Temporary Madness

Chapter 1| Insulted

|TEMPORARY MADNESS|

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐎𝐍𝐄

“So? I'm you're type?” Nakangising sabi ko nagbabakasakaling mainis ko sya ngunit sa halip na mainis ay pinagtaasan lamang ako nito ng kilay.

“What an amusing Questions?” taas kilay na turan pa nito habang may nakaukit na mumunting ngiti sa mga labi.

Pero hindi ako nagpa apikto do'on kahit pangay nakakaakit tignan ang kanyang mapupulang mga labi.

“You just said that Forsha girl isn't you're type, that's why your making me you're pretend girlfriend, So ibig sabihin ba 'non ay type mo ako 'kaya ako ang napili mong isabit sa kahibangan mong 'yan?” Nanunuyang ngisi ang ipinukol ko sa kanya ng sabihin ko iyun.

Nawala lamang ang aking ngisi ng sa halip na sagutin ako ay nakita kong pinasadahan nito ng tingin ang aking buong katawan, saka natigil iyun ng manatili ang mga mata niya sa aking harapan 'kong saan nakapwesto ang bakat na bakat kong dibdib. Nang tingnan ko iyun ay nagtagis ang aking mga ngipin ng makitang doon talaga sya nakatingin.

Naka Puting V-neck shirt lamang ako na napit sa aking beywang saka pinarisan ko ng lightpink na Legings sa pangibaba kaya alam kong hapit na hapit ang buo kong katawan dahil sa aking suot. Nang tingnan ko sya ay nakangisi na ito ngayon, kaya pasimple kong inayos ang aking damit, saka sya sinamaan ng tingin.

“You pervert!”

Ngumisi lamang ito saka ulit pinasadahan ng tingin ang aking buong katawan bago nagsalita.

“Silly, don't be so assuming you are not my type, either. I just thought that maybe, sense you have a curvy body and a cute little face 'you could be the perfect one to become my puppet. And the fact that you looks so innocent outside, my mom well surely like you.”

Hindi ko alam pero labis akong nainsulto sa sinabi niya. Puppet lang palang tingin niya sa akin. Wala talagang mudo ang impaktong to. Nakakainis!

Kaya sa subrang inis ay hindi ko namalayan ang aking pagtayo at pagaambang umalis sa loob ng Cafè De Los'Altus Natigilan lamang iyun ng maramdaman ko ang malaking palad na pumipigil sa aking siko wari'y pinipigilan ako sa aking pagalis.

Nilingon ko ang mayari niyon at agad na Ipinukol sa kanya ang aking nakamamatay na tingin. Inis na inis ako dahil sa pagkakapahiya at sa sinabi niyang perfect na puppet daw ako para sa pagpapanggap na gagawin niya, kahit sino naman sigurong sasabihan 'non ay manggagalaiti sa galit.

“Get your filthy hands off me, You imbecile!” sigaw ko habang pilit na kinakawala ang siko 'ko sa mahigpit na pagkakahawak nito. Sigurado akong namumula na sa subrang higpit, nakaramdam na nga ako ng kaunting kirot.

Inilapit nito ang mukha papalapit sa aking teynga saka bumulong do'on, “Where do you think your going?”

Inis na inirapan ko ito. “Nasira na ang araw ko dahil sayo, kaya mas mabuting umuwi na ako, kaysa naman makipag plastikan pa ako sayo ano? Sira na nga araw ko mas sisisrain mo pa! Kaya pwede ba bitawan mo na nga 'yang siko ko mahapdi na.” reklamo ko pa sabay pilit tinatanggal ang kamay niya sa aking kawawang siko.

“You're not going anywhere, Cha!” Mahina ngunit may diing bulong nito kaya naman nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan. Subrang lapit niya. Ngunit Hindi dapat ako mag-papalinlang sa nakakabighani niyang bango. Hindi ngayon hindi bukas at mas lalong hindi kailan man.

“Impakto ka! kailangan kong umuwi walang magaasikaso sa bahay ko. May trabaho 'din ak- hoyyyy!” Gulat akong napatili ng bigla na lamang ako nitong buhatin ng pangbagong kasal saka naglakad na parang walang naganap na komusyon kani-kanina lang.

“You'll stay with me, in my penthouse until our pretend is over.”

Aniya pa nito na nagpagulantang sa akin. What the fuck? Seryoso ba siya? Paano na lamang ang trabaho ko, hindi ko pwedeng pabayaan iyun baka ma-sisanti pa ako ng hindi inaasahan.

“Pero—”

“No buts, Whenever you like it or not your staying at my place. I will do whatever I wanted to do with you. I don't need your permission.”

Natahimik ako sandali pero mayat-maya pa'y nagsalita muli.

“Hanggang kailan ba itong pagpapanggap na gagawin natin?” mahinahon na ang boses ko sa pagkakataong ito. Seryoso lamang ako nilong tinitigan.

“Hanggang sa 'sabihin kong ayaw ko' na...”

♘𝐽𝑒𝑠𝑚𝑎𝑛𝑖𝑐𝑣𝑒𝑟𝑜