He's My Girl

50

Chapter Fifty
Her

"Good morning po, Ma'am." bati sa akin ng mga kasambahay nung nakita nila ako. I guess they know me because of the family portrait. Napangiti ako ng may nakasabit na malaking picture frame sa center.

"Nasaan sila Mama?" tanong ko sa pinakahead nila. "Naka summer vacation po sila ngayon sa Japan. Wala naman po si Sir River kasi maagang pumasok sa trabaho." sagot naman niya sa akin na ikinangiti ko.

I got a call from my Mum last month na isinabit na nila yung picture frame nung nagpapicture kami sa US noon. I took a picture of the frame and posted it in my instagram with the caption of home.

"Itataas lang po namin ang mga gamit niyo..." hindi niya naituloy ng maunahan ko siya. "No, it's okay. Ako na lang po." sabi ko sakanya at nagpaalam na siya sa akin. Isang maleta lang ang hawak ko dahil nasa hotel parin ang ibang gamit ko.

Maybe I'll just stay here when I don't have any work pero pag may work ulit, babalik na naman ako sa hotel. Manager Jen's the one staying in the hotel.

Tinitignan ko lang ang kabuoan ng bahay na to pataas sa kwarto. I really feel like I stayed here. Ang naalala ko lang dito sa Pinas ay nagstay ako sa penthouse at pumasok ako sa University na kasama sila Ceci, dun ko rin nakasama sila Travv at Sae kaya nagtataka ako kung bakit hindi ako maalala ni Sae?

When I can remember their names but the memories in it--- medyo vague na.

Pumasok ako sa isang room kung saan sinabi ni River na kwarto ko. I guess my Mum really made an effort to make it really my room. There's a lot of string instrument hanging in the wall. May mga mini na taong sumasayaw rin na display. There's a lot of science and mathematics books too.

I love it.

Napangiti tuloy ako ng makita ko yun. May mga clothes din sa cabinet. Is this the clothes that River made for me? Ang gaganda. Everything in this room--- is just all about me.

Humiga ako sa kama habang nakatingin sa buong paligid. I love the feeling of being home. Kung ganito pala mararamdaman ko edi mapapadalas na pag uwi ko.

Nakipagvideocall naman ako kila Mama. "Hey Mum--- Hi, Aciel and my baby Channel." nakangiting bati ko sakanila at nagpout naman si Channel. "I am not your baby anymore ate, I am now eleven." sabi niya na ikinatawa ko.

"But still... you'll forever be my baby." mahimbing ko sabi sakanya na ikinatango niya. "Okay then, Ate. I am looking forward to your gifts to me when I'll see you." sabi niya at tumango naman ako.

"You're home, Ate?" tanong naman ni Aciel ng ipinakita ko kung saan ako at tumili naman si Channel. "Yehey. Now, I can't wait to go home." rinig kong sabi ni Channel at kinuha naman ni Mama ang phone.

"Hindi mo man lang sinabi sa akin, edi sana hindi na kami nagbakasyon." malungkot naman na sabi ni Mama. "Mum, just enjoy your vacation there. I'll stay here for a month or maybe I'll extend pa depende sa work. So enjoy, nandito parin po ako pagkatapos ng vacation niyo." sabi ko naman na ikinangiti ngiti.

Natapos ang video call namin at kinuha ko yung isang guitar. I am in the mood to play something.

Una kitang nasilayan, di kita nakita
Lumampas ng tingin
Kung nagsasalita lang ang hangin
Di nagdal'wang isip
Agad ka sanang napansin

Ooh Ooh

Kita na kita pasensya, ngayon lamang
Isang saglit lang ba'ng tagpuan ang mababalikan

Sa isang iglap ay nabitawan
Lahat ng kinakatakutan
Nu'ng tumingin ka sa akin
Pangalawang pagkakataon sana
Pero di natin makita
Nanakawan ng saglit