល់រាងតូចបញ្ចប់ឆ្នាំទី១របស់ខ្លួន
ចំណែកឯNamjoon ក៏បានប្រលងបញ្ចប់
វគ្គសិក្សាឆ្នាំទីបួនរបស់ខ្លួន....៕

«អបអរសាទរផងបងប្រុស!!»
«អឹម បងអរគុណឯងហើយ»
«ចុះបងចង់ទៅធ្វើអីបន្ត»
«គឺទៅគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនប៉ានោះអី»ពិត
ប្រាកដហើយពួកគេសុទ្ធតែជាកូនអ្នកជំនួញ
អាជីវកម្មក្រុមហ៊ុនធំៗ ដូច្នេះហើយពួកគេត្រូវរៀនពីព្រឹករហូតដល់ល្ងាចដើម្បីឲ្យឆាប់ចប់ឆ្នាំនឹងយកបទពិសោធន៍ដែលគេចេះទៅគ្រប់គ្រងការងាររបស់ប៉ាគេ
វិញម្តង
«ពិតទេ លោកអគ្គនាយក??»
«បាទអាប្អូន...»
«ប៉ា...ម៉ាក់»រាងក្រាស់ក៏ទៅអោបអ្នកជា
ម្តាយ
«នឹកណាស់»លោកស្រីKIM
«កូនម៉ាក់ពូកែបំផុតហើយ»
«បាទ»
បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នារួចហើយ ពួកគាត់
ទាំងពីរនាក់ក៏នាំគ្នាទៅផ្ទះគ្រួសារត្រកូលJEONវិញម្តង ព្រោះទាំងពីរគ្រួសារនេះសុទ្ធតែរវល់ការងាររាងៗខ្លួន
ទើបមិនសូវបានជួបគ្នាដូចមុន

**បន្ត**
«ហ្អឹកហឹម»កំម្លោះSojun ក្រហឹមដើមក
នៅពេលឃើញfonika កំពុងតែឈរជិត
អ្នកជាប្អូនរបស់ខ្លួន ហើយកំពុងញញឹម
ដាក់គ្នាទៀតផង៕(ចាឡំគូហើយsis)
ចំណែកឯអ្នកខាងនោះឃើញបែបនេះ
ក៏ឈានជើងថយចេញបន្តិចខ្លាចថា
គ្រាប់បែកនឹងផ្ទុះក្នុងពេលឆាប់ៗ!!អ្នក
ណាទៅដឹងទៅគ្រាន់តែឈរក្បែរគ្នាបន្តិច
សោះក៏ប្រចណ្ឌដែរសូម្បីតែប្អូនក៏មិនលើកលែង...៕🌚

«មិចនៀក៎!!អ្នកណាគេ??»Jin
«គឺគេដើរមិនប្រយ័ត្នហ្នឹងណាស៎»
«មនុស្សស្រីទៀត!!»
«អឹម»នាយនិសិត្សកម្លោះឆ្លើយទៅហីៗ
ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតនៅមិន
សុខចង់តែហក់ទៅមួលស្លឹកត្រចៀកឲ្យដាច់ទេ...៕
«នៅមិនដឹងខ្លួនខុសទៀត??»
«ខុសអី??!នាងជាអ្នកដើរបុកបង...
មិនមែនបងជាអ្នកដើរបុកនាងឯណា...
ដូចនេះអ្នកដែលខុសគឺនាងមិនមែនបង!»
ស្លាប់ៗខំនិយាយប៉ុណ្ណឹងហើយនៅមិនដឹង
ទៀត នេះចង់ឲ្យប្រាប់តាមត្រង់ឬយ៉ាងមិច?
«យ៉ាងមិចប្រចណ្ឌហេស៎??»

«ហឹស!!»Jin មិនមាត់ធ្វើជាដើរទៅមុខ
តែនៅក្នុងចិត្តសប្បាយចិត្តសឹងស្លាប់ទៅហើយនៅពេលឃើញអ្នកម្ខាងដឹងពីចិត្តខ្លួនដោយមិនចាំបាច់ហត់មាត់និយាយ តែគេត្រូវរក្សាទឹកមុខខឹងដដែលដើម្បីឲ្យគេលួង៕(ធ្វើប្ញកធ្វើពាណាស់ យើងហ្នឹង)

YOU'RE MINEМесто, где живут истории. Откройте их для себя