33.Bölüm : Neon Yansımalar.

200K 14.3K 20.6K
                                    

Merhaba sevgili sevgilileriiim <3 

Önceki bölümlere yaptığınız yorumlar için binlerce kez teşekkür ederim, bölüme geçmeden önce yukarıdaki müziği açmayı unutmayın. Oy vermeyi ve yorum yapmayı da unutmazsanız çok sevinirim. Bölüm sonunda görüşmek üzere, iyi okumalar dilerim^^


33

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

33.Bölüm : Neon Yansımalar.
*Duvarlar seni anlıyor...*


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Bir Hafta Sonra)

Efe ile akşamın ilerleyen saatlerinde birlikte yemek yemiş ve birer fincan yeşil çay içerek birbirimize çocukluk hayallerimizden bahsetmiştik. Ortamı arka planda ne zaman açtığımızı bile hatırlamadığım televizyonun kısık sesi doldururken Efe yeni aldığı gitarını akort etmekle, ben ise internette gezinmekle meşguldüm. Sonra bir anlığına başımı kaldırdım. Büyük gri koltuğun köşesindeki Efe'ye baktım, gitarıyla ilgilenişini izledim. Başımı çevirip televizyona baktım, kısık sesinin verdiği ev hissini içselleştirdim. Sonra başımı eğdim, üzerimdeki siyah beyaz pijamalarıma, uzun çoraplarıma, elimdeki bir fincan çaya ve kucağımdaki telefona baktım. Kendi kendime gülümsedim. Sanki her şey bu şekilde olması gerektiği gibiydi. Sanki yıllardır her akşamımızı bu odada birlikte geçiriyorduk, yaşadığımız bu anın bir ilk olmasına rağmen garip bir monotonluğu vardı. O kadar güzeldi, o kadar sakin ve huzur vericiydi ki duru bir gölü izlemek gibiydi. Efe'nin çalan telefonu beni bu düşüncelerden uyandırdığında başımı ona çevirdim.

"Bora arıyor." dedi ve telefonunu kulağına götürdü.

"Efendim abi?"

"Mine'nin kız kardeşinin durumunu biliyorsun. İsteyeceğini sanmıyorum."

"Biliyorum ama ben de istemiyorum. Bir bahane bulamaz mıyız?"

"Sorarım. Tamam. Haber vereceğim."

Efe can sıkıntısıyla telefonunu kapatıp orta sehpaya bıraktığında gözlerim hala onu izliyordu. Çayımdan bir yudum aldım ve konuyu açtım.

No : 26 (İki Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin