The Boys ||Magcon #1

Hoofdstuk 9

*bij de Macy’s*

Met een volle maag lopen we naar de Macy’s. En ik zie gelijk dat het huge is. Groter dan de Bijenkorf in Amsterdam, en die is geeneens met alleen maar kleding. Dit is duidelijk heaven!

“Waar zullen we eerst naartoe gaan?” vraagt Laura aan mij. Waarom nou aan mij?! Ik ken de weg geeneens! Ik woon hier amper 1 week. “Ehh…” “Ohja, sorry haha. Laten we gewoon van de bovenste verdieping naar beneden gaan. Als we iets zien blijven we er wel wat langer.” “Goed idee.”

Mijn oog valt op een wit jurkje met een goud riempje en ik wil het! Ik draag nooit jurkjes maar dit jurkje… omg, ik moet het hebben. “Laura, wacht.” Mijn zus draait zich om. “Omg, JE MOET HET NEMEN.” “Moet ik niet eerst passen?...wat nou als het niet past.” Ik kijk naar de lange rij voor de kleedkamers.

“Kleed je hier achter anders even om.” Ze wijst naar een paar kledingrekken. De winkel is best rustig. Ik kijk nog een keer om me heen. En besluit het jurkje toch even snel te passen. Niemand die het ziet. Toch?

Ik stap achter wat kledingrekken en doe snel mijn rok uit. Mijn topje doe ik ook snel uit. Ik pak het jurkje en doe het over mijn hoofd. Zo soepel is hij dus niet. Mijn hoofd probeer ik door het hoofdgat te doen. Tervergeefs. Daar ben ik dan; in een grote winkel, in mijn onderbroek. Welke had ik vandaag eigenlijk aan? Maar ik ben niet alleen, schiet het door mijn hoofd.

“Laura…Laura.” Sis ik zacht. “Laura hij past niet. Help met er even uit.”

Ik hoor iemand naar me toelopen. Eindelijk komt ze me helpen. Daar heeft ze wel lang over gedaan. Ik gooi mijn handen in de lucht om mijn jurkje beter uit te doen. Na veel hijsen ben ik eindelijk verlost. Ik kijk recht in het grijnzende gezicht van niemand minder dan…Nash, Nash de stalker.

“Nash!” Gil ik verschrikt uit. Ik plaats een paar handen om mezelf heen om minder bloot te zijn. Ik heb een felroze bh aan en een hello kitty onderbroek. Uch, bad time.

Hij lijkt alleen maar harder te lachen. Boos kijk ik hem aan. “Stop je hoofd voortaan in het goede gat. Niet in je mouw.” Mijn wangen kleuren rood. “Neem het jurkje dat kunnen we nog even bijpraten.” Hij kijkt me nog een keer aan en draait zich dan met zijn rug naar me toe. Ik kleed mezelf snel aan.

Mijn ogen ontmoeten de zijne in een spiegel in de hoek van de muur. Hij heeft me gewoon zien omkleden. Wat een viezerik. “Kom laten we gaan.” Ik leg het jurkje terug. Na dit awkward gebeuren kan ik het echt niet meer aan.“Ga je het jurkje niet kopen?” vraagt Nash verbaasd als hij het jurkje weer pakt. “Nee.” Zeg ik kort. Ik wil alweer weglopen. “Uhh, dat gaat niet gebeuren. Als jij het niet gaat kopen ga ik het voor jou kopen!” hij loopt al naar de kassa toe. “Nash dat hoeft echt niet..” Ik probeer het jurkje af te pakken. Te laat. Hij geeft het jurkje aan de vrouw en betaalt het geld.

De vrouw overhandigt hem een tas en Nash overhandigt het weer aan mij. “Een PreVerjaardags cadeau.” Hij geeft me een kus op mijn wang en pakt mijn hand.

Even terugspoelen. Hij pakt mijn hand. Hij snapt toch wel dat ik het uitgemaakt heb? Om een rede natuurlijk. Niet echt een rede, maar ik heb het uitgemaakt.

“Ik ga je nu trakteren op een Starbucks. Om je PreVerjaardag te vieren.” Ik ga tegenover hem zitten in de Starbucks en lach naar hem. Gewoon glimlachen. Hij laat me voelen dat ik wat beteken. “Een frappu-“ “Een frappucino chocola zonder koffie. 2x.” onderbreekt hij me snel. De man loopt weg en ik kijk Nash verbaasd aan.

“Ach, ik heb je een beetje opgezocht en frappucino chocola zonder koffie zag ik vaak langskomen.” Vaag knik ik. Ik kijk naar de meisjes aan een ander tafeltje. Ze staren ons aan. Heb ik wat van ze aan? Als Nash wat wil zeggen onderbreek ik hem snel. “Kijk die meisjes staren ons aan.” Nash kijkt naar de meisjes en glimlacht. Uhh…Oke? Beetje- wacht. Fans.

Het zijn fans. Ik gebaar dat ze naar ons kunnen komen. De 3 meisjes staan gelijk op en lopen- wat zeg ik nou, rennen naar ons toe.

“Omg, jij bent Nash, en jij ben toch Ally?” zegt het eerste meisje. Ik schat haar rond mijn eigen leeftijd. “Ja dat klopt! Hoe heten jullie?” vraag ik aan de meisjes. De knappe meisjes. “Ik ben Anna en dat zijn Olivia en Diana.” Zegt het eerste meisje. “Laten we een foto met ze maken! Vinden jullie dat goed?” zegt Anna. Ik knik. De andere twee meisjes zijn stil.

Ik kijk naar de camera en lach. Nash legt een arm om me heen. Ik geef hem een snelle kus op zijn wang. Olivia lijkt wat te willen vragen merk ik al snel op. “Wat is er?” vraag ik haar. “Zou ik misschien een foto met jou mogen hebben.” Stottert ze een beetje. Ik ben geschokt. Waarom zou iemand een foto met mij willen nemen.

Ik pak mijn telefoon en sta op. Mijn telefoon geef ik aan Nash. “Maak even een foto.” Gebaar ik. Hij knikt en neemt een foto van Olivia en ik. “Heb je een Twitter?” Vraag ik haar. Ze knikt en vult haar naam in op mijn telefoon. Ik post snel de foto als ik mijn Starbucks er al aan zie komen.

“@AllyJohnson: Kwam een prachtig meisje tegen in de Starbucks, @OliviaHope. Made bij @NashGrier.”

De meisjes nemen nog wat foto’s en lopen dan weg. Op Diana na. Ze loopt naar me toe en staat me hard in me gezicht. Zonder nog wat te zeggen loopt ze weg.

“Waar de F kreeg ik dat nou voor.” Als ik wil opstaan houd Nash me tegen. “Wat.” Reageer ik boos. “Ga zitten, ik wil geen ruzie met de media en zo. Jij vast en zeker ook niet.” Hij laat me los en gaat weer zitten. Hij heeft gelijk. Ik wil geen problemen met de media.

“Dus ik wilde het hebben over jou en Magcon.” Begint Nash. Ik slurp hard aan mijn drankje. Ik wil het er niet over hebben. Skip. “Wat is het probleem?” merkt hij op. “Ik wil niet.” “Waarom niet. Hartstikke leuk toch?” ik schud mijn hoofd en slurp nog een keer hard.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog een hoofdstuk, een sorry-hoofdstuk xNienke