~~PSİKOPAT TİKİLER ~~ (DÜZENLENİYOR)

(40) Büşra döndü

Her gece bir şeylerin yoluna gireceği umuduyla yatıp, her gün o umutlarımın kırıklarını bir yerlerden toplamaktan yoruldum.

Kapıdaki kıza bakıp konuşmasını beklerken miray girdi lafa "buyrun" diyince kız iki parmağını kaldırıp silahla Poyraz'a ateş eder gibi yapıp "tanıdın mı beni?" diyince çalan telefonumun sesiyle kendime gelip mutfaktaki telefonuma yöneldim. arayanın mehmet abi olduğunu görünce hemen açıp "efendim" dedim. "Canım beni aramışsın hastanedeydim açamadım" diyince onu aradığım geldi aklıma. "haa vardın mı ne olmuş? " dedigimde "vardım vardım. Çok şükür iyiler büyük bişey yok şantiye yerle bir olmuş ama canları sağ bu bana yeter."

Resmen milyon dolarlık zararı var insanları düşünüyor böyle de kaliteli bi insandır abim. "Çok şükür ya can kaybı olmasın da" dediğimde "aynen ben kapatıyorum merak etme diye aradım sorunu bulmaya çalışıyoruz ben müsait olunca ararım sizi"

"Tamam abi kolay gelsin çok geçmiş olsun"

"Sağol gülüm görüşürüz öpüyorum" diyip kapattı telefonu İçeri girdiğimde az önce kapıdaki kızın poyraz'ın boynuna sarıldığını ve iki adamın Miray ve Ateş'i tuttuğunu görünce gözlerime inanamadım. Poyraz'ın hiç tıpraşmadan durmasına mı kızayım? kardeşimin bi adamın elinde hareketsiz durmasına mı delireyim? Ben ne yapayım?

"Lan ne oluyor? " diye lafa girdiğimde Ateş'in sırtına saplanan silahı görünce neden hiç ses çıkarmadan durduğunu anlamıştım. Poyraz irkilip kendine gelince hemen kızdan kurtulmaya çalışarak kızın iki kolunu kendinden ayırıp " ne yapıyorsun sen?" diye bağırınca kız gülümseyip "ben yıllardır bu anı bekliyorum" diyince aklıma gelenin doğru olmaması için dualar ediyordum ki Ateş "Miray'ı bırakın o silahı çekin sırtından benim kafama da sıksanız olur lütfen onu bırakın" diyince "ne silahı?" diye bağırıp Miray'a koşacakken havaya açılan silah sesiyle yere çömelip kapattım kulaklarımı. Şeker koşup merdivenlerden yukarı çıktı.

"Yaklaşma sıkarım" diye bağıran adama ellerimi havaya kaldırıp "tamam sakin ol ona zarar verme" diyip kalktım ayağı Miray "yiyorsa sık köpek senden mi korkacam sizde yalvarmayın bu itlere" diyip bana dönünce parmağımla sus işareti yapıp kıza döndüm. "Kimsin ne istiyorsun bizden?" dediğimde "canım ben sana ne istediğimi söyledim ama sen yapmadın illa zor kullan dedin yazın bi kenara Büşra geri döndü" diyince korktuğumun başıma geldiğini anladım. Zaten anlamıştım ama inanmak istemiyordum. "Psikopat mısın sen biz birbirimizi seviyoruz sen ayrıl dedin diye niye ayrılalım" ben bu cümleyi kurarken miray adamın elinden çıkmak için savaşa girmişti adeta ama adam o kadar sıkı tutuyordu ki çıkamadı elinden.

Poyraz "bırak çocukları derdin her neyse benimle hallet Miray'ı ve Ateş'i bırak." diyince kız poyraz'a yaklaşıp "biliyorum aşkım beni çok özledin ama biraz daha beklemen gerekiyor kavuşacaz birazdan" kızın her lafı benim sinirlerimi bozuyordu.

Poyraz bi anda kızın boğazını tutup duvara yaslayınca kapıda gördüğüm iki adam içeri girmeye yeltenindi. kız hemen eliyle durmalarını işaret etti. "Ne istiyorsun benden? Derdin ne kendin siktir olup gittin şimdi gelmiş burada neyin havasındasın? Günlerdir süren bu saçmalık neyin nesi?"

Poyraz'ın gözü dönmüştü kızın boğazını sıkıyordu hemen yanına gidip elini boğazından ayırmaya çalıştım. "Poyraz bırak kızı" ben ayırmaya çalışırken Miray "hayal bırak öldürsün o öldürmezse ben öldürücem" diyince Miray'a dönüp "saçmalama ne olursa olsun bi kız sonuçta" Poyraz boğazı'nı bırakınca kız eğilip derin derin nefes almaya başladı. Poyraz hemen beni arkasına alıp "çık git burdan bizi rahat bırak ben hayal'e aşığım senin adını bile ağzıma almıyorum senden nefret bile etmiyorum. Hiç bir duygumu hak etmiyorsun. Beni ve etrafımdakileri rahat bırak. Bi kaç adamla gelip artistlik tasyalamazsın." kafasını kaldırıp Poyraz'ın gözlerine baktı.