Başka Bir Ben

BÖLÜM 11| TUZAK

TUZAK
''Ayaklarımıza beton bağlanıp denize atılmış gibiyiz!''

Fisun ile birlikte sınıf kapısından çıktığımızda karşımda gördüğüm Arsen ile gözlerimi devirdim. Ilgım'ın bilinçaltıma girdiğini öğrendiklerinden beri (3 koca gündür) okulda bile yanımdan ayrılmıyorlardı. Arsen'e kalsa derslere bile girecekti.

''Benim sevimli korumam da buradaymış.'' Fisun bir bana bir de Arsen'e baktı.

''3 gündür neden Efsa'nın peşinden ayrılmıyorsun Arsen?'' Fisun'un sorusuyla Arsen şirince gülümsedi. ''Görmeden yapamıyorum desem?''

''İnanmayacağımı biliyorsun.'' Arsen koluma vurup başıyla Fisun'u gösterdi. ''Çok zeki bir arkadaş yapmışsın kendine cidden. Hayran kaldım. Bir de benim arkadaşlarıma bak. Biri oturup sabaha kadar bir şeyler yazar çizer, diğeri zaten durduğu yerde kalamaz. Sürekli gezme peşinde.'' Son cümlesinden sonra bana göz kırpınca gülümsedim.

''Yine direkt eve mi gideceksiniz?'' Fisun'un sorusuyla yüzüm asıldı. Üç gündür bir şeylerin ters gittiğinin farkındaydı ama biz cevap vermediğimiz için o da artık sormayı bırakmıştı.

''Evet. Efsa'nın teyzesi onunla biraz gezmek istiyormuş. Onu teyzesine bırakacağız biz de.'' Cümlesiyle gözlerimi devirdim.

Okuldan çıktığımızda arabasına yaslanmış Barkın ve yanında sigara içen Ülgen'i görmemle Arsen'e döndüm. ''Sürekli dört silahşör gibi dolaşıyoruz Arsen. Sadece Barkın gelse olmaz mıydı?''

''Bu ikisi hep göbek bağları bir gibi mi dolaşırlar?'' Fisun'un sorusuyla Arsen kahkaha attı. Sonra benim kulağıma yaklaşıp fısıldadı. ''Gerçekten arkadaş olduğunuz çok belli.''

Fisun'a bakıp sırıttı. ''Biz üçümüz öyle dolaşırız. Dolaşırdık. Artık Efsa'da bizimle. Yani bence.'' Gözlerimi devirdim.

''Efsa sevmez ki o kadar kişi dolaşmayı.''

''Sen bizi tanısan var ya... Ne özel insanlarsınız dersin.'' Tek kaşımı kaldırarak Arsen' baktım. ''Arsen. Bekletmesek mi?'' Beni başıyla onayladığında Fisun ile vedalaşıp hızlı adımlarla arabaya gittim. Herkes arabadaki yerini aldığında Barkın bana döndü.

''Bugün hiç oldu mu?'' Benden önce Arsen konuşmaya başladı. ''Bir iki kere anımsadı. Ama fazla uzun sürmedi.''

''Ama siz uzun sürmüş gibi yaptınız değil mi?'' Sorusuyla başımı salladım. Ahlem bizimle son iletişime geçtiğinde bize bir plan yapmıştı.

Ilgım benim bilincime girip sadece bir şeyler anımsatıp bilincimden çıkacaktı. Ama ben bunu belli etmeyip sanki hala devam ediyormuş gibi davranacaktım. Yapıyordum da. Ne kadar gerçekçi oluyordu bilmiyorum ama yapıyordum. Arsen'in sürekli yanımda dolanması da onları inandırmak içindi aslında.

''Güzel. Ahlem ile en kısa zamanda iletişime geçip yerlerini öğrenmemiz lazım. Onları daha fazla o adamın yanında bırakamayız.'' Ülgen'in cümlesiyle meraklı bakışlarımı ona çevirdim.

''Nasıl öğreneceğiz peki?''

''Ben sürekli Ahlem ile iletişime geçmeye çalışıyorum. Ama cevap vermiyor. Hala uyutuyorlar sanırım.'' Arkama yaslanıp elimle yüzümü kapattım. ''Herkesin gücünü biliyorlarsa neden benim peşimdeler. Daha güzel güçlere sahip olanlar var.''

''Efsa sen insanlara hükmedebildiğinin farkında mısın? Sen istediğin sürece buradaki herkes senin kontrolün altında, buna Ülgen'de dahi. O yüzden en güçlü kozumuz sensin. Ve bu adam da her kimse bunun bilincinde.'' Arsen'in dedikleriyle elimi yüzümden çektim ve derin bir nefes aldım.