Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Teacher'
Bölüm: 15
Kendi ritmimize uygun bir şekilde ara sıra ısırılan dudaklarımı ona daha çok aralarken, boynuna sarılı kollarımı daha da sıklaştırıyordum. Belim etrafında dolanmış eli o bölgeyi okşarken, diğer eli arkamdaki duvara tutunmuş, olası bir tehlikeye karşın aramızdaki mesafeyi koruyordu. Emdiğim dudakları, benimkilerden uzaklaştığında, birkaç saniye beklemiş, ardından ise çene hatlarımdan dolanarak boynuma inmişti. Ağırlığımı tek bacağıma vererek kafamı duvara yasladığımda, o bana daha çok yaklaşmış ve mesafemizi daha da azaltmıştı. "Taehyung.."
"Hmm." Yanlızca mırıldanıp, belimdeki elini kalçalarıma getirdiğinde, alt dudağımı ısırmıştım. Biraz daha boynumda oyalanmasını beklerken, ısırığıyla birlikte ellerimi anında omuzlarına indirerek uzaklaştırmıştım onu.
"Acıdı mı güzelim?" Duvarda olan elini saçlarıma getirip geriye doğru tararken kurduğu cümle, heyecanla birlikte gülümsememi sağlamıştı.
"Hayır, canım. Sadece bir öğretmen olduğumu hatırlatmak istedim. Biliyorsun, günde 100'den fazla kişiyle karşı karşıya geliyorum ve, kızarık bir boyun beni zora sokabilir." Tek elim göğsündeyken, diğeriyle yanağını okşuyordum. Elimi yavaş hareketle tutarak dudaklarına götürdüğünde, sesli bir öpücük bırakmış ve fısıldamıştı.
"Üzgünüm, öpücüğün başımı döndürüyor. İsmimi biliyor musun? Çünkü ben bilmiyorum da.." Gözlerini yukarı doğru çevirip düşünmeye koyulduğunda, gülerek göğsüne bir tokat savurmuştum. O da gülüşüme karşılık verip yanaklarımı avuçları arasına almış ve anlımızı birleştirmişti. "Tek bildiğim, tek hatırladığım; sana aşık olduğum. Güzelliğin.. fazla bencilce değil mi?"
"O bakışlar, ne görmek istiyorsa onu görüyor. Veya, kendisi neyse karşısında da onu görüyor mu demeliyim? Ruhun beni o kadar derinden etkiliyor ki.. ancak koyu gözlerine baktığımda kendime gelebiliyorum. Bana hem zehir, hem de panzehir olmayı nasıl başarıyorsun Kim Taehyung? Beni kavururken aynı zamanda söndüren, nasıl sen olabiliyorsun?"
"Ateş, kendisinden daha da alevli bir ateşin yanında soğuk kesilir. Dudaklarını her öptüğümde yanıp, gözlerindeki masumlukla karşı karşıya geldiğim her an durgunlaşıyorum. Hem okyanusum, hem yanardağımsın. Beni hem yakıp hem söndüren de sensin."
"Veya birbirimizin aynasıyız."
"Veya birbirimizin aynasıyız."
Beni tekrarladığında, içimdeki huzurla sarıldım ona. O da aynı şekilde açtı kucak dolusu kollarını bana. Kalbim, onun yanında o denli hızlı atıyordu ki, taşikardi* geçiriyorum diye sanmamak elde değildi. (kalp çarpıntısı, kalbin normal değerden daha da hızlı olacak şekilde artması, ritim bozukluğu)
