ACIMASIZ VE DUYGUSUZ (ARA VERİLDİ)

22|Nikah

Herkese selamlar!

Bölüme başladığınız tarih?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🤍

Keyifli okumalar ✨

*

22|Nikah

Çatışma sesleri kulaklarımı delip geçerken arabanında sürekli yoldan yola savrulmasıyla gözlerimi aralamam bir oldu. Duman'ın yanımdan deli gibi sert sesiyle ettiği küfürler sürekli beynimde yankı yapıyordu. Emniyet kemerim bağlıydı ve yerimden oldukça aşağıya kaymıştım. Güneş gökyüzünde aydınlığa kavuşurken bizim için anlamsız bir savaş başlamıştı.

Bu çatışma da nereden çıkmıştı?

Gözlerimi tamamen açıp başımı Duman'a çevirdim. Elinde bir silah vardı ve silahı arkadan her ses kesildiğinde camdan arkaya sıkıyordu.

"Duman!" Sesim korkunç ötesi çıktığında kendisi beni duymazdan geldi. Silahın içinde mermi biter bitmez tekrar dudaklarından bir küfür savruldu. Camı kapatıp silahı kucağına koydu ve arabanın torpido kapağını açarak birkaç dakika eliyle orayı karıştırdı. En sonunda eline birkaç tane merminin olduğu kutuyu aldı.

"Şunun kapağını aç!" dedi bana emir vererek.

Elinden kutuyu alıp, -ne yapmak istediğini veya ne yapmaya çalıştığını bilmesem de- dediğini yaptım. Kutunun içinden mermileri aldığı gibi silahın arkasına koydu. Silahını tekrar elinin içinde eski konumuna hazırlayıp camı hemen açtı ve arkaya sıktı.

Dikiz aynasından arkaya baktığımda büyük bir siyah minibüsü gördüm ardından Cihan ve adamlarını...

"Ya bunlar da nereden çıktı?" Hayıflanmam birkaç dakika sonra endişeye döndüğü sırada Duman'ın elinden silahı aldım. "Sen arabayı sür, ben hal ederim." Silahı elime ve parmaklarıma kavradığım gibi camı açtım. Kollarımı silahla beraber dışarı çıkarıp, başımı da hafif dışarı çıkartarak arkadaki arabaya sıktım. Duman en sonunda bir yola saptığı an bende bu sefer minibüsün ön tekerleğine sıktım, yolda sağa sola gitmeye başladı. Bundan keyif alır gibi kafasını ön camdan çıkarmış ve bize silah sıkmakla uğraşan Cihan'a hedef aldım.

"Pera dikkat et!"

"Merak etme!" dedim uyarıcı sesle. "Cihan'ı vursam ne olur? Hayattan bir kötü eksilmiş olur mu?"

"Pera sakın!" Duman'ın uyarısına kulak asmadan anında silahın tetiğine bastım ve kurşun direkt olarak Cihan'ın sağ omzuna girdi. Onun acı içinde içeriye geçtiğini gördüğümde, bende gülerek geriye çekildim ve yerime oturarak camı kapattım. Silahı tekrar arabanın iç gözüne koyup Duman'a döndüm.

"Her şeyi anlat. Bunlar da nereden çıktılar?"

"Tamam, eve gidince anlatacağım." Duman'ın bu cümlesinden sonra arkama yaslandım. "Bunu Helin'e nasıl açıklayacağız, asıl sen onu düşün."

"Helin'e mi?" diye sordum anlamsız sesle. "Helin'in Cihan'la ne alakası var?"

"Bak, Cihan Helin'in öz babası. Helin'in asıl babası sandığı adam, o sana belki bahsetmiştir."

"Biliyorum, anlattı," dedim dediklerini onaylayarak. Gözlerimi kırpmadan, "Cihan Helin'e bir şey mi yaptı? Helin'le konuşurken bir konuyu hemen geçiştirdi," dedim şok içinde.