Lonely Love of an Omega (Sasu-Naru)

"Üzgünüm, Naruto..."

Naruto uyandığında gözlerini açmaya bile enerjisi yokmuş gibi hissediyordu. Ne kadardır uyuyordu acaba. Sanki daha yeni uyumuş gibi hissediyordu ama göz kapaklarının ardından yüzüne vuran güneş ışıklarının farkındaydı. Hafifçe kıpırdanma ya çalıştı, ama kolunda ki ağırlık ona engel oldu. Hemen gözlerini açtı, ancak karşısında ki görüntüyle aynı hızla kapamıştı.

ODA NEYİN NESİYDİ! NEDEN UCHİHA SASUKE GÖĞSÜNDE YATIYORDU!? ONUN BURADA NE İŞİ VARDI!?

Ani bir çığlıkla geriye doğru kendini attı. Ama kafasını vurup tekrar bir çığlık bıraktı. Sasuke çığlıkların eşliğinde aynı Naruto gibi geriye doğru sıçramış yatar pozisyondan oturur pozisyona geçiş yapmıştı.

Sasuke bir kaç saniye öylece nerede olduğunu anlamaya çalıştı. Aniden aklında ampül yandı, uyuya kalmıştı. Siyah gözlerini sarışının mavi gözlerine çıkardığı da sağ gözünden yaş aktığını fark etti. Neden AĞLIYORDU!?

"Neden? Neden buradasın ki?" Naruto gözlerinden ardı ardına akan yaşları umursamadan sordu.

Sasuke ne diyeceğini bilmiyordu, harbiden... Neden buradaydı? "Ben... Bilmiyorum." Vaziyet vahimdi ve kötüleşmesi durumunu kaldıramadı bu yüzden mantıklı düşünmeyi bırak, düşünmeden Sharingan'ı açıp Naruto'yu kontrol altına aldı.

Naruto'nun, akan yaşları hala durmazken gözleri kapandı ve geriye doğru devrildi.

Sasuke hemen çoçuğu belinden ve boynunda destekleyerek yakaladı ve kendi göğsüne doğru çekti. Boynuna değen sarı saçlar onu huylandırsa da bunu umursamadı. Naruto ona ne yapıyordu, bilmiyordu ama...

Bu hoşuna gidiyordu. Garipti, güzeldi, korkutucuydu. Onu öldürecekti nihayetinde.(🖕🙂)

"Üzgünüm, Naruto..."

Saniyeler sonrasındaysa Naruto battaniyenin altında uykusuna devam ederken Sasuke sığınağa doğru ilerliyordu. Dün gece yaptığı şeyi düşünmemeye çalışıyordu. Eli istemsizce dudaklarına gittiğindeyse kendine kızdı. Hayır! Hayır kimseyi sevmemeliydi! Bu, bu işini zorlaştırırdı.

"Kes şunu! Çık aklımdan Usuratonkachi!"

___________________________________________

Naruto ağır ağır gözlerini açtığında mavi, parlak aynı zamanda endişe dolu gözlerle karşılaşmayı beklemiyordu. Nanamety kendini Naruto'nun üzerine doğru adeta fırlattığında, göz yaşlarını zor tutmuştu. Salaktı bu çocuk! Kesinlikle bir salaktı.

Naruto endişeyle kollarını kardeşinin etrafına sardı. Ne oluyordu? "Ne oldu Nanamety neyin var güzelim?"

"Kaç saattir seni uyandırmaya çalışıyorum haberin var mı!? Ne kadar endişelendim!? Bir daha bu kadar derin uyursan, seni boğarım!"

"Tamam sakin ol iyiyim..." Sarı uzun saçları sevdi Naruto, ne diye o kadar uyumuştu ki. Zaten başı ağrıyordu.

___________________________________________
(Not; Savaşa 10 ay var! Erkek Omegalar 6 ay hamilelik yaşar! Naruto'nun ölümüne 2,5 yıl!)

Sasuke odasında oturmuş öylece tavanla bakışıyordu, ne diye öpmüştü Naruto'yu? Ne diye!

"Nasıl bir işe bulaştım?" Aklında gezinen Naruto hiç çıkmayacak gibi sinsi sinsi yerleşiyordu Sasuke'nin zihnine, kalbine...

Derince iç çekti, bu kötüydü, çok kötüydü. DÜŞMANLARDI SONUÇTA! doğru biri Alpha diğeri Omegaydı bir zamanlar Naruto'ya karşı bir şeyler beslediğini de biliyordu ama onların geçmesi gerekiyordu şimdiye. Ne diye hala kalbinde varlığını sürdürüyordu bu hisler.

"Of, kes şunu Sasuke! Kes şunu."

Kapının açılma sesiyle gözlerini kapadı hemen. Kim girdiyse onu rahatsız etmeden aynı şekilde defolup giderdi diye umuyordu.

"Oi! Sasuke. Uyanık olduğunu biliyorum kalk hadi, konuşmamız gerek."

Sasuke tanıdık sesle gözlerini açıp kapıda dikilen kıza baktı.

"Karin? Ne işin var burada?" Karın ile tanışmış aralarında küçük bir bağ oluşturmuşlardı, arkadaş değillerdi hiç bir ilişkileri yoktu. Sadece bazen aklı çok dolduğunda Karın ona yardım ediyordu. Sasuke bir alphaydı Karın ise bir Beta, dertleri çok benzerdi. İkisinin de klanı, ailesi yok edilmişti, ikisine de yardım elini köýleri değil Orochimaru uzatmıştı.

"Konuşacağız dedim, Duymadı mı?!"

"Eh," gözlerini devirdi. "Ne konuşacağız, çok mu önemli?"

"Önemli olmasa ayağına kadar gelmezsin seni BAKA!"

Kari'nin kendisine ilk hakaret edişi oluşundan Sasuke istemese de oturdu ve Karine oturacak yer açtı. Derdi neydi bu kızın?

Karin, Sasuke'ye yaklaştı ama yanına oturmadı, hemen çocuğun önünde gözlüklerinin ardından korkunç bir bakış atarak, elleri bellerine dikilmeye başladı. Sasuke tırsmıyordu ama Karin'nin ilk defa kendisine böyle baktığını görüyordu.

"Kuzenimden uzak dur!"

___________________________________________

Bu gün ikinci bir bölüm atabilirim, belli olmaz.