Acımasız

A | 3. Bölüm: Korumak.

3. Bölüm: Korumak.

❄️

Kafamın içinde çalan sirenlere yetişemiyordum. İçine girdiğim ve hayattan asla kurtulamadığım bataklık beni yeniden kıskacı altına almıştı.

Elimle ağrıyan başımı ovalayarak yorganı üzerimden attığımda dün gecenin bitmiş olmasına sevinmeye vakit bile bulamamıştım. Odada bulunan lavaboya ilerleyerek elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim. Gece kapımı kilitlemiş evde ses tamamen kesildikten sonra uyumuştum. Şu anda da hiç ses yoktu.

İlk işim dolapları karıştırarak bir ağrı kesici aramak olurken bulduğum an hapı direkt olarak yuttum. Gece ördüğüm saçlarımı açtım. Başıma ağrılık yapıyordu.

Beyaz tül perdenin uçuşmasıyla bakışlarım o yöne kaydığında balkonda sigara içen Edim'i gördüm. Üzerinde dün giydiği siyah eşofman ve beyaz bir tişört vardı. O an gözlerim üzerimdeki kazağa kaydığında o koku kendini hatırlatmak ister gibi yeniden burnuma ilişti.

Gözlerimi kapatma hissiyle dolup taşarken aniden kafamı iki yana sallayarak kendime gelmeye çalıştım. Edim balkondan çıkıp içeriye girdiği gibi öfkeli bakışlarını üzerimde gezdirdiğinde kaşlarımı çattım. "Buraya gel." Çatık kaşlarımla yanına gittiğimde sehpadan aldığı telefonu ve sigara paketiyle dış kapıyı işaret etti.

"Birazdan dışarı çıkacağım, sakın dün geceki gibi saçma sapan bir şey yapmaya kalkışma." Onu bezmiş bir şekilde dinliyordum. "Evde fazla yemek yemem, bir şeye ihtiyacın olursa kapıdakilere söyle." Dedikten sonra yanımdan geçip gittiğinde yukarı çıktı. Dün gece telefonu aldığımı yere düşürdüğümde anlamıştı ama tek kelime etmemişti.

Bir süre salondan öylece oturup ben burada yokmuşum gibi ıslık çalarak ceketini giyen Edim'e baktığımda evden çıkarak kapıyı kapattı. Derin bir nefes alıp evi turlamaya başladığımda tek gitmediğim oda onun odasıydı.

Aşağı kata inerek mutfağa girdiğimde acıkmıştım. Dünden beri hiçbir şey yemediğim için midemden garip sesler gelmeye başladığında evde yalnız olduğum için rahattım. Dolabı açarak yiyecek bir şeyler bakındığımda ağzına kadar tıka basa dolu olan dolap beni şaşırtmıştı.

Tek başıma olduğum için dolaptan bir şeyler atıştırıp salona geçtim. İkili koltuğa uzandığım gibi mayışmıştım. Dün gece uyuyamadığım için anında gözlerim kapandı.

    ❄️

Duyduğum sesle irkilerek uyandığımda gözlerim duvardaki saati buldu. Akşam olmuştu. Yerimde doğruldum.

Kapıdan gelen tıkırtılar son bulduğunda Edim kapıyı araladı. İçeriye girer girmez kapıyı kilitleyip yukarı çıktığında banyoda elimi yüzümü yıkayıp balkona çıktım. Bir süre sonra duyduğum ayak sesleriyle tül perdenin arkasından içeri baktım. Edim üzerini değiştirmiş aşağı iniyordu.

Salona doğru geleceği esnada olduğu yerde durup mutfağa bir göz attığında oraya doğru ilerledim. "Bir şeyler yemedin mi?" Diyerek bana döndüğünde  kaşlarım çatıldı. "Yedim." Ağırca başını sallayıp salona girdiğinde ne yaptığına anlam veremeyerek elimdeki bardağı bıraktığım gibi salona döndüm.