13.Bölüm

268 37 2
                                    

Multi Media : Bera Demir
Bera'nın Bakış Açısı.

Sabah çalan alarm sesi ile ayaklarımla yorganı ittirerek yere atmış ardından yatakta oturur pozuna gelip gerindikten sonra elimi tuşa değdirerek başımda bas bas bağıran alarmı kapatmıştım.

Yatakta o şekilde oturmaya devam etmenin saçma olacağını düşünerek ayağa kalkıp yatağı da topladıktan sonra odamda bulunan hususi Banyoma ilerleyip işlerimi halledip çıkmıştım. Ardından bugün Berra ile buluşacağımız aklıma gelince yüzüme büyük bir gülümseme yerleştirmiştim. Ne zamandır buluşmak ve aramızdaki çekimi konuşmak istiyordum fakat kardeşlerinin burda olması yüzünden herhangi bir plan yapamamıştık. Dün gece saat iki sularında aldığım mesaj ile ailesinin Ankaraya döndüğünü öğrenmiştim. Bu ise sevinmeme neden olmuştu. Tabiki Berra için üzücü olabilirdi ama artık ben aramızdaki çekimin sadece arkadaşlıktan ibaret olmasını istemiyordum. Bu yüzden en hızlı şekilde konuşmalıydım.

Saate baktığımda sekiz buçuğa geliyordu biz ise dokuzda buluşma kararı almıştık bu yüzden bir an evvel hazırlanmam gerekiyordu. Evi zaten  yakındaydı. Sürüş hızımla da erken şekilde varacağımdan emindim.

Hemen dolabımın karşısına geçerek ne giyinebilirim diye bakınmaya başladım. En sonunda ise gözüme kestirdiklerimi bir çırpıda üzerime geçirdim. Rahat takılmaya karar vermiştim.

Üstümde bir eksik olmadığını anlayınca da koluma Arel abimin doğum günümde hediye etmiş olduğu saati taktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Üstümde bir eksik olmadığını anlayınca da koluma Arel abimin doğum günümde hediye etmiş olduğu saati taktım.

Aynanın karşısına geçip üstümü şöyle bir süzüp ellerimle de saçlarıma şekil verip aşağıya doğru adımladım ve Barkın abimi tek başına kahvaltı ederken gördüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aynanın karşısına geçip üstümü şöyle bir süzüp ellerimle de saçlarıma şekil verip aşağıya doğru adımladım ve Barkın abimi tek başına kahvaltı ederken gördüm. Hemen yanına adımladım.

"Abi?" Sözlerimi duyan abim dikkatini bana verip yüzüne bir gülümseme kondurup. "Günaydın aslanım gel beraber kahvaltı yapalım." Diyerek yöneldiği yere baktığımda bana tabak çıkartmaya kalktığını gördüğüm gibi hızlıca konuşarak durdurdum. "Yok abi ben çıkacağım şimdi de diğerleri nerde sen niye burda tek başına kahvaltı yapıyorsun?"

Bir Aile HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin