11.Bölüm : Müzik Kutusu

443K 25.4K 40.3K
                                    

Selam canımın içleriiii^^

 Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın. İyi okumalar dilerim <3

 İyi okumalar dilerim <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

11.Bölüm : Müzik Kutusu.
*İçimdeki yangını söndürmek mümkün ama yanmak da bir seçenek...*


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Ben arabada beklesem olur mu Efe? Şu an herhangi bir ailenin içinde bulunmak istemiyorum."

"Tamam," diye mırıldandı, "Beş dakika sonra buradayım..."

Efe ve ben Ece'yi o daha uyanmadan Efe'nin teyzesine emanet ettikten sonra eskiden yaşadığım mahalleye, Barbaros'a doğru yola çıkmıştık. Efe yol üzerinde annesinin yatmakta olduğu hastanenin önünde durmuş ve onu görmek üzere hastaneye girmişti. Bildiğim kadarıyla annesinin durumu gayet iyiydi ve yarın sabah taburcu olacaktı. Arabada durmuş bugün yaşadığım içsel değişimin ağır yüküyle başa çıkmaya çalıştığım sırada gök gürledi. Arabanın camları yağan yağmurdan dışarıyı gösteremez bir hale geldiğinde kendimi koskoca bir yağmurun ortasına hapsedilmiş hissettim. Yağmura hapsedilmek ne güzeldir, bilir misiniz? Sonsuz bir yangının içinde çaresizce beklerken beklenmeyen bir yağmurun altında kalmak nasıl bir histir, bilir misiniz? Alevlerin ortasında kurtuluşu beklerken sağanak bir yağmurun alevleri söndürmesini izlemek nasıl güzeldir, tahmin edebiliyor musunuz? Bir insanın gelebileceği en acınası hal duygularından habersiz kalmaktır. Ben çocukluğumdan bu yaşıma kadar ne hissettiğimi bilmeden büyüdüm, ne kendimi ne duygularımı tanıyabildim, ne de hislerimi sorgulayabildim. Çünkü bana çocukluğum boyunca öğretildiğine göre benim duygularım, hislerim, düşüncelerim hep önemsizdi...

"Ben hastaneye girip gelene kadar resmen fırtına çıkmış..." Efe telaşla koltuğuna oturup kapısını kapattığında sırılsıklam olmuş haline baktım. Dışarıdan gelen korna sesleri insanların telaş içinde bir an önce evlerine veya işlerine dönmeye çalıştıklarını gösteriyordu.

"Çok ıslanmışsın, hasta olacaksın. Arabanda havlu yoktur, değil mi? Saçlarını kurutman için soruyorum..."

"Hayır, yok tabi ki. Ama arka koltukta bornoz olacaktı."

No : 26 (İki Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin