ACIMASIZ VE DUYGUSUZ (ARA VERİLDİ)

8|Soğuk

Herkese Selamlar!

Tarih yazın...

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın! 🤍

Keyifli okumalar! ✨ 

*

8|Soğuk

Gözlerimi araladığımda tavanda asılı olan ışıkla karşılaştım. İnsanların sesleri, etrafı gürültüye maruz bırakıyordu. Gözlerimi yanımda olan demirin üstünde duran seruma odakladım. Yine bir acildeydim...

Gözlerimi yavaşça yanımda olan kişilere çevirdim. Cenzar Hanım yanımdaydı. Hatırladığım kadarıyla o beni soğuk yerden çıkarmıştı. Kadına bakarak, "Teşekkür ederim," dedim kısık sesle.

Kadın gülerek oturduğu koltuktan ayağa kalktı. Yanıma yaklaşıp yüzüme baktı. "Bir şey değil canım," dedi ve saçlarımı okşadı. "Kendini nasıl hissediyorsun? İstersen sana sıcak bir şeyler getirebilirim. Bilincin yerindeyken sıcak bir şeyler içmeni söylediler."

"Teşekkür ederim, istemiyorum," diyerek kadının teklifini reddettim. "Duman nerede?"

"Duman..." dedi gözlerime bakarak mırıldandı. "Bir işi çıktı. Sen kendini iyi hissettiğin zaman eve gideceğiz. Size ben bakacağım." Kadının yüzüne bu gülüş çok güzel yakışıyordu, her güldüğünde benim de gülesim geliyordu. Yanağındaki gamzesini unutmamak gerekirdi.

Üstüm pikeyle örtülüydü. Anladığım kadarıyla bedenim hala daha yarı çıplaktı. Yanımıza gelen o günkü kadın doktora, Cenzar Hanım ile birlikte gözlerimi çevirdim.

"Seni çok sık burada görüyorum Pera. Kendine dikkat etmiyorsun anladığım kadarıyla. Seni ev hapsine tutmak istemem ama bu gidişle öyle olacak gibi görünüyor. Kendine dikkat etmen gerekiyor. Psikolog randevularını kaçırmadan devam etmen gerekiyor, ancak kendini böyle iyileştirebilirsin. Kafana eğer hastalığını veya başka bir şeyleri takıyorsan, bunlardan birini yavaşça öldürmen gerekiyor."

"Yani?" diye sordum sadede gelmesini belirterek.

"Yani, seni ev hapsine tabii tutuyorum. Günlerinin birçoğunu psikolog randevularıyla geçireceksin. Neredeyse her gün ve her saat aralıklarında."

"Her saat aralıklarında mı? Nasıl yani? Bir günde her saat aralığında mı gideceğim? O kadar fazla bir travmam yok!"

"Hastalığını yenmek istiyorsan bunu yapmak zorundasın."

"Anladım, ama her saat aralığı biraz fazla değil mi? En azından günlere bölsek olmaz mı?" diye sordum doktoru ikna etmeye çalışarak.

"Pera, durumun ciddi. İnan, bende böyle olmasını istemem. İyileşmek için bunları yapmak zorundasın. Bedenin her seferinde hastalığına yenik düşüyor. Seni yaşamından alıkoyuyor. Kendine bakmaman bile senin sağlığını tetikliyor."

Doktor Hanım haklıydı.

Başımı onaylar şekilde yavaşça salladım. "Tamam, siz nasıl istiyorsanız öyle olsun."

Hayatım sanki yavaş yavaş değişiyordu. Ben engel olamadan hayatım kendini, tek başına kuruyordu. Ben iyileşmeden, beni arasına almayacaktı.

"Psikoloğa sık sık gideceğim. Yalnız, bu konuyu Derya Doktorla konuşmam gerekmez mi?"

"Derya Doktor bugün izinli. Ben sana gelip söylemek istedim," deyip elindeki dosyaya bir not alarak kapattı ve Cenzar Hanım'a uzatarak ona verdi. "Geçmiş olsun." Yanımızdan ayrıldı.