Temporary Madness

Chapter 21| The last chapter

|TEMPORARY MADNESS|

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐓𝐖𝐄𝐍𝐓𝐘 𝐎𝐍𝐄

•Writer's Note•

My Apology. I said the last chapter was the 20th but then, I was a bit hung up on it, So I added this another one more chapter. And then well proceed to the epilogue. I already started Adron's pov, I just don't know when will I'll finish it because I'm having a bit of a hard time writing his Point of View. So stay tuned✨

༻•༺

“You look exactly like tatay, Reo...”

Naalimpungatan ako sa malaking boses at sa mahinang hagikhik ng bata.

Nang imulat ko ang aking mga mata ay bumungad kaagad sa akin ang maaliwalas na mukha ni Adron. Malaki ang ngiti nito habang nilalaro si Oreo na ngayon ay panay ang hagikhik.

Sa nasaksihan ay napangiti ako. Ni minsan hindi sumagi sa aking isipan na masisilayan ko pa' pala ang ganitong tagpo sa pagitan nilang mag-ama.

Sa pagaakalang tuluyan na ang pagtalikod ni Adron ay hindi ko inaasahan ang kanyang muling pagbabalik at muling pag-angkin sa amin ni Oreo.

Masaya ako, Oo. Ngunit naroon parin ang pagdaramdam at sama ng luob sa kanya. Hindi mawawala iyon lalo pat sangkot ang anak namin sa naging suliranin sa pagitan naming dalawa.

Inayawan niya ang anak ko noon. Mananatili ang sakit ng alaalan niyon sa aking isipan. Kahit pa'y narito siya ngayon,  masaya at wari'y kontento.

Sa isiping iyon ay naging mapait ang aking ngiti. Mahal ko siya, ngunit sa tuwing na nunumbalik sa alaala ko ang mga pangyayari non ay parang gusto ko muli siyang pigain.

Huminga ako ng malalim at ikinalma ang sarili. Nasa ganon akong kalagayan ng magtama ang mga mga namin ni Adron.

Kitang-kita ko kung paanong mas umaliwalas ang kanyang mukha sa pagtatama ng aming paningin. Bahagya pa nitong iniangat ang katawan upang mas mapagmasdan ako ng maayos.

“Good morning...” aniya nito, saka ako nginitian.

Walang buhay na ngiti lang tugon ko sa kanya, at ibinagsak ka'y Oreo ang tingin.

Wala akong lakas para makipag usap sa kanya, marahil alam niya iyon.

Ilang araw na nga bang hindi ko siya kinakausap, simula ng gabing hinayaan ko ang sarili kong magpakalunod sa bisig niya?

Limang araw nang nakakalipas.

Nanatili kay Oreo na tatawa-tawa ang aking atinsyon ng marinig kong nagsalita si Adron.

“Ummm, I cooked you some fried rice and jammy egg toast, bacon, and sausage with blue Berry pancakes for breakfast. You should eat...”

Tango lamang ang tugon ko bago tumayo at nagtungo'g Cr nang hindi man lang nangahas na tapunan ng tingin ang lalaki.

Nagtagal ako sa luob ng ilang oras bago ko naisipang lumabas. Ngunit laking gulat ko ng sa pag-bukas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang pagmumukha ni Adron.

Mariin ang titig niya sa'kin na para bang sinusubukan niyang basahin ang mga tumatakbo sa aking isipan.

Sinilip ko ang anak sa pagiisip na baka iniwan nalang niya ro'on si Oreo na walang harang. Ngunit ng makitang may naka lagay na malalaking unan sa magkabilang gilid nito ay napanatag ako.

Muli ay ibinalik ko ang tingin sa kanya at  pinagtaasan siya ng kilay.

“Bakit?”

Hindi niya ako sinagot nanatili ang mariing titig niya sa'kin, na ikinainis ko.

“Adron, wala ako sa kalooban para makipag laro say—”

“I know. And I am not playing games here, either ” ani nito na ikinatahimik ko.

“I know you still hate me, C-cha... I  understand that what I did cause you so much r-resentment, especially because our s-son was i-involved.” bumigat ang aking paghinga ng marinig ang pagkabasag ng kanyang tinig.

“I have done so much damage to us, I c-couldn't even think of the right way t-to repair it.”

Nagiwas ako ng tingin ng mabanaag ang tila pamumula ng kanyang mga mata.

Hindi ko kaya, nanghihina ako.

Namayani ang katahimikan sa pagitan naming dalawa, hanggang sa marinig ang paghinga nito ng malalim.

“I'm sorry for boosting out... It's just that, I cannot stand this anymore...”

Nagulat ako sa hindi inaasahang paghakbang nito palapit. Napapaatras ako sa tuwing iniisang hakbang nito ang pagitan naming dalawa.

“Anon—”

“I can't just set aside the Phlegmatic treatment you've been given me, and let this cold atmosphere between us continues.”

Matapos nitong sabihin iyon ay agad nitong sinungaban ng mainit na halik ang aking labi.

Hindi agad ako nakagalaw. Tila nanigas ako sa kasalukuyan pwesto, habang ang lalaki naman ay tila uhaw na hinahalikan ang aking labi.

Napasinghap ako ng maramdaman ang pagpuslit ng malaking kamay nito sa loob ng aking pantulog.

Sinamantala nito ang pagsinghap kong iyon upang mas mapalalim pa nito ang halik at maipaloob ang kanyang dila sa aking bibig.

Halos manghina ako roon. Napakapit ako sa kanya ng maramdaman ang sinsuwal na paglulumikot ng kanyang kamay sa aking pribadong parte.

“Ahh—Adron.... “S-si O-oreo...” Napapikit ako ng pumiyok ang aking boses.

Naramdaman kong kumawala ang kamay nito sa aking loob, saka ko naramdaman ang marahang pagbuhat nito sa akin at tuluyan muling ipinasok sa loob ng banyo.

“Mmmm... don't worry, our son will understand the assignment.”

Saka nito muling ipinagpatuloy ang kasalukuyang ginagawa.

____

Kagat labi ko siyang pinagmasdan ng baklasin niya ang kanyang sinturon. Bumulaga kaagad sa'king paningin ang kanyang pagkalalaki na tayung-tayo na at tila nangungusap na amohin.

Nakaramdam ako ng kaunting ginaw dahil sa kahubaran ngunit kaagad din iyong naibsan pagka-init ng maramdaman ko ang malaking katawan ni Adron.

Tiningala ko siya at muling napapikit ng pinaghugpong nito ang aming mga noo. Sakto lang upang magkasayad ang aming mga ilong.

“Do you want this to continue?” ani nito kaya muli akong napamulat ng mata.

“Huwag mo 'kong bibitinin. Tangina mo!” sinamaam ko siya ng tingin.

Napakagat labi ito, matapos ay nginisihan ako.

“Then say it first. Tell me that you love me, first.”

Napipilan ako.

Katahimikan...

Ilang oras ding namayani ang katahimikan sa pagitan naming dalawa, hanggang sa tuluyan ko iyong basagin.

Bigil hiningag tinitigan ko siya sa mata. Walang kurap-kurap.

“Mahal Kita... Mahal na mahal. Kaya ipasok mo ya—Ohhh....”

Nabigla ako at napaungol ng hindi ko paman natatapos ang sasabihin ay naramdaman ko na ang mariin at marahas na pagpasok ng pagkalalaki nito sa aking loob.

Tumirik ang aking mata at halos mawalan ako ng malay tao sa labis na pagsinghap at pagkabigla.

Nang ibaling ko muli ang paningin ka'y Adron ay kitang-kita ko kong paanong mas mamungay ang kanyang mga mata, habang pinagmamasdan ako.

Napangiti ako ng inilapit niya ang kanyang mukha , at muling mapusok na inangkin ang aking labi.

Matapos ay napakagat labi ito at muli akong nginisihan. 

“I love you too... Fucking, damn much.”

•Writer's Note•
Epilogue, next. Adron's Pov
(✿^‿^)

♘𝐽𝑒𝑠𝑚𝑎𝑛𝑖𝑐𝑣𝑒𝑟𝑜