Acımasız

A | 20. Bölüm: Çikolata.

20. Bölüm: Çikolata.

❄️

"Kalkmanızı rica edeceğim, lütfen." Sesi sandığımdan daha yapmacık çıkarken ifademi sürdürdüm. O sırada yanımıza gelen garson, "Edim Bey kusura bakmayın." dedi telaşla. "Hanımefendi masanız şu tarafta." Kız kaşlarını çattı.

"Öyle mi?" Diyerek bozulduğunu belli etmemek için gülümsediğinde Uraz, "İyi akşamlar." Demiş konuyu kapatmıştı.

"Neyse boşverin." Diyerek gülümsemeye devam ettiğinde biraz fazla keyifliydi. Tam o an bileğimin kavranmasıyla bakışlarımı zifirlerle çevirdim. Parıldayan hareleri bir süre yüzümde dolaşıp beni tatlı bir heyecana soktuğunda dudaklarını anlıma bastırmıştı.

Gözlerini bizden ayırmayan Uraz, "Acıktım ben." Diyerek yakındığında onu onaylayan Edim'den sonra yemekler ve içecekler gelmişti. Edim karşısındaki Uraz'la sessiz bir sohbete girmiş, birkaç ev mevzularından bahsederlerken iş konuşmamaları beni rahatlatmıştı. Bakışlarımı onlardan alıp bana bıyık altından gülümseyen Aslı'ya doğru eğildim. "Lavaboya gideceğim." Aslı beni onaylayıp ardından oturduğu yerden kalktığında Uraz'a döndü.

"Biz hemen geliyoruz." Edim lavaboya gittiğimizi kavradığımız çantalardan anlarken sorgulamadan bana dönüp elime dudaklarını bastırdı. Ardından ise Uraz'a dönüp konuşmasını sürdürdü. Ona gülümseyip beni bekleyen Aslı'ya döndüm. Fakat o gözlerini az önceki kıza kilitlemiş öylece bakıyordu.

Koluna hafif bir temasta bulunup ilerlemesini sağladığımda birkaç masadan sonra lavaboların bulunduğu kısma gelmiştik. Daha fazla dayanamayıp meraklı bir sesle, "Ne oldu?" diye sorduğumda gülümseyip kapıyı araladı. "Bilmem gıcık bir kızdı, kitlendim istemsiz." Dedi o kızı kastederek. Çantasını tezgahın üzerine bırakıp içinden rimelini çıkardığında aynadan onu izliyordum.

"Kafaya takma." Başını sallayıp uzun kirpiklerine bir kat daha sürdüğü rimeli çantasına attı. "Edim'le aranız nasıl bu hale geldi?" Dedi merakla. Kaşlarımı çattım. "Nasıl yani?"

"Yani işte, Edim patronum ya yakından tanıyorum. Çok sert bir insan, ne ara duygularınız oluştu da şu an sevgili oldunuz?" Gülümseyip, "Bir anda oldu demeyeceğim ama ilişkimiz bir anda başladı, evet." Kafa sallayıp, "Uraz adınıza çok mutluydu, hemen yetiştirdi." Dediğinde kıkırdadım. "Tahmin edebiliyorum, neyse ben bir lavaboya gireyim."

Hızlıca lavaboya girdiğimde Aslı ona verdiğim çantamı yanına almıştı. Lavabodan çıktıktan sonra ellerimi yıkayıp kuruttuktan sonra saçlarıma bir göz attığımda, "Oha!" Diye şaşkınca bağıran Aslı'ya döndüm. "Ne oldu?" Bakışları kısalan elbiseme dönerken neye baktığına bakmak için kafamı eğdim. İstemsiz yutkunurken o geceden kalma hafif ize baktığını anlamıştım.

"Nasıl oldu bu?" Bilmemesine şaşırırken elbisemi düzelttim. Neyse ki fazla belli olmuyordu, sadece ufak bir sararma kalmıştı geriye.

"Barda, bir adam yüzünden oldu." Diyerek derin bir nefes aldığımda kaşlarını çattı. "Okan'ı demiyorsun değil mi?" İsmi tam olarak aklımda olmasa da öyle bir şey olduğuna emindim. "İnanmıyorum! Uraz bana, sen olduğundan bahsetmedi." Diye konuşurken kollarımdan tutup başka bir yerime bir şey olmuş mu diye bakıyordu.

"Bir şeyim yok, iyiyim." Başını sallayıp kollarını boynuma doladığında gülümsedim. Beni yeni tanımasına rağmen çok yakındı. "İyi olmana sevindim. Neyse ki Okan'ın canına okudular da içim rahat şu an." Edim'in beni oradan çıkardıktan sonra depodan bahsettiğini hatırlıyordum fakat ona ne yaptığını bilmek falan istemiyordum.