Fix Me || Yulyen

47. Someday

Yuri's POV

"Unnie."

"oh.my.god"

Sabay kaming tumalikod ni Yujin at humarap sa apartment door namin para hindi kami mapansin nung babaeng lumabas galing sa bahay dati ni Yena.

"Umasa akong si Yena yung lalabas galing don."

"Ang ganda nung babae."

"Langya ka Yujin ayusin mo buhay mo may Wonyoung kang dapat intindihin."

"Ang oa mo unnie masama ba mag bigay ng compliment sa isang tao?"

"Gulat na gulat talaga ako Yujin ng marinig na bumukas yung pinto."

"Kinabahan nga rin ako unnie at grabe buti nalang pinigilan kita pindutin yung doorbell langya may nakatira na pala dyan."

"Kaya nga eh kung napindot ko yun hindi ko alam kung paano ako mag eexplain sa nakatira dyan."

"Ang tagal mo rin kasing tulog eh for sure dahil wala na rin naman si Yena unnie may iba na talagang titira dyan."

"Totoo talagang tatlong bwan akong walang malay?"

"Oo unnie at grabe halos dun na rin ako sa hospital tumira kakahintay na magising ka na."

"Alam mo Yujin naguguluhan ako sa nangyayari parang ang daming nagbago?"

"Tama ka dyan unnie at dito talaga tayo mag-uusap sa labas? wala kang balak papasukin ako sa loob ng bahay mo?"

"Hindi ka pa yata kilala ni Eomma.

"Grabe Yuri unnie kakasabi ko lang halos sa hospital na ako tumira di ba?"

"So anong kinalaman nun kay Eomma?"

"Ghad Yuri unnie! Syempre halos araw-araw kami nagkikita ni Eomma mo malamang kilala nya na ako di ba?"

"Eh di ..... wow?."

Binuksan ko na yung pinto at pumasok kami sa loob nagluluto nga si Eomma at close na close na nga yung dalawang to kung mag batian.

"Doon tayo sa room ko mag-usap baka marinig tayo ni Eomma sabihin ang weird natin."

Hindi naman sumagot si Yujin at sumunod lang sa akin.

"Ganda ng room mo unnie."

"Buti ka pa napansin mong maganda tss si Yena ilang beses na nakapasok dito hindi naman pinapansin."

"Ohw ilang beses nakapasok ahm ok."

"Tss wala akong panahon sa kadumihan nyang utak mo Ahn Yujin ang bata-bata mo pa ganyan na iniisip mo."

"Tss Hindi na ako bata unnie! at isa pa ano naman ikinadumi ng utak ko?"

"Ito seryoso na tayo Yujin, ano ba talaga nangyari? Bakit naaalala pa natin sya? Bakit tayong dalawa lang?"

"Actually unnie hindi ko rin kayang sagutin yang mga tanong mo, tatlong bwan ko rin iniisip yung sagot dyan kaya hinihintay kita magising araw-araw dahil baka hindi lang ako yung ganitong nakakaalala kay Yena unnie."

"Paano nangyari na bumalik ako sa poisoning time? Ang huling natatandaan ko iniligtas ako ni Yena sa aksidente."

"Kitang-kita ko nga unnie kung paano nangyari yun."

"What? anong ibig mong sabihin?"

"That night hinabol ko kayong dalawa para makipag bonding buong gabi dahil wala naman ako gagawin sa bahay kung hindi isipin ng isipin si Wonyoung."