24.Bölüm : Efe'nin Notaları.

306K 17.1K 44.7K
                                    

Selam Sevgili Sevgililerim^^

Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim :)

Bölüm sonunda çok merak ettiğiniz bir soruyu cevaplayacağım, açıklamalarımı okumayı unutmayın <3 

Bölüm sonunda çok merak ettiğiniz bir soruyu cevaplayacağım, açıklamalarımı okumayı unutmayın <3 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


24.Bölüm : Efe'nin Notaları.
*Herkes tektir...*


Efe'nin müziğe veda edeceği konserine saatler vardı ve bu Efe'nin umrunda bile değildi. İnsanın en büyük tutkusuna vedası nasıl bu kadar kolay olurdu? Israr ederek beni ve Ece'yi tasarımcısını tanıdığı bir moda mağazasına getirmişti. O bu akşam giyeceği takım elbisesini teslim alırken yine ısrarları yüzünden kendime ve Ece'ye elbise bakmaya zorlanmıştım.

"Gel bakalım ufaklık, biz seninle çocuk kıyafetlerine bakmaya gidelim. Olur mu?" Mağazanın görevlilerinden biri Ece'yi hemen karşımızdaki çocuk reyonuna götürürken Ece oldukça mutlu görünüyordu.

"Abla ben buradayım. Sakın korkma, tamam mı?" dedi bana görevliyle birlikte çocuk reyonuna ilerlerken.

"Tamam ufaklık, korkmam." dedim gülümseyerek. O sırada Efe benim için mağazadaki elbiselere göz atıyordu.

"Yeşil mi kırmızı mı?" diye sordu Efe elinde iki elbise ile bana doğru yaklaşırken.

"Bu çocuğa moda anlayışını ben kazandırdım!" dedi mağazanın tasarımcısı ilgiyle bizi izlerken, Nurseli Yıldız, ellili yaşlarda çok tatlı bir kadındı. Efe'nin elindeki iki elbise de çok güzeldi ama sanırım o elbiselerin içinde bile güzel görünemezdim.

"Teşekkür ederim," diye mırıldandım, "Akşam için giyecek elbiselerim var."

"Yani yeşil diyorsun." dedi Efe sol elindeki yeşil elbiseyi biraz daha öne çıkararak, "Tam tahmin ettiğim gibi."

"Yani herhangi bir elbiseye ihtiyacım yok diyorum." Efe gülümsedi ve elbiseyi Nurseli Hanım'a uzattı.

"Bir denemelisin," dedi Nurseli Hanım, "Elimizdeki tek yeşil elbise. Sana çok yakışacağına eminim. Ben bunu kabine götüreyim..." Elbiseyi alıp kabine doğru ilerlerken ben anlam vermeye çalışarak Efe'ye döndüm.

"Bunlara gerek yok." dedim, "Üstelik ben renkli giyinmeyi sevmem." dedim sırf bir an önce Efe'nin kıyafetini teslim alıp gidebilmek için.

"Renkleri sevdiğini sanıyordum."

"Bunun bir önemi yok Efe. Bu gece senin gecen, önemli olan sadece sensin. Lütfen kıyafetini teslim alalım ve gidelim." Efe yüzüme uzun uzun baktı.

"Lütfen dene." dedi, "Sadece dene."

Derin bir nefes aldım. O elbiseyi denememi neden bu kadar istiyordu bilmiyordum ama onu kıracak halim yoktu.

No : 26 (İki Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin