Daire 7 - 17.Bölüm : Sıfır Noktası.

86.5K 6.3K 5.3K
                                    

Merhaba canımın en içleri, nasılsınız? 

Ben bugün ciddi bir migren ağrısı ile mücadele ediyorum ve kimle konuşsam başının ağrıdığını duyuyorum, sizde durumlar nasıl? :')

Bölüme geçmeden önce bölüm şarkısını açmayı unutmayın, buraya ekliyorum. İyi okumalar dilerim. <3 

-

Bölüm müziği :


-

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


17.Bölüm : Sıfır Noktası.
*
Ben çok kayboldum Efe... Artık yolu bulamıyorum.*

-

Gecenin ilerleyen saatlerinde yatağımda uzanmış uyumaya çalışsam da öksürüklerim buna izin vermiyordu. Her öksürdüğümde başıma giren sancılı ağrı, yüzümde hissettiğim ateş, kulaklarımda hissettiğim çınlamalar ve ter içinde kalmış vücuduma rağmen uykuya dalabilmem imkansızdı. Yataktan içinde bulunduğum ve yalnızca "iğrenç" kelimesiyle niteleyebileceğim bir ruh haliyle kalktım. Banyoya gittim ve ellerimi ıslatıp ıslak ellerimi saçlarıma götürdüm. Saç diplerimi ve yüzümü hissettiğim ateş hissini bastırmak için ıslattıktan sonra havluyla kurulanmadan yatağa döndüm. Yarım saat kadar daha yatakta dönüp dursam da daha iyi hissedeceğim yoktu, giderek kötüleşiyordum. Bana iyi hissettiren tek şey Efe'nin yakınımda olması ve tek bir kelimemle yanımda olacak olmasıydı. İçimde ondan yardım istemek ve istememek arasında bir savaş vardı ve bir tarafın savaşı kazanması çok uzun sürmedi.

Saat 02.36'ydı. Üzerimde dizimin üzerinde büyük beden bir tişört ve ayaklarımda bileklerimin üzerinde uzun birer çorap ve botlarımla otelin koridorundaydım. Koridorda öksüre öksüre ilerledim ve Efe'nin kapısının önünde durdum. Elimi kapıyı çalmak için kaldırdığım an tereddütle durdum. Bundan emin miydim?

No : 26 (İki Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin