"Say That You Love Me"

Chapter 14

STYLM : Chapter 14
  

   Jimin's PoV

"Tang---Taehyung! yung aso mong si Yeontan tumae na naman sa lamesa!" sigaw ni Jin-hyung. Nandito kami sa sala at nagmo-movie marathon.

"Ano gagawin ko?" walang tingin-tingin na tanong ni Taehyung kay Jin. 

"Aray! Aray! Aray!" piningot ni Jin-hyung ang tenga ni Taehyung papunta sa kusina.

"Ayan! Kainin mo! Tutal nasa lamesa naman at sinakto pa talaga yung tae sa plato!" kinuha ni Taehyung si Yeontan. Highblood na naman si Jin-hyung.

Wala kasi si Y/n. Nagta-trabaho ulit para walang may maireklamo si Yoongi sa kaniya.

"Ding dong!" tunog ng doorbell. Walang may balak tumayo para pagbuksan ang taong nasa labas.

I think, it's Y/n but it's too early? Tumayo na ako at binuksan ang pinto. Natanaw ko sa labas ng gate si... Shinri?! What the hell? Dali-dali kong binuksan ang gate at niyakap niya ako.

"Jimin-Oppa! Namiss mo ba ako?" nakangiting tanong sa 'kin ni Shinri.

"Hindi ko mamimiss ang salbahing kapatid na kagaya mo," iritado kong sagot. Hindi pa ba talaga siya titino? Napasimangot naman siya.

"Bakit ka na naman ba nandito ha?" naiirita kong tanong. Napatingin siya sa likuran ko at lumawak ang ngiti.

"I came here just to visit my love, Yoongiiii!" tumakbo siya papalapit kay Suga-hyung na nasa tapat pala ng pintuan.

Niyakap niya ito at binigyan ng smack kiss. Napamulsa na lang ako. Buti at wala si Y/n pero kapag naabutan niya si Shinri alam kong masasaktan na naman yon.

Suga-hyung smiled as he looked at my sister's face. Sometimes, I just see him smile like that now. Wala na talagang pag-asa si Y/n at ganoon din ako kay Y/n.

"Hyung," tawag ko kay Suga-hyung at tumingin siya sakin.

"Mali ang ginagawa mo," paalala ko. Ngumisi lang siya at inakbayan si Shinri bago pumasok sa bahay. Sumunod ako sa kanilang dalawa, ang kakapal ng mukha.

"Shinri?" tawag ni Jungkook kay Shinri at inirapan lang naman iyon ni Shinri.

Napatahimik naman si Jungkook. Kakaiba talaga asal ng kapatid ko, ewan ko kung paano ko siya napagtiisan ng ganito?

"Kapag nandito na si Y/n sabihin n'yo samin at pigilan n'yo siya para walang gulo." banta samin ni Suga-hyung. Nagkatinginan kaming anim. Napatingin ako kay Jin na nakapikit, nagpipigil lang ng gigil ang gurang na lalakeng to.

"Sira rin talaga ang ulo ni Suga-hyung eh." naiinis na sabi ni Namjoon-hyung.

Wala na, hindi namin mababago ang nasa isip niya. Wala talagang pake si Suga-hyung sa mararamdaman ni Y/n.

Akala niya lang ba si Y/n lang masasaktan? No, I love her, kaya kapag nasasaktan siya, masasaktan din kaming nagmamahal sa kaniya. Ginugulo lang ni Shinri ang lahat.

Dalawang oras na ang nagdaan. Isang oras na lang ay makaka-uwi na si Y/n. Dapat ko silang balaan. Tumayo ako pero laking gulat ko ng makita si Y/n na iniluwa ng pinto. Fvck!

"I'm homeeee~" masayang bati mo.

"Yah! What's that Y/n-nie?" sabik na tanong ni Taehyung.

"Pasalubong ko sa inyo." agad na nagtatakbo papalapit si Taehyung kay Y/n. Niyakap pa niya si Y/n. Sana kaya ko ring gawin ang ginawa ni Taehyung kay Y/n.

"Hoy Taehyung! Hatian mo sila diyan!" paalala mo sa kaniya.

"Y/n. Pwede bang dito ka na lang muna? Huwag kang pumunta sa kwarto n'uo please? Makipag-bonding ka muna samin." paki-usap ko. Nakatingin na ang iba sakin. Dapat ko pang balaan sila Suga-hyung.

"Mamaya pagbalik ko, ibibigay ko lang ito kay Suga." masayang saad ni Y/n at pipigilan sana kita pero wala na akong nagawa. Sumunod din ako kay Y/n pagkatapos naming marinig na may mahulog mula doon.

Nakita ko si Y/n na nakasandal sa pader at tumutulo ang kaniyang luha. Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya.

"Y/n sabi ko sayo—" pinutol mo ang sasabihin ko sayo.

"Layuan n'yo muna ako. Balak n'yo pang pagtakpan si Suga sa 'kin, anong klaseng kaibigan kayo!" sabi mo at nagpunta sa ibang kwarto upang magkulong.

Napasabunot na lang ako ng sarili kong buhok. Nasa likod ko lang ang iba.

Lumabas si Suga-hyung at ang kapatid kong si Shinri. Wala ako sa sariling hinatak ang buhok ni Shinri pababa ng hagdan.

"Jimin Oppa! M-masakit! Tama na!" binitawan ko din agad si Shinri ng bigla akong suntukin ni Suga-hyung.

"Who are you to hurt my love? Dang! She was your sister but why did you hurt her? What's wrong with you?!" saka pa niya ako tinulak at inaawat naman siya ni Jin at Namjoon-hyung.

"Pasalamat ka matanda ka sakin Suga-hyung kung hindi pinatulan na kita." masamang tingin ang tinatapon ko sa kaniya ngayon. Alam kong galit na galit siya.

"And by the way Shinri, always remember that you're adopted child. Kung umasta ka parang sayo na ang lahat. Tandaan mo, kung hindi dahil sakin wala ka!" alam ni Shinri ang bagay na iyon pero wala talaga siyang utak minsan.

Masyado na siyang sakim. Hindi siya umiimik. Kung hindi ako naawa kay Shinri noong baby pa sya at walang may nais umampon sa kaniya edi sana walang hadlang sa pagmamahalan nila Y/n. Kaya kong pakawalan si Y/n pero ganito ang kaniyang kalagayan.

"Bakit ba ganyan ka mag-react kay Y/n? It's all your fault! You just need to stop her but---shit! Nevermind!." saka siya umalis sa pagkakapigil sa kaniya ni Rm-hyung at Jin-hyung.

Umalis si Shinri at Suga sa pamamahay. Tahimik kami dito at naka-upo pa din ako sa sahig. Hindi ko kailangang umamin na may gusto ako kay Y/n sapat na ang gawa para malaman nila.

"Jimin..." nakita ko si Y/n na nasa hagdanan. Tumayo ako at dali-dali siyang niyakap.

"I'm sorry, hindi kita matulungan..." wala sa sarili kong sambit at niyakap si Y/n ng mahigpit.

Sa unang pagkakataon ay niyakap ko siya ng ganito. Maiparamdam ko man lang kay Y/n ang pagmamahal ko.

"A-ayos lang. Hindi mo na dapat ginawa iyon kay Shinri." nalulungkot na sabi ni Y/n. "Kung hindi ko iyon gagawin, hindi siya magtatanda man lang. Mas lalo lang siyang matutukso na gawin yon Y/n." kumalas na ako sa pagkakayakap ko. Basa ang pisnge niya dahil sa umiiyak siya kanina.

"Gamutin natin yang sugat mo sa kwarto. Matulog na kayo Oppa's ako na bahala dito kay Jimin-ah." hinawakan mo ang kamay ko at dinala sa kwarto nilang dalawa. Umupo ako sa kama nila at naghanap si Y/n ng first aid kit.

"Jimin, sorry ha. Nagkasugat ka pa tuloy dito sa pisnge." nagaalalang sabi ni Y/n. "At least, I protected yoy," nakangiting sabi ko kaya napangiti ka rin.

"Sandali may kukuha pa ako ng cotton." bumalik siya sa cabinet at napansin ko naman ang frame na nakataob sa gilid ng lampara.

Kinuha ko iyon at laking gulat ko ng makita ko ang picture naming walo. Nadako ang tingin ko sa picture ni Y/n at Suga-hyung na magkatabi sila.

Akbay-akbay dito ni Yoongi si Y/n at parehas silang nakangiti. Ayos pa kami noon dito dahil grade 8 pa lamang kami. Lumapit sakin si Y/n at mapait na ngumiti habang nakatingin na rin siya sa litrato.

"The best thing in photograph is that it never changes even if the people in it do..."