ACIMASIZ VE DUYGUSUZ (ARA VERİLDİ)

20|Geçmişte Kurulmuş Hikaye

Herkese selamlar!

Bölüme başladığınız tarih?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🤍

Keyifli okumalar ✨

*

20|Geçmişte Kurulmuş Hikaye

Tüm bu olanların arkasında bir gerçek yatıyordu, bize yapılan bu tuzak önceden planlanıp ve canımızı hiçe saymadan yakarak acıttı. Sanki tüm bu olanlar benim kâbusumdu, hiç böyle bir hayat yaşamamış gibiydim ama biri bana dokunsa onu hissedecek güçteydim.

Kulaklarıma gelen makine sesiyle kendime gelirken dışarıya nefesimi sakince verdim ve tekrar nefes aldım. Gözlerimi araladığımda karşımdaki tavandan gözlerime yansıyan beyaz ışıkları buğulu halde görünce gözlerim ağrıdı. Gözlerimi yavaşça kapatıp zor halde yutkundum, başımı yana çevirdiğimde tekrar gözlerimi aralayarak açtım. Gözlerim onu yanımdaki yatakta kablolara bağlı uyuduğunu görünce hınçla açıldı.

"Duman..." demek istedim sesimi duymasını temenni ederek ama bunu içimden söyleyebilmiştim. Başımı ondan çevirip kabloların bağlı olduğu makineye gözlerimi çevirdim, yaşıyordu. Yüzüne gözlerimi diktiğim an isler yoktu.

Sağ elimi yukarı kaldırıp boynuma götürürken elime bağlı olan serum girişini gördüm ve hareket ettirdiğim için canımı yaktım. Gözlerimi kapatıp yüzümü buruşturarak sessizce inlediğimde oflayarak elimi boynuma koydum. Bedenimde sanki çok ağır bir yük taşıyor gibiydim, organlarımın ağırlığını hissediyordum sanki. Üstümde bir elbise olduğunu gördüğümde nasıl düştüğümü hatırladım.

İçeriye erkek doktor ve ekibi girdiği zaman, önce benim yanıma geldiler. Ekibinden bir tanesi makineyi kontrol ederek doktora kalp atışlarımın sayısını ve tansiyonumu söylüyordu. Doktorun yüzünde bir tebessüm belirdiğinde, "İyisin. Seni önce uyandırmak istedik, yaklaşık 1 haftadır ikiniz de yoğun bakımdasınız. Şimdi onu da uyandıracağız ve sizleri bir odaya alıp öyle tedavi edeceğiz. Gaz zehirlenmesi yüzünden buraya sizi yakınınız getirdi, eğer geç kalsaydı sizi biraz zor kurtarabilirdik."

Doktoru dinledikten sonra başımı yukarı aşağıya sallayarak onayladım. Dudaklarımdan bir kelime dahi çıkmıyordu, konuşmak için gücüm yoktu. Doktor ve ekibi yanımdan ayrılıp Duman'ın yanına gittiğinde onu uyandırmaya başladı, önce ağzında olan büyük nefes hortumunu çıkardılar daha sonra ekipten birisi onun kan damarlarına giden serumu değiştirmeye başladı.

Buradan ayağa kalkıp onun yanına gitmek istiyordum, yanında uyumak istiyordum ama yapamazdım. Okuduklarımdan sonra asla buna cesaret edemezdim.

Helin'le bir ilişki yaşaması aklımın ucundan bile geçmezdi!

Duman'ın yanından ayrılıp benim yanıma geldiler ve yatakla beni yoğun bakımdan çıkardılar. Dışarıda Selin'i, Cenzar Hanım'ı, Ilgaz'ı ve Helin'i gördüm. Hepsine yabancı bakışlarla baktıktan sonra Helin'e de öfke dolu baktım. Yoğun bakım katından bir asansöre binerek alt katlarda olan normal odalara indik ve beni asansöre yakın bir odaya aldıkları zaman içerisinin geniş olduğunu gördüm. Duman'da sanırsam bu odaya gelecekti.

Beni cam kenarının olduğu yatağa, yoğun bakım yatağından alıp geçirdikleri zaman ekibinin bir kısmı yoğun bakım yatağını odadan çıkarmaya koyuldu, diğer bir kısmı ise serumumu demire takarak makineyi yanıma koydu. Doktor, önlüğünün önünden feneri çıkararak gözlerime ışık tuttu. Işığı anında kapatıp gülerek, "Göz tansiyonun da iyi. Geçmiş olsun," deyip odadan ayrıldı.