Güçlü bir Adamla, Güçlü bir Kadının hikayesi...
Sen gidersen sesin gider, kokun gider, yüzün gider. Ay dolanır pusularda, tenim titrer ve gecem biter...
🕊
"Sen benim en doğru yanlışım .Tövbesi olmayan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-MAYIS 2018-
Kahvaltının son dakikalarıydı, annem ve ben sofrayı kaldırmaya başlarken abim hâlâ yiyordu , elinde ekmeğini alıp masaya bıraktım "Ya topluyoruz görmüyormusun acaba ? Kalkta yardım et " derken ben, hâlâ yemeğe devam ediyordu . Annem mutfaktan duymuş bana doğru sesleniyordu "Kız bırak yesin çocuk , sen getir hadi ordakileri " diye oğlunu savunmaya başlarken abimde gıcık gülümsemesiyle kafasını sallıyordu.
Babam ise bana göz kırpıp eline bir kaç tabak alıp benim önümden mutfağa doğru ilerledi . Ben ona ağzım kulaklarımda gülümserken abim döndüğümüzde bile yemek yemeye devam ediyordu .
Annem mutfağı toparlerken babam benim elimden tutup salona doğru götürdü . Yavaşça koltuğa oturduk , abim odasına çıkmıştı ve babam benimle birşey konuşmak istediğini söyleyip beni içeriye götürmüştü.
"Baba korkutma beni , bişey mi var ?" Dedim gözlerine çatık kaşla bakarak . Elleri yüzümü okşadı "Canparçam , Ceylan gözlüm benim . Kızım bizim hayatımızı biliyorsun , işimizi nelerle uğraştığımızı. Hiçbir zaman saklamadık sizden zaten , ama ortalık kötü be kızım. Biz bugün varız yarın yokuz. Kendini savunduğunu , kendini ezdirmeyeceğini bilerek gitmek istiyorum bu hayattan " yanağımı okşayan elini alıp öptüm .
"Sen benim hep yanımda olucaksın . Ben sensiz naparımki " gözlerimden ister istemez yaşlar dökülüyordu . Ellleriyle yaşlarımı sildi "Hayat bu canımıniçi , kime ne olucağı belli olmaz . Sen hep dimdik dur olur mu kızım? Ben nefes aldığım sürece Arkana baktığın heran ben orda olucam . Ama artık seninde birkaç şeyi bilip öğrenmen lazım ,Bunuda sana en iyi Akgün öğretir . Abin neyse Akgünde odur benim için bilirsin . "
Kafamı onaylar biçimde salladım ama benden istediği şeyi hâlâ anlayamamıştım "Kızım bak , sen ne kadar kabul etmek istemesende o silahı birgün tutmak zorunda kalabilirsin . O gün geldiğinde tek de olabilirsin bu yüzden öğrenmen lazım artık , Akgünden istedim sana göstermesini ."
Kafamı 'hayır ' anlamında salladım . Ben o silahı elime alamazdım . Birini öldürmek 'canını almak ' ben bunu zaten yapamazdımki. Kendi kafana sıkardım ama bunu yapmazdım . "Ben kimseyi öldüremem, zarar veremem baba . Akgündende bişey istemiyorum , ben başımın çaresine bakarım kimseye ihtiyacım yok."
O vicdan azabı insanı yer bitirir, ölmekten beter ederdi . Ben kendime bu ızdırabı çektirtmez, çektirmezdim zaten . Ayağa kalktı daha sert olan ifadesiyle "Artık çocuk değilsin Rima , bütün yük Akgünün üzerinde zaten , sizden birşey isteyen yok . Abinde sende bu çocukluktan vazgeçin artık , aile herşeydir kızım ailen yoksa sende yoksun demektir. O çocuk ailesini , bizi hepimizi korumak için 20 sinde eline aldı o silahı , onun günahı neydi peki "
