DOĞUŞ
Sabah olmuştu ve ben aşırı derecede heyecanlıydım. Saat 7 idi de ben evden çıkmak için hazırlanıyordum. Çok ses yapmıştım galiba.
" Yavrum ne yapıyorsun? " dedi Ayaz. Gözünü bile açmaya hali yoktu. Tek gözü açık bana bakıyordu.
" Ayaz Tunaya gidicem ya." dedim. Ne kadar çabuk unutmuştu ama.
" Yuhh saçmalama amk gel uyuyalım. Kargalar bokunu yemeden ne işin var Tuna da." dedi. Bu haline gülmemek elde değildi.
" Olmaz Ayaz gitmem lazım." dedim. Geçti ve yatağa uzandı. Pikeyi havaya kaldırıp
" Gel uyuyalım daha Tuna da uyanmamıştır zaten. Sonra ben seni bırakırım söz. Ama biraz daha uyuyalım. " dedi. Biraz düşündükten sonra haklı olduğu aklıma geldi. Tuna uykuya aşık bir insandı.
" Uyuyorum o halde varım."
Felsefesine dayanıyordu Tunanın hayatı. Onun erken uyanma saati bile 11 di.
Gittim ve Ayazın bana açtığı yere uzandım. Hala uykum vardı gerçekten. Ne kadar uyumak istemesem de bir anda dalıp gitmiştim.
Uyandığımda saat 12 olmuştu ve Ayaz hala uyuyordu. Yada düzelteyim. Ayaz kuala gibi bana sarılmış bir halde uyuyordu. Yaklaşık 10 dakikadır Ayazdan kurtulmaya çalışıyordum ve çabalarım kesinlikle sonuç vermiyordu. En son
" Ağğğğ uyan laan." diye bağırmakta bulmuştum çözümü. Benim bağırmamla birlikte yerinde sıçramıştı. Oyy kıyamam nasıl da korktu. Olsun.
" Sonunda ya on saattir seni uyandırmaya çalışıyorum anam ağladı burada." dedim.
" Salak ne bağırıyorsun. Dana." dedi ve beni tekmeleyerek yataktan düşürdü.
" Saat 12 olmuş sen daha bana sinirlen Ayaz iyi." dedim ve odadan çıktım.
Küsmemiştim ama ona nazlanmak hoşuma gidiyordu. Hemen peşimden gelmişti.
" Yavrum ben sana sinirlenmedim. Yani sinirlendim de öyle yapmak istemedim. Aslında sinir de değil sen bağırınca korktum. Yok ya-" derken sözünü kestim.
" Tamam şaka yaptım zaten." dedim ve ona sımsıkı sarıldım. O benim ailemdi.
" Kahvaltı yapalım mı yoksa direk çıkalım mı?" diye sordu.
" Hemen çıksak olur muuu? " dedim çok masum görünmeye çalışarak. Yavru köpek bakışım yoktu ama bunlar da ise yarıyordu. Yani umarım.
" Hadi o zaman çıkalım." dedi ve hemen hazırlanıp evden çıktık.
Beni evin hemen önünde bıraktı Ayaz.
" İstersen bekleyebilirim. " dedi.
" Yok yok bekleme. Ben belki burada kalırım bu gün hatta. Şey sana şey olmaz demi?" dedim çekinerek. Oysa bana baktı ve gülümsedi.
" Sen mutlu ol da bana şey olmaz sen merak etme." dedi. Ayaza sarıldım ve arabadan indim.
Şimdi Tuna nın evinin önündeydim. Hatta kapısının önünde bekliyordum. Kapıyı çalmaya çok cesaretim yoktu. Yada heyecandan çalamıyordum. Ayyh hangisiyse işte.
Derin bir nefes aldım ve zile bastım. Gözlerimi kapatıp kapıda beklemeye başladım.
Kapıyı kimse açmamıştı...
###############
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sona Yakın Başa Uzak
Novela Juvenil[ TAMAMLANDI] DOĞUŞ : Gelecek misin? TUNA : Evet geleceğim dedim ya. Seni yalnız bırakmayacağım merak etme. DOĞUŞ :Sen de gidecek mişsin gibi geliyor. TUNA : Hiç bir yere gittiğim yok. Sen benim kardeşimsin unuttun mu? DOĞUŞ :Kardeşin değilim. Sen...
