Temporary Madness

Chapter 8| Madman

|TEMPORARY MADNESS|

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐄𝐈𝐆𝐇𝐓

Day's and nights had passed, namalayan ko nalang ang sarili kong unti-unti nang nahuhulog sa kanya. Sinabi ko na noon na mali ang desisyon kong sumangayun sa gusto niya ngunit kahit ganon ay ni katiting na pagsisisi ay hindi ko man lang naramdaman. Para akong baliw sa pansamantala kabaliwan, na alam kong ano mang oras, araw, at buwan ay matatapos nalang bigla.

Nakatulala ako habang lutang na pinagmamasdan ang buong mitro. Iniisip kong hanggang saan ba ang kahahantungan ng ito.

Hanggang ngayon ay hindi parin alam ni Adron ang napagusapan namin ng ina niya. Dahil naisipan kong masmabuti narin siguro iyon.

Tungkol naman do'n sa pabor na hinihingi ni Tita ay sinunod ko. Simula ng araw na iyon ay palagi na kaming naguusap na dalawa, hindi ko alam kong ano ba talaga ang plano niya at gusto niyang paibig si Adron sa'kin. Kong ano man 'yon ay walang ibang nakakaalam kundi sya lang.

Huminga ako ng malalim. Nakakatawa lang isipin dahil imbes na sya ang dapat kong mapaibig ay ako pa ang unti-unting nahuhulog sa kanya. Alam kong hindi nagtatanggal ay matatapos narin ang lahat nang to.

Gaya nga ng sabi niya. Siya ang magdidisesyon kong kailan niya tatapusin ang lahat ng ito. Hanggang ayaw niya na.

Malalaking bisig at malapad na dibdib ang naramdaman kong yumakap sa akin mula sa likuran.

Hindi ko na kailangan pang lingunin upang alamin kong sino ang nagmamayari ng katawang iyun dahil sa panlalaking amoy pa lamang nito ay alam na alam ko na. Isa pa, wala namang ibang tao rito kundi kaming dalawa lang.

"Good morning, Sweetie"

Naramdaman ko ang marahan na paghalik nito sa aking buhok, bahagya pa iyung inamoy-amoy na' nagiging gawain na 'rin nito nitong mga nakaraang araw.

"You wake up, So early today. Did you have a good sleep? Well, I bet you are, you're with me. I just wanted to hear it from you."

Napapikit ako ng gumapang ang halik nito sa aking buhok papunta sa aking leeg. Kinakagat-kagat nito iyon pagkatapos ay didilaan at sisipsipin na parang uhaw na uhaw. Matapos ay kakagatin muli.

Samantalang ang isa nitong kamay na nakapulupot sa akin kanina ay bahagyang natangal. Namalayan ko nalamang ang ikspertong pagpasok niyon sa aking panloob na bra. Malayang nilalaro ang aking dibdib.

Napasinghap na lamang ako, ng marahan nito iyung pinipisil-pisil at hinihimas-himas.

Nakagat ko ang aking pangibabang labi pinipigilan ang ungol at haling-hing na gustong kumawala mula sa aking bibig.

"Sweetie... I'm asking you." Mahihimigan ang pangaakit sa boses nito ng sabihin iyun. Kaya naman wala sa sariling tumango-tango ako. Walang naintindihan sa sinabi niya, ang tanging laman lamang ng aking isipan ngayon ay ang kamay nito sa aking dibdib 'na dahilan ng aking pagiinit.

"I don't want a nod for an answer, sweetie. I wanted to hear it from you, officially."

Napalunok ako.

B*liw ba sya? paano ako makakapagsalita ng maayos gayong nanghihina ako. Ramdam na ramdam ko ang mapangahas na kamay niyang humahaplos sa aking malulusog na bulubundukin.

Nang hindi ako umimik ay nagulat ako ng may panggigigil na pinaharap niya ako sa kanya saka marahas na siniil ng halik. Hindi iyun kagaya ng nagdaang halik na palagi niyang iginagawad sa akin, marahas, galit at mapagparusa ang halik niya sa pagkakataong ito.

Dahil narin sa gulat ah hindi agad ako nakagalaw. Dahilan upang malaya nitong nasakop ang aking nakaawang na labi.

Ramdam na ramdam ko ang hindi pangkaraniwang tibok ng aking puso kasabay ng paghihirap kong huminga.

"Hmmm..." mahinang ungol nito habang ang mga mata ay mariing nakapikip, ninanam-nam ang mga labi kong walang habas na inaangkin ng mga labi niya. Dilat na dilat ang mga mata ko kaya kitang kita ko ang nagiging reaksyon niya.

Natauhan lamang ako ng maramdaman ko ang kamay niyang humahaplos na naman sa aking dibdib. Hindi ko namalayang nandoon parin pala ang kamay nya sa bandang dibdib ko. Masyado akong na-ukupado sa mga labi niya.

Wala sa sariling umatras ako upang makawala pamang sa kanyang mariing pagkakahawak. Naghabol ako ng hininga kahit pa'y hindi ko naman tinugon ang halik niya. Para parin akong naubusan ng hangin.

Nang mahimas-masan ay agaran ko siyang tiningala. Sumalubong saakin ang madilim niyang ekpresyon, bahagyang nakakunot ang noo nito. Kumikinang at namumula pa ang pangibabang labi, mula sa halik.

"S-sorry..." walang kasing hinang aniya ko habang kagat labing nakatingala sa kanya.

Inirapan lamang niya ako at aroganting tinalikuran. Saka mabibigat ang hakbang na naglakad papalayo sa kinaruruonan ko.

Ngunit bago paman ito tuluyang mawala sa aking paningin ay narinig ko pang may sinabi itong hindi klaro sa aking pandinig.

"You didn't even respond to my kiss!"

♘𝐽𝑒𝑠𝑚𝑎𝑛𝑖𝑐𝑣𝑒𝑟𝑜