↳ e i g h t

2.1K 234 54
                                    

story

Tezgahın üzerindeki tepsiye bulut ve tırtıl şeklinde yaptığım kurabiyeleri dizerken arkada çalan NIKI'nin şarkıları eşliğinde dans edip mırıldanıyordum.

Günlerden mükemmel bir çarşambaydı. Mükemmeldi çünkü hava harikaydı. Mutfaktaki arka bahçeye açılan kapıdan ılık ılık bahar rüzgarı geliyor, lavabonun önündeki büyük pencereden masmavi gökyüzündeki pofuduk bulutları görebiliyordum. Aynı zamanda kuşlar da cıvıl cıvıl ötüyordu.

Ayrıca ev boştu. Jaemin arkadaşlarıyla buluşmaya gitmişti. Annemle babam tanıdıklarının düğünündeydi.

Yalnız olup kafa dinlemek çok güzeldi. Kendi başıma zaman geçirmek, bir şeyler pişirmek, müzik dinleyip dans etmek... Her şey harikaydı.

Kapı çalana kadar.

"Aman be," dedim ellerimi hızlıca yıkayıp üzerimdeki kivili mutfak önlüğüne silerek. Sonra da kapıya doğru koştum. Tekrar zil çaldığında, "GELDİM ÇATLAMA!" diye bağırdım. Birkaç saniye sonra kulpu aşağı indirerek kapıyı açtım.

"Ağaç oldum ağaç." Kapının önündeki iki şahıstan biri olan canım kardeşim Jaemin beni sinir etmek için söylenerek içeriye girdi. Yanındaki kişi de kardeşimi takip etti.

"Odunluğunun kaynağını merak ediyordum ben de," dedim sinir olmuş bir şekilde söylenerek kapıyı kapatırken. Bakışlarım ayakkabılarını çıkarıp kenara koyan arkadaşına döndü. Sırıttım. "Hangi sevgilin bu?"

Çocuk tek kaşı havada Jaemin'e dönerken Jaemin gözlerini devirdi. "Yürü oğlum yürü. Kanser olacağım yoksa."

Yanındaki arkadaşı birden bana döndü. Ben de ona döndüm. Koyu renk saçları yapılıydı. Yüzü keskin hatlıydı ve Jaemin gibi uzun boyluydu. Kalın dudakları, kahverengi gözleri, düz bir burnu ve sol gözünün altında küçük bir beni vardı.

Yunan tanrısı mısın heyt be yavrum, dedi iç sesim çocuğa bakarken. İlk defa bu kadar yakışıklı birisini gerçek hayatta görüyordum. Elimi uzatıp yüzüne dokunasım gelmişti.

Çocuğun bakışları suratımdan üzerimdeki mutfak önlüğüne döndü. Sonra sanki çok komikmiş gibi gülmemek için kendini zor tuttu fakat kişneme sesi gibi bir ses çıkararak bir saniyeliğine güldü. Sonra da sol eliyle üzerimi şöyle bir işaret etti. "Yine kivili."

Yine mi?

Merdivenin oraya çoktan gitmiş olan kardeşim bize bakti ve seslendi. "Gelsene Jeno!"

Jeno mu?!

Çocuk bana arkasını döndü ve Jaemin'i takip ederek merdivenlerden çıkmaya başladı.

Ben de olduğum yerde donakalıp onu izlerken dudaklarımdan yalnızca bir kelime çıkartabildim: "Hassiktir."

🥝🥝🥝

INSTAGRAM ☆ 3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin