30.Bölüm:Kopuk Hayatlar

159 3 4
                                    

Şimdi fotoğraflarda kaldı mutlu anlarımız

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Şimdi fotoğraflarda kaldı mutlu anlarımız. Son kez içten gülmelerimiz. Onca derde tasaya rağmen birlikte mutlu olabilmelerimiz...Son kışımızdı birlikte kar izleyeceğimiz...

Üzerimdeki camların tenimi dahada acıtmasıyla istemeye istemeye De olsa gözlerimi açtım. Akgün anında doğrulmuş üzerimdeki camları temizlerken bir andan da bana sorular soruyordu. "İyimisin? Rima bana bak, GELDİ Mİ BİR YERİNE!" Gözlerimi ancak ona çevirebildiğimde kucağından doğrulmaya çalışıp üzermdekileri silkelemeye başlaladım. "İyiyim." Diyebildim belli belirsizce. Benim iyi olduğumu görmüş olacakki yanımdan kalkıp Akay'ın yanına koştu. Akay'ın sağlamca ayağa kalktığını digördüm ve bende onlarla beraber ayağa kalktım.
"Serkan! Serkan aşağıya iniyordu!" Bağırmamla herkes kapıya doğru koşmaya başlamıştı. Akgün önden koşarak merdivenleri 3 er 5 er indi ve lobiye ilk ulaşan o oldu. Ayağımdaki topuklular koşmamı engellesede,en sonunda bende lobiye ulaşmıştım.

Tüm camlar tuzla buz olmuştu. Akgünün Serkan'ın yanında olduğunu görünce derin bir nefes aldım. Yanlarına doğru gittiğimde ilk aklıma geleni yapıp Serkan'a sarıldım.

"Çok korktum. İyi misin?" Ağlamamak için zor dursamda anlamış olacakki yavaşça belime sarıldı o da. "İyiyim. İyiyim canım sakin ol." Serkandan ayrılırken gözlerim Yörüğü aradı. Ben etrafa deli gibi bakınırken Yörükte girişte belirmişti. Koşarak ona doğru gittim ve sarıldım, "Çok korktum." dediğimde o da bana sarıldı ve hep beraber ortada buluştuk. 

"Uyarıydı." dedi abim yüzünü sıvazlayıp.Akgün, abimi onaylarken sadece başını sallamakla yetindi. "Plana devam mı?" dedi Akay herkese tek tek bakarak. Akgün hızlıca başını sallayarak onayladı. "Hepimizin burda olduğundan, kimin önce girip sonra çıkacağından haberleri vardı. Muhtemelen içerde adamları var. Birbirimizden başka kimseye güvenemeyiz bu saatten sonra. Şirketten kimsenin, yada mahalleden birinin haberi olmayacak aramızda konuşulanlardan." dedi hepimize tek tek bakarak. 

"Ne yapacaksak içimizde yapıcaz. Şirketin avukatları dahil." dedi. Ambulanslar gelmeye başlamıştı. 

"Serkan sen yörükle gidin randevu alın noterden imzalar için belge vs halledin. Akay sende bir Rehanın çevresini yokla. Planı, düşüncesi ne tam olarak bir bilelim." dedi. Herkes dağılırken en son bana döndü. Büyük bir nefes alıp kendine çeKti. Başımı eliyle kendine sıkı sıkı batırıyor ve öpüyordu, korktuğunu hissettim. O da bunu dillendirdi, "Aklım çıktı yerde görünce seni." dedi. Ellerimle sırtını okşdım sakinleşmesi için, "İyiyim, yanındayım." dedim. Birbirimizden ayrılırken, "Hadi eve, burda kalan 2 arabada seninle gelicek." dediğinde yüzümü buruşturdum. 

"Hayır saçmalama. Burda bana ihtiyacın var." dedim keskin bir dille. İki eliyle yüzümü kavradı, "Benim sana hep ihtiyacım var. Hep! Anlıyorsun dimi." dedi yavaşça saçlarımı geri alıp.Kararsızca gözlerimi kaçırdım, sesim fısıltı gibi çıkıyordu "Seninle gelmek istiyorum." dedim. Hem yanında olayım, hemde ondan uzakta olayım istiyordu.

AŞK-I DİLDAR (Mahalle serisi) DÜZENLENİYORHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin