Sona Yakın Başa Uzak

§3§

Gözüme arkadaki beden takıldı bir an. Duyguyu ittim ve hemen o tanıdık yüze doğru yöneldim. Kız kolumdan tuttu ve daha bir şeyler söylemeye devam ediyordu. Ona döndüm " Şu an gitmem gerekiyor sözüm olsun. " dedim. Tekrar ona bakmak için döndüğümde yoktu. Bu kadar kısa zamanda nereye kaybolabilirdi. Hemen onu aramaya devam ettim. Bardan çıktım yollara baktım koştum ama yoktu. Yanlış görmüş olamazdım oydu. Emindim o olduğuna. O kadar özlemiştim ki yaklaşık 3 yıl olmuştu. Ona sarılarak uyumaylı kokusunu duymayalı tam 3 yıl. Kalbimin soğuduğunu hissettim o an. Ne yapmam gerektiğini bilemedim. Hayal mi gerçek mi ayırt edemedim.

Arabaya bindim son ses bir müzik açtım ve motoru çalıştırdım. İç sesimi duyamayacaktim böylelikle. Ama müziğin sesi arttıkça sanki o da bağırmaya başlıyordu. Daha fazla dayanamadım ve kenara çektim. Arabadaki şişeyle duran suyu aldım ve yüzüme döktüm. Başım ağrıyor kendime gelemiyordum. Biraz daha bekledikten sonra tekrar arabaya bindim ve doğruca evin yolunu tuttum. İçimdeki ses susmuyordu. Beni yakmaktan vazgeçmiyordu.

"Sen bıraktın onu sennn çekip gittin gelmedin bir daha"
"Sus öyle olması gerekiyordu sus "
" Hiç bir şey öyle olmak zorunda değildi sen kendin batırdın her şeyi o sana güveniyordu"
" Sus diyorum sana "
" Sen bencilsin bencil pisliğin tekisin biliyorsun değil mi? "
" Sus sus susss"

Evin önüne geldiğimi fark ettim arabayı durdurdum ve direksiyona vurmaya başladım. Gözümden yaşlar ne zaman süzülmeye başlamıştı bilmiyordum. Ne pahasına olursa olsun onu arayacak ve bulacaktım. Kendimi ona affettirmeden ölmeyecektim.

Duş almaya bile halim yoktu kıyafetlerimi bile değiştirmeden yatağa girmiştim direk. Hala ağlıyordum. Kendimi durduramıyordum bir türlü. Beynim uyuşmuş gibiydi. Ne zaman uykuya daldığım bilmeden uyumuştum bu gece.

Sabah uyanır uyanmaz kalktım ve Mehmet abinin yanına gittim. Bara girer girmez selam bile vermeden Mehmet abinin odasını bulmuştum. İçeri girdim ve girer girmez " Abi senden bir şey isteyeceğim bana yardım etmen lazım. " dedim aceleyle.
" Hayırdır Tuna bu ne telaş sakin ol anlat bakalım ne oldu. " dedi.
" Abi birini bulmam lazım dün .... barda gördüm yardım et abi bana. " dedim yine bir çırpıda.
" Sen önce bir sakin ol hallederiz onu merak etme sen de bir kez daha teslimat yaparsın. " dedi. Yüz teslimat istese bile yapardım. Onu bulmam gerekiyordu. Onu çok özlemiştim her şeyden çok.
" Adını soyadını ver sen bana belki bir de fotoğraf hemen aramaya başlayalım. "dedi ama bende fotoğrafı yoktu ki. Sadece ismi vardı başka hiç bir şey yoktu.
" Doğuş abi ismi Doğuş. Doğuş Tekin. "

Konuştuktan sonra paketi alıp çıkmıştım. Teslimat yerine gittim teslimatı yaptım.
Çok heyecanlıydım acaba ne söyleyecek acaba ne tepki verecekti. Bana tekrar sarılacak mıydı? Her şeyi çok merak ediyordum. Onu tekrar karşımda gördüğüm sarıldığım anın hayali bile yüzümdeki gülümsemeye engel olamıyordum.

Bara geldim içeri girdim ve Mehmet abiye kutuyu teslim ettim.
" Abi ne zamana haber çıkar. " diyiverdim.
" Kim bu Tuna niye arıyoruz biz bu adamı. " dedi.
" Kardeşim abi yetimhanede kardeşim. Benden 2 yaş küçüktü şimdi 19 yaşında olması gerekiyor ben çıktıktan sonra onun yanına gitmedim gidemedim belki bilmiyorum." içim titremişti ne yapmıştım ben onu yalnızlığa mahkum etmiştim beni nasıl affedecekti şimdi. " Benim için çok önemli abi. Senin elin kolun uzundur bi baksan. " yalvarır tonda söylemiştim. Onu bulacağını biliyordum ama kafamda bir çok soru vardı. Ona değil kendime sormam gereken. Onu bir bulayım da her şey yoluna girecek zaten her şey geçecek diye aklımdan geçiriyordum.
" Hallederiz Tunam hallederiz. Merak etme sen hadi git dinlen ben sana haber vereceğim haber gelir gelmez. " dedi. Teşekkür ettim ve oradan ayrıldım. Para biriktirmem gerekiyordu daha çok çalışmalıydım. Doğuş da gelince daha güzel bir evde oturalım istiyordum. Yine aynı yerde yatabilirdik. Büyük odası olması gerekiyordu. Giyinme odası da olsun istiyordum içinde o severdi öyle şeyleri.

Eve geldim ve hemen internetten yeni ev arayışlarına girmiştim teslimat günleri haricinde de barda çalışırdım. Rahat rahat yaşayabilirdik o zaman. O da isterse yakın bir yerde çalışırdı hem o tarz bir ev bakmam gerekiyordu. Her şey güzel olacak diye geçirdim içimden. Her şey çok güzel olacak.

# # # # # # # # # #