7.Bölüm

794 75 50
                                    

Medya : Meriç ve Miraç

Dolunayın bakış açısından

Uyanmamın sebebi ne camdan yansıyan ışık ne de alarmdı. Hatta Öyle ki daha dışarısı aydınlanmamıştı bile. Yatakta bir süre aynı şekilde kalıp kendime gelmeye çalıştım ve en sonunda da susmayan kapıya lanet ederek ayaklarımla yorganı iteleyip yere düşmesini sağladım ve ayağa kalktım.

Telefonumu elime aldığımda gördüğüm saatle - ki bu 05.15 - oluyor. Gözlerim yerinden çıkacak kadar açılmıştı. 05.15 idi. Yahu bu saatte kim gelebilirdi. Hiii ya hırsızsa Asel de uyuyor ne yapacağız. 😱 Acaba Arel abileri falan mı arasam? 🤔

---Gerizekalı.
Kafamın içindeki sesle afallayıp ne yaptığıma anlam veremeyerek konuştum. "Sen kimsin ya?"
---Ben malesef senin iç sesinim tanışmak bugüne kısmet oldu.
-Eyi orasını anladım da neden gerizekalı dedin bana?
Diyerek istemsizce tek kaşımı kaldırdım. Şu hale bak karşımda biri var da onla konuşuyordum sanki.
---Çünkü öylesin. Hırsızın kapı çaldığı nerde görülmüş.
-Sana ne be salak. Belki bunlar çalan türüdür he.
---Öyle diyorsan.
-Heh böyle yola getirirler insanı.
-Ben niye böyle bir salağın iç sesi oldum rabbim. Neyse konuşacağına kapıya bak kapıya.

Doğru ya kapı nasıl unuttuysam artık. Bak bak hala çalıyorlar evi başımıza yıkacak kim geldiyse.

Böyle söylene söylene kapıya ilerlerken aklıma gelen şeyle hemen mutfağa koşup elime büyükçe bir teflon tava alıp sap kısmını iki elimle de sıkı sıkı tutarak kapıya doğru ilerlemeye başladım. Kapının önüne geldiğimde yan şekilde dönüp sol elime tavayı alarak her an vuracakmış gibi tutarken sağ elimle de yavaşça kapıyı açtım kendimi göstermeyecek şekilde.

İçeri iki kişinin girdiğini görsemde yüzlerini görememiştim. İçimden Ya Allah diyip öndekinin kafasına tavayı geçirdim. Vurduğum kişi acılı bir inlemeyle yere düşerken hemen yanımda duran ışıkların tuşuna basıp bu sefer tavayı diğer kişiye doğrulttum ama bu... Beraa??
Bu seferde yere baktım Ateşş?
Çok güzel şok içinde bir ben baygın bir Ateş gözleri pörtlemiş bir Bera Allah sonumuzu hayretsin.

Aselin Bakış Açısı

Anlımda hissettiğim bir öpücükle uyanmış halde buldum kendimi. Öpücük mü? Kim öperdi ki beni. Hii tacizci mi yoksa ahey ahey nerelere gidem ben.

-İkiniz de kesin salaksınız. Genetik dicem ama senden başka salak göremiyorum ailede.
Sabah sabah duyduğum iç sesimle atarlanarak. "Ne saçmalıyorsun be sen ben gayette zeki bir görllüm."
-Madem öyle zeki görl tacizci aramayı bırakta Gözünü AÇ!

İç sesimin bana yaptığı hatırlatmayla istemeyerek de olsa ona hak verdim ve gözlerimi açtım. Ancak başımda gülümseyerek beni izleyen bir Bera görmeyi beklemiyordum.

"Bera"
-Efendim güzelim.
"Saat kaç? Hem ne zaman geldin sen?"
-İki saat oldu biz geleli. Cümlesinde takıldığım tek nokta iki saat olmuştu. Lan biz geç mi kaldık okula. Gözlerimi pörtleterek bir anda ayağa kalkıp telefonumu aramaya başladım. Bera yaptığıma anlam verememiş olacakki soru dolu cümlesini kulaklarımla buluşturdu. "Ne arıyorsun?"
-telefonum Bera telefonum nerde? Dediğim gibi Komidinde şarja koymuşsun görmüyor musun? Cümlesiyle bakışlarım bir anda dediği yere döndü. Hızla yatağın üstünden o tarafa atlayıp az öncekine zıt bir yavaşlıkta şifremi girip telefonumu açtım. İphone bu sonuçta boru değil. Zarar gelmesin yavruşuma.

Gördüğüm saatle hem rahatlarken hem de gözlerim pörtlemişti lan saat daha 07.15 idi bu manyaklar 5 de mi dayandı kapıya. Eğer öyleyse kapıyı kesin Dolunay açmıştır ki benim aksime hafif bir uykusu vardır kendisinin. Kafamı sağa sola sallayarak bu düşüncelerimden kurtulup sevgili ikizimin ensesine bir tane şaplak geçirdim. "Yav ikizim ne yapıyorsun manyadın mı elin ağır zaten be kızım."

Bir Aile HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin