The Boys ||Magcon #1

Hoofdstuk 1

Suf open ik mijn ogen. Vandaag is de dag. De dag dat ik mijn tweelingszusje ga ontmoeten. Mijn zusje in Amerika. Ik mijn bed uit. Het is 10 uur. Oeps.

Over 15 minuten vertrekken we al naar het vliegveld. Uit mijn halflege kledingkast pak ik een legging en een oversizede trui. Naast mijn ben pak ik mijn donkerrode vans. Dat matched bij mijn trui.

Mijn oplader stop ik bij de rest van mijn spullen in mijn rugtas. “Ally, ik wil vertrekken.” Roept mijn pleegmoeder van beneden.

Voor de laatste keer kijk ik mijn kamer rond. Op de hoek van mijn bed ligt de brief. De brief die een deel van mijn leven heeft veranderd. Ik pak de brief en lees hem voor de 239747ste keer.

Lieve Ally,

Nu je bijna 14 bent moet je weten dat je nog wel familie hebt.

Iedereen heeft altijd tegen jou gezegd dat je ouders zijn overleden en er niemand was om voor jou te zorgen.

Dit is niet waar.

Toen jou vader was overleden, kon ik niet meer voor mijn 2 dochters zorgen. Ja, je hebt een zusje.

Een tweelingzusje.

Op dit moment wonen wij in Florida. We hebben het erg goed en ik zou het leuk vinden als je bij ons komt wonen. Misschien voor een jaartje?

Ik hoop je snel weer te zien Ally, want ik heb je ontzettend gemist.

X je moeder

Ik vouw de brief dubbel en stop hem in mijn tas. “Ally!!” Hoor ik van beneden. Ik pak mijn tas en loop naar beneden waar mijn pleegmoeder staat. Mijn pleegvader moest werken vandaag. “We kunnen gaan.” Antwoord ik stilletjes.

*skipt naar vliegveld in Florida*

Met mijn twee grote koffers loop ik de aankomsthal in. De vlucht was lang. Niet dat ik er veel van gemerkt heb. Ik sliep.

Om mij heen zijn veel mensen. Fijn ik weet geeneens waar of wie ik naar toe moet. Nerveus kijk ik om me heen. Mijn ogen valt op een meisje met groene ogen en donkerblond haar.

Ook zij kijkt naar mij. Mijn hart zwelt op en tranen komen in mijn ogen. Ik laat mijn koffers los en ren naar haar toe. Zij rent naar mij toe, ook met tranen in haar ogen. We rennen naar elkaar toe en ze neemt me in mijn armen.

Tranen van blijdschap lopen over mijn wangen. Het stukje wat ik altijd heb gemist in mijn hart is gevuld. Ik laat haar los. Mijn tweelingzusje. Mijn look-a-like.

“Ally.” Ze fluistert mijn naam zacht. “Laura.” Fluister ik haar naam zacht. Tranen lopen over haar wangen. Een vrouw komt op ons aangelopen. Haar telefoon stopt ze in haar zak.

“Ally.” Zegt de vrouw met tranen in haar ogen.

Ik loop naar haar toe en knuffel haar. “Ben je moe?” Vraagt ze me. Doordat ik zo blij was heb ik nog niet gemerkt hoe moe ik eigenlijk was. “Laten we Starbucks doen.” Roept Laura opgewonden.

Ik lach om hoe spontaan ze is. Mijn moeder pakt mijn koffers en loopt richting Starbucks. Ach waarom ook niet.

Na een eeuwigheid kunnen we eindelijk bestellen. “Een koffie.” Bestelt mijn moeder. “Frappucino chocolade met slagroom zonder koffie.” Bestellen mijn zusje en ik tegelijkertijd. Geschokt kijken we elkaar aan.

Mijn moeder en de kassavrouw barsten in lachen uit. Ook ik begin met lachen. Na 5 minuten hebben we dan eindelijk ons drankje. “Laten we naar huis gaan, dan kan jij even slapen Ally.” Stelt mijn moeder voor. Gapend knik ik mijn hoofd.

*skipt autorit*

Na een 2 uur lange autorit rijden we een lange autolaan op. We parkeren voor een redelijk groot huis. Ik stap uit en mijn tas en een koffer. Laura pakt mijn andere tas en loopt richting de deur.

Ongemakkelijk loop ik achter haar aan. Mijn moeder doet de deur open en gedrieën lopen we het huis binnen. En ik zie gelijk dat het met mooie style is ingericht.

“Laura breng jij Ally even naar haar kamer.” Mijn zus knikt en loopt de trap op. Ik loop haar achterna.

“Dit is jou kamer.” Mijn kamer is hiernaast. Er is een badkamer in je kamer dus-“ “Leuk shirt heb je aan.” Onderbreek ik haar. Ze heeft witte converse aan, een zwart shortje een wit met donkerblauwe mouwen en met merk shirt aan.

“Dankje. Het is de merch van Cameron Dallas. Ken je hem?” Ik schud mijn hoofd. “Nash Grier?” Probeert ze. Weer schud ik mijn hoofd. “Heb je ooit van Magcon gehoord.” Vraagt ze een beetje hopeloos. Ik schud weer mijn hoofd.

“Ooooo gurllll. Waar heb jij nou weer geleefd. Ik hoop niet onder een rots.””Ik heb gewoon in een huis gewoond.” Zeg ik zacht. “Als je wakker word moet ik je een hoop uitleggen.” Met die woorden loopt ze haar eigen kamer in. Verbluft open ik mijn eigen kamer.

Dit is de mooiste kamer ooit. De muren zijn wit/turkoois geverfd. Op een opstapje staat een tweepersoonsbed met beige/witte lakens.

Op een wit bureau zie ik een turkooizen MacBook staan. Ook zijn er twee deuren. Mijn koffers leg ik op het witte tapijt en doe de deur achter met dicht.

Ik doe de eerste deur open. Een grote inloopkast. Ik open mijn koffers en stop alles snel in de kasten. Mijn koffers ruim ik dan gelijk op.

Achter de 2e deur zit de badkamer. Met een groot bad, een douche, wasbak en natuurlijk een wc. Ik loop weer naar inloopkast en kleed me uit.

Uit een kast pak ik een shortsportje en een zwart hemdje. Mijn bruine haar doe ik een slordige knot. Mijn schoenen zet ik naast mijn schoenencollectie.

Zuchtend en uitgeput laat ik me op het zachte bed vallen. Mijn ogen vallen gelijk dicht.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

wajoooo eerste hoofdstuk!!! Ik heb besloten ieder hoofdstuk ongeveer 1000 woorden te doen. Maarja...

x Nienke

comment?

vote?

follow?

idk?

doei?