ACIMASIZ VE DUYGUSUZ (ARA VERİLDİ)

18|Saklı Gerçekler

Herkese Selamlar! Tarih yazın...

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın! 🤍

Keyifli okumalar! ✨

18|Saklı Gerçekler

Kulaklarımızın içinden geçen şarkının sözleri zihnimizde zangır zangır patlıyordu. Biz karşımızda duran adamın söylediği, gerçekliği bile belli olmayan cümleyle yerimizde kalakaldık. Adam bir süre Duman'la benim yüzümdeki donuk ifadeye bakıp hafif tebessüm ederek yanımıza oturdu. Duman yerinden doğrulup kolunu omzumdan alarak beni serbest bıraktı.

Duman'ın kahve gözleri irice açılarak adama döndü. "Ne saçmalıyorsunuz?"

"Annen, Cenzar şu an benim evimde. Babanın ölümünden sonra bana geldi ve hali iyi değildi. Gerçi o adamla hiçbir zamanı güzel geçmiyordu." Duman dişlerini sıkıp sağ elini yumruk yaparcasına sıktı. Adamın koyu gözleri Duman'ın sağ eline kaydığında yüzündeki tebessüm büyüdü. "O evden kaçmakla çok iyi yaptın."

Duman'ın evden kaçtığını da nereden biliyordu?

Bu adam kimdi?

Tam yerimden doğrulacakken Duman başını bana çevirip, "Sana daha sonra anlatacağım," dedi, burnundan öfkeyle soluyordu. Gözlerine baktığımda öfke patlamasını her an etrafa dökecek gibiydi. Başını adama çevirdi. "Sadede gel!"

"Sizi eve götürmek istiyorum. Cihan'la aranızda olan sıkıntılarınızı öğrendim, o benim uzak bir arkadaşım olur. Polislik fakültesinden arkadaşız tabii ben uyuşturucu-maddeyle ilgili araştırma dersleri görüyordum. Cihan'la o sene aynı fakülteye girmiştik fakat o beceremeyip komiserlik okumaya karar vermişti."

Adam burnundan hızlıca soluğunu verdi. "Yani işin özeti şu, Cihan'ın çok uzun yıllardır uyuşturucu kullandığını ve bunları insanlara sattığını biliyorum. Karakola kanıtlayamadığım için sizinle güçlü bir anlaşma yapmak istiyorum." Adamın gözleri bu cümleden sonra bana döndü. Gözlerimi adamın koyu gözlerinden çekip arkama yaslandım.

Duman başını hafif bana doğru çevirerek gözlerini üstümde gezdirdi. "Pera cevabın ne?" Başımı ona çevirip anlamsız bir ifadeyle   öfkeli gözlerine baktım, hiçbir cevap veremedim. "Düşünelim." Anlaşılan onun da içinde bir kararsızlık yatıyordu.

Adam, Duman'ın cevabını aldıktan sonra yanımızdan ayrıldı.

Masada duran içki bardaklarından birini alıp alkollü içeceği içtim. İçki boğazımdan acı bir tat bırakarak geçerken yüzümü buruşturmama engel olamadım. Duman'da benimle birlikte karşısında duran içkiyi içtikten sonra o da yüzünü buruşturdu.

"Bu içkiden nefret ediyorum!" dedi sert bir sesle.

"İstiyorsan bar tezgâhındaki barmenden içebileceğimiz içkileri içebiliriz."

Duman gözlerime gevşeyen bir suratıyla baktıktan sonra içkiyle parlayan dudakları tebessümle yana doğru kıvrıldı. Elimi usulca tutup ayağa kalktı ve önümden öncelikle o ilerlemeye başladığında başımı adamın olduğu yere ister istemez çevirdim. Adamın gözleri sadece benim üstümdeydi. Bu sinirimi bozmakla kalmıyordu, canımı da sıkıyordu.

Bar tezgâhına geldiğimizde dönen sandalyelere ikimizde yan yana oturduk. Ellerimiz hala daha birbirine dolanmış hiç ayrılmıyordu. Duman barmene bir içki markası söyledi ve karşımızdaki barmen kısa süre içerisinde önlerimize içkilerimizi koydu. İçkilerimizi aynı anda içtikten sonra birlikte sessizce gülmeye başladık. Duman ilk başlarda beni sevdiğini söylese de birkaç defa aynı içkiyi içtikten sonra yüzüme kedi yavrusu gibi bakmaya başladı. Bende onun yüzüne aynı şekilde bakarken yüzüne yaklaşıp yanağına öpücük kondurdum. İkimizin de ağzından içki kokuları çıkıyordu ve nefeslerimize içki kokuları bulaştı.