~~PSİKOPAT TİKİLER ~~ (DÜZENLENİYOR)

(5) izin

Multimedya; Cenk, Adem

En azından arkamda durduğuna bir kere daha şahit oldum.

Bu lafların üstüne annem "iyi o zaman bana gerek yok" diyip kapıyı çarpıp evden çıktı. Babam annemi çok seviyodu ama bana böyle davranınca kendini suçlu sanıp anneme yükleniyodu.

Babamın arkasından çaresizce baktığını görünce içim yandı. Sonuçta eşi ve kızı arasında kalmıştı. Aşağı inip babamı koltuğa oturttup önüne çöktüm.

"Benim yüzümden artık tartışmanızı istemiyorum onu ne kadar çok sevdiğini biliyorum. Ben bu yıl İstanbul'da okumak istiyorum miray'da babasını ikna eder ev tutar kalırız. Sende artık ikimizin arasında kalmazsın" diyince.
Babam kaşlarını çatarak "katiyyen olmaz ikiniz daha çok küçüksünüz başka şehirde ev tutmakda ne demek" bende çaresizce miroya baktım.
Miray hemen Ali abi biraz konuşa bilir miyiz? " diye atladı lafa.

Miraydan;

Ali abi beni kırmadı ve Salona geçtik hemen lafa koyuldum.
"Ya Ali abi sende biliyon biz normal kızlar gibi değiliz başımızın çaresine bakarız. Hem mehmet abide sıklıkla istanbul'a gidip geliyo artık bizim evde kalır. Sende arada uğrarsın yanlız kalmayız. Sizide kızdırıp utandıracak bişey yapmayız hayal burda kaldıkça böyle sorunlar çıkıcak ve hep üzülen taraf sen olacaksın hayal'de buna daha çok üzülüp hastalık çıkaracak bırak bu yıl gidip orda okuyalım nede olsa bursa çok yakın bişey olsa hemen sana ulaşa biliriz" diyince durup biraz düşündü sonra da bana "ya yetişemezsem bişey olursa? " ilk defa Ali abiyi öyle çaresiz görmüştüm.

"Ya Ali abi Allah aşkına kim ne yapabilir bize? Hem bizi biri kaçırsa bu çenemiz yüzünden geri getirip Allah size yardım etsin abi diyip kapıya atar arkalarına bile bakmadan kaçarlar " ortamı yumuşatmak için bunları söledikten sonra gülmeye başladım.

Tabi Ali abi zorda olsa biraz sırıttı. "Tamam ama en ufak bişey olsa eliniz bile kanasa beni arayacaksınız bi yere gidip gelirken rapor vereceksiniz akşam 7 den sonra eve gelmek yok" diye sıralamaya devam etti. Elimi asker selamı alır gibi başıma koyup "emredersiniz komutanım" diyip sarıldım.

Hayal çok şanslıydı Ali abi gibi bi babası vardı. Benim babam hiç böyle olmamıştı Ali abinin aksine hiç sahip çıkmaz ne yaparsak yapardık.

Başımıza bişey gelse teselli etmek yerine bide ondan dayak yerdik. Benim bi ablam bir abim ve en çok sevdiğim süt abim mehmet abi vardı.

Abimle pek anlaşamazdım ama ablamla herşeyimi paylaşırdım.
biraz sadist bi yanım vardı canım yandıkça kendime zarar verirdim. Annem babamın parasını nasıl kullanacağını şaşırmış gibi herseyi para olmuştu.

Biz yokmuşuz gibi davranıp sadece kendini düşünen biriydi.
Beni bu hayatta sadece mehmet abi kötülüklerden korurdu Hayal'de hep kardeşimdi onları öz kardeşlerimden daha çok severdim.
Birbirmize destek olup bir aile olmuştuk.

İçeri geçtiğimiz de hayal bizi bekliyordu. Koşup ona sarıldım "gidiyoruz bekle bizi istanbullllll " diye bağırıp zıplamaya başladım.

Hayal'in gözleri kocaman açılmıştı. İzin vereceğini hiç sanmıyodu. Sadece bi ihtimal sormuştu.
Babasına bakıp şakamı bu bakışı attı. "Evet kızım gidebilirsiniz ama bazı şartlarım var" diyince. Hayal "o zaten Allah'ın emri gibi bişey olmasaydı şaşardım "diyip gülümsedi.

Babası bana sölediklerini tekrarlayınca "hepsi kabul canım babam " diyip babasına sarıldı. Tabi ben dururmuyum koşup onlara sarıldım.
.........
Hayal'den devam

Sabaha kadar uyuyamamıştım aklım hep babamdaydı annem evi terk etmişti ve babam bize İstanbul için izin vermişti. Ve aklımda hep demek ki çok çaresiz buna bile izin verdi. Fikri vardı saatler geçmiyodu adeta zaman durmuştu uykum yoktu. Sabaha kadar ağlayıp durdum.