↳ t w e n t y n i n e

1.8K 217 36
                                    

story / text

kiwi: jaem

kiwi: bana jeno'nun evinin konumunu at çabucak

iletildiㅣ21.17pm
görüldüㅣ21.19pm

nanajaemin: *konum*

nanajaemin: noluyor

kiwi: boş ver

kiwi: ben gidiyorum
annemlere bora'lara gidiyor dersin

nanajaemin: öyle olsun
gelince anlat

görüldüㅣ21.18pm

Üzerime dışarısı serin olur diye siyah ince bir bluz ile mavi dar kotumu giydim. Saçlarımı ensemde şıpıdık bir ev topuzu yaptım. Birkaç kağıt parayı ve telefonumu arka ceplerime sıkıştırıp odamdan fırladım. Ardından ayaklarıma siyah spor ayakkabılarımı giyip evden ayrıldım.

Taksi çevirip konumu taksiciye söylerken kalbim güm güm atıyordu.

Salak çocuğun mesajla çıkma teklifi ettiğine inanamıyordum. Cevabımı mesajla veremezdim tabii ki. Şu an nerede konsere gittiklerini bilmesem bile eninde sonunda eve geleceklerdi sonuçta. Yani gelene kadar onu evlerinin önünde beklemem gerekiyordu.

Taksi Gangnam'ın daha önce hiç gitmediğim elit bir mahallesine girdiğinde çoktan 35 dakika geçmişti. Mahalle boyunca ilerledi ve sonunda iki katlı, ışıkları sönük büyük bir evin önünde durdu.

Parayı ödeyip taksiden ılık havaya adım attım ve etrafıma bakındım. Düzenli bir şekilde yerleşmiş evler, ağaçlar, çoğu mahalleden daha farklı dizilmiş kaldırımlar, park edilmiş lüks arabalar... Burası beni çok aşardı.

Özellikle Jeno'nun evini korumak için dikilmiş yüksek, kahverengi kaplama duvarlar ile iki kanatlı, şu an sıkıca kapalı olan siyah kapısı bana resmen uzak durmamı bağırıyordu.

Fakat gitmedim. Onun yerine ellerim arka ceplerimde, yerdeki minik taşları tekmeleye tekmeleye beklemeye başladım.

Ne kadar bekledim emin değildim. Belki yarım saat, belki kırk beş dakika. Sırtımı az önce çekindiğim kahverengi kaplama soğuk duvara yaslamış, kollarımı kendime dolamış şarkı mırıldanarak bekliyordum.

Taksinin beni getirdiği yerden yaklaşan farları gördüm ve oraya odaklandım. Siyah, parlak bir jeep giderek yaklaştı, yaklaştı ve Jeno'nun evinin önüne, kapalı siyah kapılara doğru döndü. Araba döndüğü an kapılar otomatik bir şekilde açıldı.

Bakışlarım arabadayken aramızda birkaç metre vardı. Arabanın içeriye girip gitmesini bekledim ama gitmedi.

Arka kapılardan bana doğru tarafta olan bir saniye sonra açıldı ve gözleri bana dikilmiş, üzerindeki siyah, kolları sıyrılmış gömlek ve siyah kumaş pantolonla oldukça şık duran Jeno aşağı inip kapıyı arkasından kapattı.

🥝🥝🥝

INSTAGRAM ☆ 3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin